Kazimierz Milewski

---

Życiorys

Kazimierz Milewski był synem Bernarda Milewskiego, który pracował jako inspektor Urzędu Emigracyjnego Wolnego Miasta Gdańska. Jego ojciec był także współzałożycielem Macierzy Szkolnej oraz pełnił funkcję wiceprezesa Gminy Polskiej. Matka Kazimierza, Jadwiga z Pyczyńskich, również była aktywna w Polonii Gdańskiej, działając w Towarzystwie Polek oraz jako śpiewaczka w Chórze Polskim „Lutnia”. Oboje rodzice oddali wiele swojej energii dla społeczności polskiej w Gdańsku.

Kazimierz miał brata Tadeusza Milewskiego, z którym uczęszczał do Gimnazjum Polskiego w Gdańsku. Już od 1932 roku był aktywnym członkiem IV lotniczej Gdańskiej Drużyny Harcerzy im. Żwirki i Wigury. W 1935 roku osiedlił się we Wrzeszczu, a później przeniósł się do Sopotu. W momencie wybuchu II wojny światowej, Kazimierz wraz z bratem Tadeuszem udał się do Warszawy, gdzie przebywali ich rodzice oraz młodszy brat Stanisław i siostra Jadwiga.

Po pewnym czasie z Warszawy Kazimierz wyjechał do Kowla, gdzie poznał Wojciecha Omyłę, a następnie kontynuował swoją drogę do Kowna. W listopadzie 1941 roku powrócił do stolicy Polski, decydując się włączyć do działalności konspiracyjnej. W trakcie powstania warszawskiego walczył na Woli oraz na Starym Mieście.

Podczas walk w obronie Warszawy, Kazimierz brał udział w wyzwalaniu obozu koncentracyjnego KL Warschau przy ul. Gęsiej, znanego również jako „Gęsiówka”. Niestety, 19 sierpnia 1944 roku, odniósł ciężką ranę, która spowodowała amputację jego prawej ręki. Trzy dni później zmarł w Szpitalu Jana Bożego.

Ciało Kazimierza nigdy nie zostało odnalezione, jednak jego symboliczny grób znajduje się na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach, gdzie spoczywa w kwaterze żołnierzy batalionu „Zośka” (kwatera A20-3-18). Jego heroiczne czyny zostały uhonorowane odznaczeniem Krzyża Walecznych.

---

Oceń: Kazimierz Milewski

---