Bastion św. Gertrudy, znany także jako Bastion Gertrud, jest wyjątkowym przykładem architektury obronnej z okresu renesansu. To niezwykle cenny zabytek, stanowiący część fortyfikacji Gdańska, został zbudowany w latach 1607–1638. Jako jedyny bastion, który zachował się w oryginalnym kształcie, pełni funkcję nie tylko historyczną, ale także edukacyjną, ukazując rozwój militarnej architektury w XVII wieku.
Bastion św. Gertrudy jest ostatnim zachowanym z zachodniego ciągu fortyfikacji i jednym z czternastu podobnych obiektów, które wzniesiono w tym okresie. Zlokalizowany jest na Starym Przedmieściu, w malowniczej okolicy Dolnego Miasta, co czyni go łatwo dostępnym dla turystów oraz mieszkańców Gdańska. Jego architektura i historia są świadectwem bogatego dziedzictwa kulturowego regionu.
Historia
Na lewo od bastionu znajduje sięBrama Nizinna, pochodząca z 1626 roku. Ta imponująca konstrukcja łączy ten fort z Bastionem Żubr, który pełnił istotną rolę w obronie miasta od strony Żuław, jak również Traktu Tczewskiego. Bastion został zaprojektowany przez miejskiego fortifikatora Antoniego van Obberghena. Jest integralną częścią systemu stałych umocnień, wzniesionych na załamaniach twierdzy, mających formę pięciokątnej konstrukcji ziemnej.
Jego wnętrze skrywa rozległe kazamaty, wykonane z cegły, które niegdyś pełniły funkcję magazynów prochu i amunicji oraz wozowni artyleryjskich. Fort ten był również wyposażony w stanowiska obserwacyjne oraz artyleryjskie. Podobnie jak Bastion Żubr, charakteryzował się wysokimi nadszańcami i płaskimi tarasami, do których prowadziły ślimakowate pochylnie. Zewnętrzną część systemu bastionów otaczała podwójna fosa o zygzakowatym kształcie.
Z biegiem lat, zewnętrzna fosy została osuszona, a pozostała wewnętrzna fosa jest aktualnie znana jako Opływ Motławy. Warto podkreślić, że forteca zachowała swój militarny charakter i znaczenie do 1920 roku. Po zniszczeniu części obiektów wojskowych utworzono tu ogródki działkowe, a umocnienia i bastiony udostępniono mieszkańcom Gdańska jako przestrzenie rekreacyjne. Ta zmiana była zgodna z tendencją, która dominowała w Europie od XIX wieku, dotycząca przekształcania dawnych fortyfikacji w miejsca spacerowe.
Do dziś możemy znaleźć głogi, które są pozostałościami po dawnych żywopłotach obronnych, sadzonych przez pruskich artylerzystów przed wybuchem I wojny światowej. Gęsto rosnące, z kłującymi pędami, miały na celu powstrzymanie wrogich żołnierzy przed wtargnięciem na te umocnienia. Co więcej, w 1967 roku bastion został wpisany do rejestru zabytków, a po 2000 roku poddany rekultywacji i rewitalizacji razem z terenami Opływu Motławy.
W wyniku tych działań powstały nowe chodniki i ścieżki rowerowe wzdłuż fosy, co przekształciło tę zachowaną część forteczną w rodzaj miejskiego parku rekreacyjnego, podobnego do krakowskich plant. Ciekawe jest to, że piwnice bastionu o powierzchni 4 tys. m², które użytkowane były do końca lat 80. jako magazyny telewizorów marki Unimor, w 2014 roku zostały przeznaczone na składnicę konserwatorską.
Przypisy
- Jowita Kiwnik Ciężka kamieniarka [dostęp 03.06.2014 r.]
- Ewa Kowalska: Bastion św. Gertrudy i Szaniec Jezuicki – czy zmienią zarządcę?. iBedeker, 17.03.2010 r. [dostęp 25.12.2013 r.]
- Zespół Opływu Motławy. Urząd Miejski w Gdańsku. [dostęp 25.12.2013 r.]
- Bastion Świętej Gertrudy. Fotopolska.eu. [dostęp 25.12.2013 r.]
- Rejestr zabytków nieruchomych. kobidz.pl.
Pozostałe obiekty w kategorii "Twierdze":
Bastion Żubr | Baszta Kotwiczników | Baszta Słomiana | Redita Napoleońska w Gdańsku | Szaniec Jezuicki | Wisłoujście | Bastion Wyskok | Baszta Biała | Baszta Browarna | Baszta Latarniana | Bastion Królik | Twierdza Wisłoujście | Baszta Łabędź | Bastion Miś | Wieża Więzienna w Gdańsku | Baszta Jacek | Grodzisko (Gdańsk) | Bastion Wilk | Baszta Schultza | Baszta NarożnaOceń: Bastion św. Gertrudy