Jan Klejszmit

---

Życiorys

Jan Klejszmit to postać o bogatej historii wojskowej. W latach 1965–1968 odbył kształcenie jako podchorąży w Oficerskiej Szkole Wojsk Zmechanizowanych im. Tadeusza Kościuszki, a następnie kontynuował naukę w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu. Po uzyskaniu stopnia podporucznika w 1968 z rąk gen. Wojciecha Jaruzelskiego, rozpoczął swoją zawodową służbę wojskową jako dowódca plutonu piechoty zmotoryzowanej w 41 pułku zmechanizowanym, 12 Dywizji Zmechanizowanej w Szczecinie.

Początkowo zajmował również stanowisko dowódcy kompanii piechoty tego samego pułku, a w 1974 roku awansował na stopień kapitana. W tym samym roku został przeniesiony do Stargardu Szczecińskiego, gdzie pełnił rolę dowódcy batalionu w 9 pułku zmechanizowanym, pozostając na tym stanowisku do roku 1975. Po ukończeniu Akademii Sztabu Generalnego w Warszawie, objął funkcję szefa sztabu oraz zastępcy dowódcy 5 pułku zmechanizowanego, również w Szczecinie.

W roku 1979 został awansowany do rangi majora, co otworzyło mu drogę do dalszej kariery wojskowej. Lata 1980–1984 spędził na stanowisku dowódcy 41 pułku zmechanizowanego, którego pod jego dowództwem dwukrotnie uznano za przodujący pułk w Pomorskim Okręgu Wojskowym oraz w Wojsku Polskim. W 1983 roku został awansowany na stopień podpułkownika, a w latach 1984–1986 pełnił obowiązki szefa sztabu 12 Dywizji Zmechanizowanej.

Rok 1986 przyniósł mu nowe wyzwania, kiedy objął stanowisko zastępcy komendanta ds. liniowych Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi, gdzie pracował przez siedem lat. W 1987 roku został awansowany na stopień pułkownika. Jego wieloletnie doświadczenie zaowocowało funkcją zastępcy rektora ds. ogólnych w Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie, funkcję tę pełnił od 1993 do 1997 roku. Absolwent Podyplomowych Studiów Operacyjno Strategicznych (PSOS) w Akademii Obrony Narodowej w Warszawie musiał powrócić do WAT jako zastępca komendanta.

3 maja 1997 roku uzyskał stopień generała brygady z rąk Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Aleksandra Kwaśniewskiego. Zajął stanowisko komendanta oraz zastępcy dowódcy Garnizonu Warszawa. W roku 1999 jednostka, którą dowodził, została odznaczona „Znakiem Honorowym Sił Zbrojnych RP”. Wiele jego działań miało na celu zabezpieczenie trzech pielgrzymek papieża do Polski. W tym czasie pełnił również ważne funkcje w Polskim Związku Podnoszenia Ciężarów, w Mazowieckiej Radzie Łowieckiej oraz w Związku Strzelectwa Sportowego.

Od 2001 roku pełnił rolę zastępcy komendanta Akademii Obrony Narodowej ds. ogólnych. W maju 2004 roku został zastępcą dowódcy Garnizonu Warszawa, a 15 sierpnia 2005 roku przyjął z rąk prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego akt mianowania na stopień generała dywizji. W latach 2004-2006 pełnił postać dowódcy Garnizonu Warszawa, prowadząc rozmowy zarówno z Janem Pawłem II, jak i jego następcą Benedyktem XVI. Był świadkiem uroczystego otwarcia cmentarzy wojskowych w Charkowie, Miednoje, Katyniu i we Lwowie.

Po przejściu na emeryturę, Klejszmit podjął pracę jako kanclerz w WAT. Żonaty, ojciec dwojga dzieci: syna, który jest oficerem WP i chirurgiem oraz córki, również oficer WP, absolwentki wydziału lekarskiego Akademii Medycznej w Łodzi. Jego pasje to żeglarstwo, tenis oraz łowiectwo.

Awanse

Jan Klejszmit przeszedł szereg awansów wojskowych w swojej karierze, które zaznaczyły jego postępy i oddanie służbie. Oto szczegółowy wykaz awansów:

• podporucznik – 1968,
• porucznik – 1971,
• kapitan – 1975,
• major – 1979,
• podpułkownik – 1983,
• pułkownik – 1987,
• generał brygady – 1997,
• generał dywizji – 15 sierpnia 2005.

Służba wojskowa

Jan Klejszmit miał niezwykle zróżnicowaną i bogatą karierę wojskową, która trwała przez wiele lat. Jego doświadczenie obejmuje różne stanowiska i odpowiedzialności w strukturach wojskowych, co jest odzwierciedleniem jego umiejętności i kompetencji. W okresie od 1968 do 1970 roku pełnił rolę dowódcy plutonu piechoty zmechanizowanej w 41 pułku zmechanizowanym, który był częścią 12 Dywizji Zmechanizowanej w Szczecinie.

Następnie, od 1970 do 1974 roku, awansował na stanowisko dowódcy kompanii piechoty zmechanizowanej w tym samym pułku, również w Szczecinie. W latach 1974-1978 sprawował funkcję dowódcy batalionu w 9 pułku zmechanizowanym w Stargardzie Szczecińskim. Później, w latach 1978-1980, piastował urząd szefa sztabu oraz zastępcy dowódcy 5 pułku zmechanizowanego, który również należał do 12 Dywizji Zmechanizowanej w Szczecinie.

Od 1980 do 1984 roku był dowódcą 41 pułku zmechanizowanego w Szczecinie, po czym, w kolejnych latach, od 1984 do 1986 roku, zajął stanowisko szefa sztabu w 12 Dywizji Zmechanizowanej. Warto zaznaczyć, iż w latach 1986-1993 pełnił rolę zastępcy komendanta Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi, co z pewnością przyczyniło się do jego dalszego rozwoju zawodowego.

W kolejnych latach, od 1993 do 1997 roku, Jan Klejszmit był zastępcą rektora Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie. W latach 1997-2001 pełnił funkcję komendanta oraz zastępcy dowódcy Garnizonu Warszawa. Kolejne lata to stanowisko zastępcy komendanta Akademii Obrony Narodowej w Warszawie, które zajmował od 2001 do 2004 roku. Ostatecznie, w latach 2004-2006, był dowódcą Garnizonu Warszawa, co w pełni zamyka jego imponującą i różnorodną karierę w służbie wojskowej.

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia

Jan Klejszmit, jako zasłużony przedstawiciel Wojska Polskiego, został uhonorowany szeregiem odznaczeń oraz wyróżnień, potwierdzających jego wkład w obronność kraju.

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, który otrzymał w 2000 roku,
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
• Złoty Krzyż Zasługi,
• Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”,
• Srebrny Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny,
• Brązowy Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny,
• Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
• wpis do Księgi Honorowej Wojska Polskiego w 2006 roku,
• Medal „Milito Pro Christo” z 2011 roku,
• dwukrotny tytuł „Przodujący Oddział” przyznany Pomorskiemu Okręgowi Wojskowemu w latach 1983-1984,
• tytuł „Przodujący Oddział” w Siłach Zbrojnych RP z 1984 roku,
• Odznaka Skoczka Spadochronowego Wojsk Powietrznodesantowych, przyznana w 1967 roku,
• Znak Honorowy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej z 1999 roku,
• Odznaka pamiątkowa 41 pułku zmechanizowanego, nadana w 1980 roku ex officio,
• Odznaka pamiątkowa Garnizonu Warszawa z 2004 roku ex officio,
• Honorowa Odznaka Organizacyjna „Za Zasługi dla Federacji Stowarzyszeń Rezerwistów i Weteranów Sił Zbrojnych RP” z 2013 roku.

---

Oceń: Jan Klejszmit

---