Eugeniusz Gołąbek, znany również jako kasz. Eùgeniusz Gòłąbk, to postać niezwykle interesująca w polskiej kulturze literackiej. Urodził się 26 sierpnia 1949 roku w Gdańsku, a konkretnie w Osowej. Jego działalność jako pisarza oraz znawcy kaszubszczyzny przynosi wiele wartościowych treści przybliżających bogactwo kultury kaszubskiej.
Warto zaznaczyć, że Eugeniusz Gołąbek z wykształcenia jest technikiem elektrykiem, co może być zaskoczeniem dla wielu, jednak jego pasje i zainteresowania są znacznie szersze. Obejmują one nie tylko literaturę, ale także językoznawstwo, muzykę oraz historię. Dzięki tak różnorodnym obszarom zainteresowań, jego prace są głęboko osadzone w kontekście kulturowym, co czyni go wyjątkowym przedstawicielem współczesnej literatury.
Życiorys
Eugeniusz Gołąbek to uznany autor, który ma na koncie wiele znaczących tłumaczeń i opracowań na język kaszubski. Wśród jego dzieł znajduje się tłumaczenie Pisma Świętego na język kaszubski, które obejmuje Nowy Testament z Biblii Tysiąclecia, opublikowany w 1993 roku. Dodatkowo, w 1999 roku opracował psalmy, które znalazły się w książce Knéga psalmów, a także fragmenty Starego Testamentu, które zostały uwzględnione w lekcjonarzu To je Słowo Bożé wydanym w 2007 roku.
Kolejnym jego ważnym osiągnięciem jest współpraca w tworzeniu kaszubskiego modlitewnika Më trzimómë z Bogã (1998), opracowanego wspólnie z Eugeniuszem Pryczkowskim. Gołąbek był także autorem Rozmówek polsko-kaszubskich z 1992 roku oraz opracował zasady pisowni kaszubskiej zatytułowane Wskôzë kaszëbsczégò pisënkù, które ukazały się w 1997 roku. W 2005 roku ukazał się natomiast Kaszëbsczi słowôrz normatiwny, czyli Kaszubski słownik normatywny.
Poza tym, Eugeniusz Gołąbek angażował się w redakcję wielu kaszubskich publikacji, takich jak Wspomnienia kaszubskiego gbura (1999) autorstwa B. Jażdżewskiego, Jôrmark w Borzëszkach (2003) tego samego autora, O panu Czorlińsczim, co do Pucka po séce jachôł (2007) autorstwa H. Derdowskiego, Nie odéńda bez pożegnaniô (1996) H. Hewelta, a także „Pielgrzymki morskie” (1999) J. Berthelki oraz Jak jô bëł bogati (2007) A. Chrabkowskiego.
W latach osiemdziesiątych XX wieku współpracował z czasopismem „Pomerania”, gdzie publikował felietony w języku kaszubskim. Jego działalność na rzecz kultury kaszubskiej była także widoczna w roli działacza Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego. Oprócz pracy literackiej, Gołąbek jest również muzykiem amatorskim, grającym na kilku instrumentach, takich jak saksofon, tuba, gitara basowa oraz instrumenty klawiszowe.
W 1988 roku został odznaczony Medalem Stolema, co stanowi wyróżnienie za jego wkład w rozwój kultury kaszubskiej.
Przypisy
- Medal Stolema [online], Klub Studencki „Pomorania”, 16.03.2017 r. [dostęp 16.01.2021 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Ewa Juszkiewicz | Herman Han | Konstancja Kerschenstein | Jan Bogumił Jacobi | Dawid Tomaszewski | Käthe Schirmacher | Piotr Grabowski (1947–1998) | Wawrzyniec Samp | Mateusz Rakowicz | Magdalena Frąckowiak | Piotr Wyrzykowski | Maciej Próchnicki | Frank Meisler | Zuza Jabłońska | Włodzimierz Krakus | Magda Hueckel | Dominika Skutnik | Beata Poźniak | Piotr Zawadzki | Dorota StalińskaOceń: Eugeniusz Gołąbek