Zofia Beisertówna

---

Życiorys

Zofia Beisertówna była córką Edmunda i Elwiry z Olszowskich, a także kuzynką generała Stefana Roweckiego ps. „Grot”. Ukończyła naukę w szkole średniej, a jej działalność harcerska oraz praca jako ochotniczka związana była z hufcem szkolnym PWK w Gdyni.

W trudnych czasach II wojny światowej, Zofia przebywała w Warszawie. Od 1941 roku zaangażowała się w działalność w ZWZ, pełniąc rolę łączniczki oraz sanitariuszki. W 1942 roku wstąpiła do kompanii „Orzeł” batalionu „Baszta”. Natomiast od 1943 roku była zastępczynią łączniczek w kompanii K-1 batalionu „Karpaty” pułku AK „Baszta”. W maju 1944 roku, po śmierci dowódcy batalionu, kapitana Józefa Chlipały ps. „Lubański”, Zofia zdołała ostrzec osoby, które miały z nim kontakt, co z pewnością uratowało im życie.

Podczas powstania warszawskiego, 22 sierpnia 1944 roku, wspólnie z trzema koleżankami oraz sanitariuszką, Zofia z towarzyszącymi noszami przekradła się z Sadyby na Ursynów. Tam wyniosły i ukryły ciężko rannego zastępcę dowódcy plutonu, podchorążego Zygmunta Dąbrowskiego ps. „Ban”. Jej odwaga była godna podziwu.

Niestety, 1 września, Zofia poległa na skrzyżowaniu ul. Sobieskiego z ulicą Ludwika Idzikowskiego, podczas natarcia, które wyruszyło z Królikarni w kierunku Sadyby. Jej życie zakończyło się tragicznie, ale pamięć o jej heroicznym poświęceniu trwa do dziś.

Zofia Beisertówna spoczywa, razem z siostrą Haliną, na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera 25A-8-23).

Pośmiertnie została odznaczona:

• Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami,
• Krzyżem Walecznych.

---

Oceń: Zofia Beisertówna

---