Zbigniew Kobyliński

---

Kariera zawodowa

Profesor doktor habilitowany Zbigniew Kobyliński to znana postać na polskiej scenie akademickiej, zajmująca stanowisko profesora zwyczajnego Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Na uczelni tej pełni również zaszczytną funkcję kierownika Instytutu Archeologii oraz Instytutu Archeologii i Etnologii PAN.

W okresie od 1995 do 1999 roku Dziekan Kobyliński sprawował obowiązki zastępcy Generalnego Konserwatora Zabytków oraz Głównego Archeologa Kraju. Warto zaznaczyć, że w latach 1997–1999 reprezentował Polskę w działającej pod egidą Rady Europy organizacji Europae Archaeologiae Consilium.

Jego działalność wykracza poza granice naszego kraju – był członkiem zarządu międzynarodowego stowarzyszenia European Association of Archaeologists (Europejskie Stowarzyszenie Archeologów), a także reprezentantem Polski w Komitecie ds. Zarządzania Dziedzictwem Archeologicznym przy Międzynarodowej Radzie ds. Zabytków i Miejsc Zabytkowych (ICAHM-ICOMOS). Aktualnie Kobyliński zasiada w radzie naukowej Państwowego Muzeum Archeologicznego oraz w Kolegium Doradczym Dyrektora Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie, gdzie wspiera działania w obszarze ochrony dziedzictwa.

Od 1991 roku pełni rolę redaktora periodyku „Archaeologia Polona”, wpisując się w historię polskiej archeologii poprzez publikowanie licznych prac naukowych, które dotyczą zarówno samej archeologii, jak i ochrony oraz zarządzania zabytkami archeologicznymi.

W swojej karierze akademickiej wykładał na renomowanych uczelniach zagranicznych, takich jak Lund i Umeå w Szwecji, oraz na uniwersytetach w Ratyzbonie, Bambergu, Erlangen i Moguncji w Niemczech, a także UCLA w Stanach Zjednoczonych, co podkreśla jego międzynarodowy zasięg i uznanie w dziedzinie archeologii.

Za swoje osiągnięcia został odznaczony w 2021 roku Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, a w 2015 roku otrzymał Złoty Krzyż Zasługi, co jest dowodem na jego wkład w rozwój archeologii i ochrony dziedzictwa kulturowego.

Wykopaliska

Kierownictwo w wykopaliskach archeologicznych jest kluczowym aspektem badań w tej dziedzinie. Wśród projektów, którymi kierował Zbigniew Kobyliński, znalazły się liczne istotne lokalizacje.

• Wyszogród nad Wisłą – osada z początków wczesnego średniowiecza (1981–1985),
• Haćki na Podlasiu – grodzisko oraz osady datujące się od wczesnej epoki żelaza aż do wczesnego średniowiecza (1986–1992),
• Altdorf w Bawarii – osada wczesnoceltycka (1992–1995),
• Pfettrach w Bawarii – osada i cmentarzysko z wczesnego średniowiecza (1994),
• Biehla w Saksonii – gród obronny kultury łużyckiej (2000–2004),
• Starosiedle w ziemi lubuskiej – grodzisko obronne kultury łużyckiej (2001–2004),
• Witaszkowo w ziemi lubuskiej – stanowisko kultowe kultury łużyckiej (2001–2004),
• Pirna w Saksonii – miasto średniowieczne (2005),
• Heuersdorf w Saksonii – wieś średniowieczna i nowożytna (2006),
• Rosenhof w Saksonii-Anhalt – grodzisko słowiańskie oraz osada z wczesnego średniowiecza (2007–2008).

Każde z tych miejsc stanowi cenny element krajowego i międzynarodowego dziedzictwa archeologicznego.

Publikacje

Wśród kluczowych publikacji Zbigniewa Kobylińskiego znajdują się znaczące pozycje, które miały wpływ na rozwój wiedzy w obszarze archeologii i konserwacji dziedzictwa kulturowego. Oto najważniejsze książki, które warto wyróżnić:

• Struktury osadnicze na ziemiach polskich u schyłku starożytności i w początkach wczesnego średniowiecza (1988),
• Teoretyczne podstawy konserwacji dziedzictwa archeologicznego (2001),
• Archeologia lotnicza w Polsce: osiem dekad wzlotów i upadków (2005),
• Haćki. Zespół przyrodniczo-archeologiczny na Równinie Bielskiej (2005, wraz z J.B. Falińskim, A. Berem, W. Szymańskim i A. J. Kwiatkowską-Falińską),
• Własność dziedzictwa kulturowego (2009).

Współpraca w zakresie redakcji naukowej oraz autorstwa książek także stanowi ważny aspekt jego działalności. Wśród najważniejszych prac, których jest redaktorem lub współautorem, można wymienić:

• Myśl przez pryzmat rzeczy (1988, wraz z Bogdanem Lichym i Przemysławem Urbańczykiem),
• Międzynarodowe zasady ochrony i konserwacji dziedzictwa archeologicznego (1998),
• Pierwsza pomoc dla zabytków archeologicznych (1998),
• Ewidencja, eksploracja i dokumentacja w praktyce konserwatorstwa archeologicznego (1998),
• Ochrona dziedzictwa archeologicznego w Europie (1998),
• Krajobraz archeologiczny (1999),
• Zabytki i społeczeństwo (1999, wraz z Krystyną Gutowską),
• Tadeusz R. Żurowski i konserwatorstwo archeologiczne w Polsce XX wieku (1999, wraz z Jackiem Wysockim),
• Wykrywacze metali a archeologia (1999, wraz z Wojciechem Brzezińskim),
• Metodyka ratowniczych badań archeologicznych (1999),
• Metodyka badań archeologiczno-architektonicznych (1999),
• Quo vadis archaeologia? Whither European archaeology in the 21st century? (2001),
• Hereditatem cognoscere (2004).

---

Oceń: Zbigniew Kobyliński

---