Krzysztof Niedałtowski

---

Życiorys

Urodziny Krzysztofa Niedałtowskiego miały miejsce w rodzinie Grzegorza (1923–2006) oraz Marianny (1927–2023). Ma brata Leszka, który przyszedł na świat w 1957 roku. Edukację rozpoczął w Szkole Podstawowej nr 50, którą ukończył w 1974 roku. Następnie kontynuował naukę w I Liceum Ogólnokształcącym w Gdańsku, gdzie zdobytą wiedzę potwierdził maturą w 1978 roku.

Kolejnym etapem jego kształcenia było Gdańskie Seminarium Duchowne, a następnie studia doktoranckie na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (KUL), na którym obronił doktorat w dziedzinie teologii, specjalizując się w etnologii religii w 1994 roku.

16 lipca 1983 roku Niedałtowski przyjął święcenia kapłańskie. Rozpoczął pracę jako wikary w parafii św. Michała w Sopocie, gdzie w latach 80. aktywnie współpracował z artystami sprzeciwiającymi się reżimowi komunistycznemu, w tym z Galerią św. Michała w Sopocie.

W latach 1992–1996 pełnił funkcję rektora kościoła św. Bartłomieja w Gdańsku. Ponadto, zasiadał w radzie programowej Instytutu Adama Mickiewicza, w której to gronie znajdował się między innymi prof. Andrzej Rottermund, a także prof. Norman Davies i Leon Tarasewicz. W 1992 roku Niedałtowski był jednym z współzałożycieli gdańskiego Radia Plus oraz Gdańskiego Areopagu.

Jako przewodniczący zespołu redakcyjnego Karty Powinności Człowieka, Niedałtowski wykazywał niezwykłe zaangażowanie w kwestie etyczne oraz ludzkie. Aktualnie sprawuje funkcję prezydenta Fundacji „Pro Arte Sacra”, która ma na celu promowanie sztuki sakralnej. Od 1998 roku jest także rektorem kościoła św. Jana w Gdańsku, a także jest wykładowcą w zakresie religiologii w Gdańskim Seminarium Duchownym oraz Gdańskim Instytucie Teologicznym, który jest filią KUL.

Krzysztof Niedałtowski stał się także pierwowzorem postaci Krzysztofa Nienałtowskiego – księdza z kościoła Świętego Jana, który pojawia się w powieści Ostatnia Wieczerza autorstwa Pawła Huelle. Ponadto, został uwieczniony na obrazie Ostatnia Wieczerza autorstwa Macieja Świeszewskiego, gdzie przedstawiony jest w roli jednego z apostołów.

Twórczość

Oto lista przykładów twórczości Krzysztofa Niedałtowskiego, które odzwierciedlają jego bogate zainteresowania badawcze oraz artystyczne. Wskazują one na różnorodność tematów, którymi się zajmował:

• Maski w wierzeniach i rytuałach ludów Dan i Kran w Afryce Zachodniej, 1988,
• Spotkanie Biblia – Koran, „Rocznik Tatarów Polskich”, 1994 nr 2 s. 270–271,
• Maski rytualne Afryki Zachodniej. Na przykładzie wybranych ludów – rozprawa doktorska (promotor prof. dr hab. Henryk Wincenty Zimoń),
• Religijny wymiar masek afrykańskich, [w:] Kultury i religie Afryki a ewangelizacja, red. H. Zimoń, Lublin 1995,
• Żywioł morza w religiach świata, „Universitas Gedanensis”, nr 13:1995, s. 56–60,
• Pasja – scenariusz spektaklu telewizyjnego w reż. Wojciecha Misiury, 1995,
• Ludzkie drogi do Najwyższego, „Więź”, nr 5:2001, s. 29–35,
• Zawsze Ostatnia Wieczerza, Warszawa 2006, Twój Styl, Wydawnictwo Książkowe Sp. z o.o., ISBN 83-7163-508-7.

Nagrody i wyróżnienia

Krzysztof Niedałtowski otrzymał szereg prestiżowych nagród i wyróżnień za swoją działalność artystyczną oraz kulturalną. Oto przegląd jego osiągnięć:

• nagroda Artystyczna Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki za działalność w upowszechnianiu sztuki w 1996 roku,
• nagroda Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury „Splendor Gedanensis” w 1996 roku,
• medal pamiątkowy z okazji 25-lecia podpisania Porozumień Sierpniowych, przyznany w 2005 roku,
• Pomorska Nagroda Artystyczna za stworzenie forum dialogu Areopag Gdański w 2005 roku,
• nagroda Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury „Splendor Gedanensis” za pomysł i realizację cyklicznego wydarzenia Forum Dialogu Gdański Areopag w 2006 roku,
• nagroda „Pro Libro Legendo 2006” Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej w Gdańsku za dzieło Zawsze Ostatnia Wieczerza w 2007 roku,
• medal im. Lecha Bądkowskiego w 2018 roku.

---

Oceń: Krzysztof Niedałtowski

---