Wieża Więzienna w Gdańsku

---

Historia

Fundamenty Wieży Więziennej wywodzą się z początki XIV wieku. Pierwsza faza budowy została zrealizowana przez miejskiego budowniczego, Henryka Ungeradina. To on wzniósł wieżę przed Bramą Długouliczną, która posiadała ostrołukowy przejazd oraz prostokątny dziedziniec. Kolejne etapy rozbudowy miały miejsce w latach 1379–1382 oraz 1416–1418. Najwyższą kondygnację, o charakterystycznych arkadach przypominających kształtem „ośle grzbiety”, zaprojektował Henryk Hetzel. Natomiast Michał Enkinger dodał do wieży dach namiotowy oraz cztery eleganckie wieżyczki narożne. Niestety, dach ten spłonął w 1577 roku w trakcie oblężenia Gdańska przez wojska Stefana Batorego.

W 1594 roku, pod kierownictwem Antoniego van Obberghena, wieża została przebudowana, a na jej szczycie umieszczono barokowy hełm. Gdy w 1604 roku straciła swoje militarne znaczenie, przekształcono ją w więzienie, obok Katowni i Szyi. Na wschodniej stronie Wieży Więziennej umieszczono pręgierz, który stał się miejscem licznych egzekucji.

Aktualnie Wieża Więzienna jest częścią Muzeum Historycznego Miasta Gdańska, które zaangażowało się w prace konserwatorskie i zakończyło odbudowę wieży po zniszczeniach spowodowanych wojną, gdyż dach uległ spaleniu.

Od czerwca 2006 roku w przedbramie, obejmującej zarówno Wieżę Więzienną, jak i Katownię, znajdowało się Muzeum Bursztynu. Po przeniesieniu muzeum w 2021 roku do Wielkiego Młyna, powstała wolna przestrzeń wystawiennicza, która została wykorzystana przez Muzeum Odbudowy Gdańska.

---

Oceń: Wieża Więzienna w Gdańsku

---