Paul Rudolf Otto Arndt, urodzony 13 lipca 1868 roku w Gdańsku, był wybitnym niemieckim duchownym ewangelicko-reformowanym oraz utalentowanym historykiem Kościoła. Jego życie stanowiło nie tylko przykład zaangażowania w duchowość, ale także znaczący wkład w badania nad historią religijną.
Arndt zmarł 23 marca 1955 roku w Wittenberdze, pozostawiając po sobie bogate dziedzictwo intelektualne oraz duchowe, które do dziś inspiruje wiele osób zainteresowanych historią Kościoła ewangelickiego.
Życiorys
Paul Arndt urodził się w rodzinie handlowca, Ottona Arndta, który był związany z reformowaną parafią św. Piotra. W 1889 roku ukończył gimnazjum realne, a rok później zdobył maturę na Królewskim Gimnazjum w Gdańsku. Następnie podjął studia teologiczne na renomowanych uniwersytetach w Berlinie, Marburgu i Gryfii. W 1895 roku z sukcesem zdał pierwszy egzamin teologiczny przed gdańskim konsystorzem, a w roku następnym ukończył drugi egzamin. Przez pewien czas, aż do jesieni 1897, pełnił funkcję nauczyciela domowego, a później wikariusza superintendenta Boehmera w Kwidzynie.
Jego droga do kapłaństwa rozpoczęła się 6 listopada 1898 roku, kiedy to został ordynowany przez superintendenta Platha w Kartuzach. Arndt pełnił rolę administratora w Szymbarku w latach 1898-1899. W dniu 23 maja 1899 roku, a następnie 27 sierpnia tego samego roku, został wybrany na pierwszego w ciągu ostatnich 100 lat stałego pastora reformowanej parafii w Toruniu.
Arndt miał znaczący wpływ na konsolidację parafii, a współpraca z kolegium kościelnym doprowadziła do wzniesienia nowego kościoła w centralnej części miasta, którego budowa trwała od 1902 do 1904 roku. W 1919 roku rozpoczął pracę jako pastor w zborze reformowanym w Tylży. Po przejściu na emeryturę, 1 października 1936 roku, osiedlił się w Elblągu, a następnie w 1945 roku przeniósł się do Wittenbergi.
Prof. Arndt również zajął się pisarstwem, publikując kilka prac na temat historii kalwinizmu w Toruniu, przyczyniając się tym samym do wzbogacenia wiedzy na ten temat, której ustalenia są wciąż aktualne.
Prace publikowane
Paul Arndt był nie tylko duchownym, ale również autorem licznych prac naukowych, które miały znaczący wpływ na rozwój myśli reformowanej w Polsce. Poniżej przedstawiamy niektóre z jego publikacji:
- Paul Arndt, Geschichte der evangelisch-reformierten Gemeinde in Thorn. Festschrift zur Einweihung der neuen Kirche am 18. Februar 1904, Thorn, 1904,
- Paul Arndt, Die reformierten Geistlichen im Stadt- und Landkreis Thorn 1586-1921, „Mitteilungen des Coppernicus-Vereins für Wissenschaft und Kunst zu Thorn”, H. 47, 1939,
- Paul Arndt, Artomius Peter; Chodowiecki Johann Serenius, [w:] Altpreussische Biographie, Bd. 1, Königsberg 1941.
Te publikacje stanowią istotny wkład w badania nad historią i kulturą wspólnoty reformowanej w regionie.
Pozostali ludzie w kategorii "Duchowieństwo i religia":
Leon Połomski | Michał Jerzy Poniatowski | Johannes Paul Aeltermann | Maciej Kwiecień | Tiedemann Giese | Ludwik Józef de Mathy | Jan Dantyszek | Michał Chaberek (dominikanin) | Johannes Falkenberg | Krzysztof Niedałtowski | Franciszek Cybula | Piotr Przyborek | Radosław Zmitrowicz | Józef Stanisław Sapieha | Jarosław Wąsowicz | Zbigniew Zieliński (duchowny) | Elias Constantius von Trewen Schröder | Stanisław Kolka | Franz Adolf Namszanowski | Tomasz AbramowiczOceń: Paul Arndt (duchowny ewangelicko-reformowany)