Wojciech Misiuro

---

Życiorys

Wojciech Misiuro jest urodzonym w Gdańsku artystą, który swoją drogę do sukcesu rozpoczął od studiów baletowych, a następnie kontynuował naukę pantomimy pod przewodnictwem Henryka Tomaszewskiego. W 1967 roku związał się z prestiżową Państwową Operą i Filharmonią Bałtycką, która obecnie funkcjonuje pod nazwą Opera Bałtycka. Jego kariera obejmowała również taniec w Operze Wrocławskiej, a także występy w Teatrze Henryka Tomaszewskiego oraz Teatrze Stu.

W roku 1975 Misiuro rozpoczął intensywną działalność choreograficzną, współpracując z wieloma teatrami w takich miastach jak Wrocław, Łódź, Kraków, Gdańsk oraz Warszawa. W latach 1979–1982 pełnił rolę głównego choreografa w Teatrze Narodowym w Warszawie.

W 1987 roku zainaugurował działalność swojego autorskiego Teatru Ekspresji, w ramach którego stworzył szereg własnych spektakli. W jego dorobku możemy znaleźć m.in. „Umarli potrafią tańczyć” (1988), „Dantończycy” (1989), „ZUN” (1990), „Idole perwersji” (1991), „College No 24” (1992), „Miasto mężczyzn” (1994), „Pasja” (1995), „Kantata” (1997) oraz „Tango” (1999).

Misiuro przez wiele lat rozwijał swoje umiejętności, również na polu telewizyjnym. Jego pierwszy baletowy film, do muzyki Grażyny Bacewicz, zatytułowany „Esik w Ostendzie”, powstał w początkach lat 80. XX wieku. Współpracował z Redakcją Teatru Telewizji, dzięki czemu powstały zarejestrowane spektakle takie jak „ZUN” oraz „Umarli potrafią tańczyć”, w których zarówno choreografia, jak i reżyseria były jego dziełem, a realizację telewizyjną przeprowadziła Beata Dunajewska.

Projekty Misiuro dla TVP obejmowały między innymi „Pasję”, „Kantatę” oraz autorski film „De Aegypto – opera egipska”, który był emitowany na II Programie TVP. Jego zespół brał udział w Międzynarodowym Festiwalu Sztuki w Edynburgu oraz występował w Spoleto w Stanach Zjednoczonych (1992), we Włoszech (1993), a także w Stambule (1994).

Wielu artystów związanych z Teatrem Ekspresji, w tym Leszek Bzdyl, Krzysztof Dziemaszkiewicz, Bożena Eltermann i Jacek Krawczyk, zdecydowało się na założenie własnych teatrów tańca. W 2000 roku Teatr Ekspresji zakończył swoją działalność.

W późniejszych latach Misiuro miał zaszczyt współpracować z wieloma uznawanymi artystami, w tym z Adamem Hanuszkiewiczem, Izabelą Cywińską, Wiesławem Saniewskim, Krzysztofem Orzechowskim oraz Krzysztofem Warlikowskim. W 2008 roku w Operze Bałtyckiej, wspólnie z Jackiem Przybyłowiczem oraz Romanem Komassą, stworzył spektakl „Men’s Dance”, który obejmował trzy impresje baletowe, z czego część przygotowana przez Misiuro nosiła tytuł „Tamashii”. W 2011 roku w tej samej operze zrealizował balet „Sen” do muzyki Arvo Pärta.

---

Oceń: Wojciech Misiuro

---