Kazimierz Orzechowski (duchowny)

---

Życiorys

Kazimierz Orzechowski to znacząca postać w historii polskiego duchowieństwa. Był absolwentemPWST w Łodzi, gdzie kształcił się w latach 1946-1952. Pierwszym krokiem na drodze do jego kapłaństwa były święcenia, które otrzymał 9 czerwca 1968 roku. W ciągu swojego życia, w 1994 roku, został uhonorowany tytułem kanonika.

Z upływem lat Kazimierz Orzechowski stał się ważnym duchowym przewodnikiem, organizując liczne pielgrzymki do Ziemi Świętej oraz Rzymu, co przyczyniło się do jego wzrastającej sławy wśród wiernych. W latach 1994–2009 pełnił funkcję kapelana Domu Aktora w Skolimowie, gdzie wspierał licznych artystów.

1 listopada 2009 roku Kazimierz Orzechowski osiedlił się na stałe w Domu Aktora, gdzie zmarł 4 sierpnia 2019 roku. Jego życie zostało uświetnione mszą świętą pogrzebową, która odbyła się 8 sierpnia 2019 roku w kościele sióstr wizytek w Warszawie. Mszy przewodniczył metropolita warszawski kard. Kazimierz Nycz, a po ceremonii duchowny został pochowany na cmentarzu w Skolimowie.

Kazimierz Orzechowski jest również jednym z bohaterów książki „Siła codzienności”, której autorką jest Marzanna Graff. Jego historia to nie tylko opowieść o duszpasterstwie, ale także o cierpliwości, oddaniu i miłości do ludzi, którą dzielił na każdym kroku swojej drogi duchowej.

Role teatralne

W twórczości Kazimierza Orzechowskiego możemy odnaleźć wiele interesujących ról teatralnych, które znacząco przyczyniły się do jego artystycznego rozwoju. Poniżej przedstawiamy niektóre z nich:

• Wiśniowy sad – Anton Czechow, reż. Iwo Gall, Teatr Wybrzeże Gdynia, premiera: 30 października 1948,
• Ja kocham cały naród – wieczór poetycki, reż. Halina Gallowa, Teatr Wybrzeże Gdańsk, premiera: 28 maja 1949,
• Warszawski wodewil – Zdzisław Gozdawa, Wacław Stępień; reż. Kazimierz Szubert, Teatr Młodego Widza Kraków, premiera: 8 grudnia 1951 jako Konduktor sleepingu,
• Awantury w Chioggi – Carlo Goldoni, reż. Jerzy Ronard Bujański, Teatr Młodego Widza Kraków, premiera: 11 kwietnia 1953 jako członek załogi tartany padrona Toni,
• Dwie blizny – Aleksander Fredro, reż. Władysław Józef Dobrowolski, Teatr Młodego Widza Kraków, premiera: 12 maja 1953 jako Poeta,
• Magazyn Małgorzaty Charette – Hanna Januszewska, reż. Iwo Gall, Teatr Młodego Widza Kraków, premiera: 20 maja 1954 jako Józef Miklaszewski,
• Zimowa opowieść – William Szekspir, reż. Iwo Gall, Teatr Młodego Widza Kraków, premiera: 17 grudnia 1955 jako Floryzel,
• Święta Joanna – George Bernard Shaw, reż. Bohdan Korzeniewski, Teatr Polski Warszawa, premiera: 17 listopada 1956 jako Kawaler dworu,
• Antygona – Jean Anouilh, reż. Jerzy Kaliszewski, Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej Kraków, premiera: 12 stycznia 1957 jako Posłaniec,
• Cyd – Stanisław Wyspiański, reż. Roman Zawistowski, Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej Kraków, premiera: 8 września 1957 jako Paź,
• Maski Marii Dominiki – Jerzy Zawieyski, reż. Roman Zawistowski, Teatr Polski Warszawa, premiera: 31 października 1957 jako chłopiec ze słonecznikiem,
• Maria Stuart – Juliusz Słowacki, reż. Roman Zawistowski, Teatr Polski Warszawa, premiera: 25 stycznia 1958 jako Paź,
• Obrona Ksantypy – Ludwik Hieronim Morstin, reż. Władysław Hańcza, Teatr Polski Warszawa, premiera: 9 lipca 1958 jako Fedros,
• Złota wieża – Artur Maria Swinarski, reż. Zygmunt Chmielewski, Teatr Polski Warszawa, premiera: 24 stycznia 1959 jako Haram,
• Głupi Jakub – Tadeusz Rittner, reż. Janina Romanówna, Teatr Polski Warszawa, premiera: 21 marca 1959 jako Jerzy,
• R.U.R. – Karol Čapek, reż. Maria Wiercińska, Teatr Polski Warszawa, premiera: 24 listopada 1959 jako Mariusz,
• Don Carlos – Fryderyk Schiller, reżyseria: Władysław Hańcza, Teatr Polski Warszawa, premiera: 27 stycznia 1960 jako Paź królowej,
• Na drabinie – Felicjan Faleński, reż. Jerzy Rakowiecki, Teatr Polski Warszawa, premiera: 8 marca 1961 jako Edwin,
• Wesele – Stanisław Wyspiański, reż. Jerzy Rakowiecki, Teatr Polski Warszawa, premiera: 15 lipca 1961 jako II Diabeł.

Filmografia

Filmografia Kazimierza Orzechowskiego obejmuje wiele istotnych ról, które znacząco wpłynęły na kulturowy pejzaż polskiego kina. W roku 1957 pojawił się w filmie „Spotkania”, gdzie wcielił się w postać poety Janka. Kolejnym jego ważnym wystąpieniem było wystąpienie w 1969 roku w filmie „Sąsiedzi”.

Sukcesywnie Orzechowski zyskiwał popularność, a w 1979 roku zagrał księdza w filmie „Panny z Wilka” w Stokroci. Przywiązując się do roli duchownego, pojawił się również w serialu 1980–2000 „Dom”, gdzie spowiadał Klarę. Jego talent dostrzegano również w filmie „Człowiek z żelaza” z 1981 roku, gdzie grał księdza odprawiającego mszę w stoczni.

Rok 1982 przyniósł Orzechowskiemu rolę księdza w „Wigilii ’81”. W latach 1988–1991 występował w serialu „W labiryncie” jako ksiądz Kazimierz, przyjaciel Sucheckich. W 1989 roku zagrał jeszcze jedną znaczącą rolę jako ksiądz w „Sztuce kochania”.

W kolejnych latach przybywało mu ról, m.in. w 1990 roku w „Femina” oraz w „Kuchni polskiej” w 1991 roku, gdzie ponownie wcielił się w rolę księdza Kazimierza, proboszcza parafii w Biesiekierach. Po raz drugi pojawił się w tej serii także w roku 1991–1992, tym razem w 1992 roku zagrał w „Żegnaj Rockefeller”, a następnie w „Dama kameliowa” z 1994 roku, gdzie również odegrał rolę księdza.

Wielu widzów pamięta go jako księdza Kazimierza Mościckiego z filmu „Awantura o Basię” z 1996 roku oraz jako Mag w „Tajemnicy Sagali” z 1996 roku. Ostatnie lata jego kariery to m.in. role w 1997–2010 roku w popularnym serialu „Złotopolscy”, gdzie wystąpił jako ksiądz Leski i w 1999 roku w „Gwiazdka w Złotopolicach”.

W 2001 roku zagrał księdza prałata Władysława Korniłowicza w filmie „Marszałek Piłsudski”, a w 2008 roku zagrał jako ksiądz w „Jeszcze nie wieczór”.

Nagrody i odznaczenia

W dniu 2 lutego 2006 Kazimierz Orzechowski został uhonorowany odznaką „Zasłużony dla Warszawy”, z numerem legitymacji 836.

---

Oceń: Kazimierz Orzechowski (duchowny)

---