Anna Okopińska

---

Wykształcenie i praca naukowa

W 1971 roku Anna Okopińska zakończyła swoją edukację na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie przygotowała pracę magisterską z zakresu teorii cząstek elementarnych. Pięć lat później, w 1976, podjęła studia doktoranckie na tym samym wydziale.

W 1981 zdobyła tytuł doktora w Instytucie Badań Jądrowych na podstawie rozprawy zatytułowanej „Model rozpraszania mezonów na barionach z wymianą ładunku”. Dziesięć lat później, w 1993 roku, otrzymała stopień naukowy doktora habilitowanego na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego. Jej rozprawa habilitacyjna nosiła tytuł „Rozwinięcie optymalizowane w teorii pól kwantowych”. Dnia 18 października 2012 r. uzyskała tytuł profesora nauk fizycznych.

W 1982 roku Anna Okopińska rozpoczęła pracę w białostockiej filii Uniwersytetu Warszawskiego. W 1998 roku przeniosła się do Instytutu Fizyki na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Kielcach, która przekształciła się później w Akademię Świętokrzyską oraz Uniwersytet Jana Kochanowskiego. Jej główne obszary specjalizacji obejmują kwantową teorię pola. Do tej pory opublikowała ponad 30 artykułów w renomowanych czasopismach, które znajdują się na liście filadelfijskiej.

Wspinaczka

Anna Okopińska rozpoczęła swoją przygodę ze wspinaczką w 1966 roku, kiedy to po raz pierwszy stanęła na skałach. Zdobyła doświadczenie, pokonując wiele skomplikowanych dróg w Tatrach, w tym słynną Hokejkę na zachodniej ścianie Łomnicy, osiągając ten cel 4 września 1969 roku wraz z Andrzejem Mierzejewskim. Dodatkowo, 4 i 5 stycznia 1974 roku, wspinając się z Andrzejem Czokiem oraz Mirosławem Krawczykiem, przeszła drogę przez Vodopad na północnej ścianie Małego Kieżmarskiego Szczytu. Niezwykle ważnym momentem w jej karierze było pierwsze kobiece przejście grani Tatr Wysokich, które miało miejsce między 15 a 23 sierpnia 1970 roku z Danutą Szelenbaum-Cielecką.

W latach 70. Okopińska podjęła wyzwania we wspinaczce wysokogórskiej. W Kaukazie, współpracując z Zbigniewem Laskowskim, Andrzejem Skłodowskim i Aleksandrem Warmem, wytyczyła nową trasę południowym filarem Piku Giermogieniowa, co miało miejsce 6 i 7 lipca 1976 roku. Zaledwie rok później, 7 lipca 1977 roku, wraz z Haliną Krüger-Syrokomską oraz Dobrosławą Miodowicz-Wolf, zdobyła północną ścianę Ułłu Tau Czana, kontynuując swoją wyjątkową podróż w górach.

Jej osiągnięcia w Alpach również zasługują na uwagę. 25 sierpnia 1976 roku przeszła drogę Kuffnera na Mont Maudit, wspinając się z Haliną Krüger-Syrokomską i Alison Chadwick-Onyszkiewicz, a następnie, 4 lipca 1981 roku, zdobyła Ostrogę Brenvy na Mont Blanc z Krüger-Syrokomską.

Okopińska odznacza się licznymi sukcesami także w Pamirze, gdzie w 1972 roku osiągnęła Szczyt Korżeniewskiej (7105 m n.p.m.), co stało się pierwszym polskim kobiecym wejściem na tę wysokość. W tym samym roku zdobyła również Szczyt Komunizmu (7495 m), ustanawiając rekord wysokości dla polskich kobiet. W 1974 roku brała udział w zimowej wyprawie na Lhotse, gdzie dotarła do wysokości 7100 m, a w 1975 roku, podczas uczestnictwa w kobiecej ekspedycji na Gaszerbrumy, zdobyła 12 sierpnia wierzchołek Gaszerbruma II (8034 m), osiągając piąte wejście na ten szczyt jako również kobiecy rekord wysokości w Polsce i Europie oraz pierwszy sukces kobiecego zespołu na ośmiotysięczniku.

W 1978 roku wspinała się na Makalu, osiągając wysokość 7100 m, a w 1982 roku dotarła na K2, zdobywając przełęcz Makalu La (7400 m) oraz pobliską przełęcz Skyang La (6233 m).

Anna Okopińska aktywnie uczestniczyła w życiu Klubu Wysokogórskiego w Warszawie, pełniąc różne funkcje w komisji sportowej oraz rewizyjnej w latach 1976-1982. Została uhonorowana zarówno złotym, jak i srebrnym medalem „Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe”, a w 1975 roku otrzymała nagrodę ministra spraw zagranicznych za promowanie wizerunku Polski w skali światowej, w duecie z koleżankami z wyprawy na Gaszerbrumy. Jest również członkinią honorową Polskiego Związku Alpinizmu.

W 2021 roku Okopińska została odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi, co podkreśla jej znaczący wkład w rozwój wspinaczki i sportów górskich w Polsce.

---

Oceń: Anna Okopińska

---