Beata Poźniak

---

Życiorys

Beata Poźniak to wyjątkowa aktorka, której początki sięgają Gdańska, gdzie przyszła na świat w rodzinie o silnych tradycjach medycznych. Jej korzenie sięgają Wileńszczyzny, ponieważ matka urodziła się w Wilnie, a jej dziadkowie, rodzina Jurewiczów, również tam się wychowali. Edukację średnią ukończyła w Gdańsku, a następnie podjęła studia w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi, do której została przyjęta na prestiżowe miejsce z pierwszą lokatą.

Już w trakcie nauki, na trzecim roku, w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku, miała okazję debiutować na scenie w roli Justyny w sztuce Mrożka, występując obok Jerzego Kiszkisa. Jeszcze jako studentka, zagrała w spektaklu z okazji 40-lecia pracy Tadeusza Gwiazdowskiego, obsadzając rolę Helenki w „Panu Damazym” Józefa Blizińskiego, który reżyserował Jerzy Afanasjew. Po zakończeniu studiów, dołączyła do Teatru Współczesnego w Warszawie, gdzie zadebiutowała w sztuce Alana Ayckbourna pt. „Jak się kochają”, partnerując Wiesławowi Michnikowskiemu, Czesławowi Wołłejce, Zofii Kucównie oraz Krzysztofowi Kowalewskiemu.

W musicalu Agnieszki Osieckiej „Niech no tylko zakwitną jabłonie” zagrała wyjątkową postać Cnotliwej Zuzanny, jednocześnie matki i córki Kasi Traktorzystki. Na małym ekranie debiutowała w serii „Życie Kamila Kuranta”, w roli Teodozji, u boku Krzysztofa Pieczyńskiego, pod reżyserią Grzegorza Warchoła. Prace nad serialem przerwał stan wojenny w 1981 roku.

W 1983 roku odegrała ważną rolę w filmie „Szczęśliwy brzeg”, gdzie zagrała dziewczynę pragnącą zostać kapitanem Żeglugi Wielkiej, u boku Jerzego Bińczyckiego, a także Stanisławy Celińskiej i Wojciecha Pokory. W popularnym programie telewizyjnym „Rozrywka po staropolsku” pod reżyserią Wojciecha Pokory wystąpiła jako zakochana panienka.

Beata Poźniak śpiewała poezje Jana Lechonia z Michałem Bajorem, do muzyki Marka Grechuty oraz Władysława Szpilmana, w programie „Deszcz”, który był reżyserowany przez Barbarę Borys-Damięcką. W 1985 roku podjęła decyzję o wyjeździe do Stanów Zjednoczonych, wcześniej jednak zdołała zagrać w filmie „Kronika wypadków miłosnych” Andrzeja Wajdy, oraz w spektaklu telewizyjnym „Przedstawienie Hamleta we wsi Głucha Dolna”, gdzie wystąpiła u boku Janusza Gajosa oraz Stanisławy Celińskiej. Ta inscenizacja znalazła się w Złotej Setce Teatru TV.

Za oceanem, Beata zadebiutowała w wybitnym filmie „JFK” w reżyserii Olivera Stone’a, w roli Mariny Oswald, związanej z domniemanym zabójcą prezydenta Kennedy’ego, Lee Harveym Oswaldem, w którego rolę wcielił się Gary Oldman. Przez lata, Poźniak zdobyła uznanie za różnorodne, często kontrowersyjne role. Do najbardziej pamiętnych należy rola rewolucjonistki w „Kronikach młodego Indiana Jonesa”, jak również rola lekarki w serialu „Melrose Place”, gdzie wzięła ślub z gejem. Znana jest także z roli podwójnej agentki CIA oraz izraelskiego Mossadu w serialu „JAG – Wojskowe Biuro Śledcze”. Gościnnie wystąpiła w komediowym serialu „Szaleję za tobą” z Helen Hunt i Paulem Reiserem. Jej występ jako pierwszej kobiety-prezydenta świata w jednym z odcinków „Babilon 5” przyniósł jej nominację do nagrody Emmy, co jest jednym z najwyższych wyróżnień w telewizji.

W 2022 roku, Beata Poźniak miała zaszczyt uczestniczyć w XXIX Międzynarodowym Festiwalu Poezji „Maj nad Wilią”. Jej kariera, będąca testamentem talentu, determinacji oraz zdolności do transformacji, nadal inspiruje kolejne pokolenia artystów.

Działalność społeczna i polityczna

Beata Poźniak była inicjatorką ważnej ustawy, która przyczyniła się do uznania Dnia Kobiet w Stanach Zjednoczonych jako oficjalnego święta. Jej działania znalazły wsparcie wśród członków Kongresu, w tym Maxine Waters, która w 1994 roku złożyła projekt ustawy (H.J. Res. 316) w amerykańskim Kongresie oraz Senacie.

W 1997 roku Beata otrzymała wyróżnienie od burmistrza Los Angeles Richarda J. Riordana w uznaniu jej działalności na rzecz kobiet.

Oprócz swoich osiągnięć politycznych, Beata Poźniak jest również założycielką organizacji non-profit Women’s Day USA. Jej przedsięwzięcie zdobyło poparcie wielu znanych osobistości zarówno w sferze politycznej, jak i artystycznej. Wśród prominentnych postaci, które zaoferowały pomoc, znajduje się m.in.: muzyk Stevie Wonder, aktorka Diane Lane, pierwsza premier Kanady Kim Campbell, adwokat Gloria Allred oraz wiele innych uznawanych osobistości.

Sztuki plastyczne i multimedialne

Beata Poźniak to artystka, której obrazy i rzeźby stały się częścią kolekcji Cedar Sinai Art Council w Hollywood. Jej prace miały również swoje miejsce w takich instytucjach jak Palm Springs Art Museum, Bergamot Station oraz Morpheus Gallery. Dodatkowo, jej twórczość została zaprezentowana w Raleigh Studios.

W obszarze sztuk multimedialnych, Poźniak stworzyła eksperymentalne filmy takie jak Mnemosyne oraz Ludzie na moście, które wyraźnie podkreślają jej innowacyjne podejście do sztuki.

Poezja

Beata Poźniak została wyróżniona tytułem „Best Poet of the Month” przez The Seventh Quarry Press w Swansea. Jej twórczość była publikowana w licznych antologiach, osiągając zasięg nie tylko w Kenii, Nepalu, ale także w USA.

Wierze jej były tłumaczone na język koreański oraz ormiański, co dodatkowo podkreśla międzynarodowy charakter jej działalności artystycznej. Jej debiutancki zbiór poezji „PoezJA dyskordia” ukazał się na rynku polskim, wydany przez renomowane wydawnictwo Austeria z Krakowa.

Oprócz pisania, Beata Poźniak jest także utalentowaną artystką wizualną. Jej wiersze i obrazy z powodzeniem znalazły zastosowanie w eksperymentalnych filmach, które zdobyły liczne nagrody.

Wyróżnienia i nagrody

Beata Poźniak jest wybitną postacią w dziedzinie filmu oraz kultury, a jej osiągnięcia są licznie nagradzane i uhonorowane.

Wśród licznych wyróżnień, które zdobyła, znajdują się:

• Nagrody Independent Spirit Awards, gdzie reprezentowała kategorię „Najlepszy film zagraniczny” w roku 1992, współpracując z takimi osobistościami jak Brad Pitt, Johnny Depp, Sofia Coppola, Anthony Hopkins oraz Jodie Foster,
• Uznanie przez burmistrza Los Angeles Richarda J. Riordana za działalność na rzecz praw kobiet w 1997 roku,
• Zasiadanie w Jury Amerykańskiej Akademii Sztuki i Wiedzy Filmowej, przyznającej doroczną nagrodę Emmy w latach 1996, 1997, 1998, 2005, 2012 oraz 2018,
• „Croatian Heart Award”, przyznana jej za film Freedom From Despair w 2005 roku, obok Michaela Yorka i Johnego Savage’a,
• Wyróżnienie przez „Washington Post” jako lektorkę Najlepszego Audiobooka Roku 2015. Co niezwykle ważne, Poźniak była pierwszą Polką oraz pierwszą nieanglojęzyczną aktorką, która nagrała audiobooka w języku angielskim w USA, dla wydawnictwa Random House,
• Nominacja do Oscara Studenckiego, przyznawanego przez Akademię Filmową w Hollywood za film eksperymentalny All These Voices, w którym zagrała postać, która przetrwała pobyt w obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu,
• Odniesienie się w książce Jasona Normana „Before the Camera Rolled”, gdzie jest opisana jako jedna z kluczowych bohaterek, znana z roli Mariny Oswald, żony domniemanego zabójcy prezydenta Kennedy’ego,
• Prezenterka na festiwalu filmowym w Gdyni, gdzie reprezentowała kategorię: Najlepsza Reżyseria w 2017 roku z reżyserem Pawłem Pawlikowskim,
• Odcisnęła dłoń podczas 22. Festiwalu Gwiazd w Międzyzdrojach na Promenadzie Gwiazd w 2017 roku,
• Nagroda „Człowiek Sukcesu” od magazynu „Osobowości i sukces” za całokształt pracy w 2018 roku,
• Nominacja do Nagrody Emmy dla filmu dokumentalnego An Unknown Country, którego jest koproducentką w 2018 roku,
• Nagroda Pracy Organicznej im. Marii Konopnickiej „za wybitne osiągnięcia w sztuce i za obronę praw kobiet na całym świecie” przyznana w GRAMMY LA Live w USA w 2019 roku,
• Nagroda IANICIUS im. Klemensa Janickiego za wybitne osiągnięcia aktorskie i literackie w 2019 roku,
• Nagroda – The Earphones Award Winner – za najlepszy lektor za audiobooka „Drive Your Plow Over the Bones of the Dead” Olgi Tokarczuk, tłumaczenie: Antonia Lloyd-Jones wydawnictwo Penguin Random House w 2019 roku,
• Nagroda – The Earphones Award Winner – najlepszy lektor za audiobooka „The Light in Hidden Places” autorstwa Sharon Cameron, zdobywcy #1 New York Times bestseller w 2020 roku,
• Nagroda – Voice Arts Award Winner – Outstanding Video Game Character – Best Voiceover za głos Skarlet w „Mortal Kombat 11” wydanym przez Warner Bros. Games oraz NetherRealm Studio w 2020 roku,
• Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” nadany osobom za ich wkład w kulturę.

Filmografia

Beata Poźniak jest niezwykle wszechstronną aktorką, której kariera filmowa i telewizyjna obejmuje wiele ról w różnorodnych produkcjach. Jej bogata filmografia odzwierciedla nie tylko jej talent aktorski, ale również pasję do sztuki filmowej.

• w 1979 roku zaistniała w filmie „Blaszany bębenek”,
• w 1980 była częścią projektu „Pierścień w świńskim ryju”,
• uczestniczyła w produkcji „Tango ptaka” jako Karolinka,
• w 1981 zagrała w „Człowieku z żelaza”,
• też w „Kłamczusze” wykreowała postać Oli,
• w 1983 zaprezentowała się jako kobieta w czerni w „Stanie wewnętrznym”,
• w tym samym roku zagrała Polę w „Szczęśliwym brzegu”,
• w 1984 uczestniczyła w musicalu „Deszcz” i w „Umarłem, aby żyć” jako pielęgniarka,
• w 1985 wykreowała Zosię w „Kronice wypadków miłosnych”,
• rok później zagrała Alice Eber w „Życie w obrazach”,
• w 1989 roku użyczyła swojego głosu jako narrator w „White in Bad Light”,
• w 1991 wcieliła się w postać Florę Gente w „Ferdydurke”,
• w 1992 wystąpiła jako Annabelle w filmie „At Night the Sun Shines”,
• w 1993 w „Ramona!” zagrała pacjentkę doktor Mesmers,
• w 1994 przyjęła rolę Ingrid Steiner w „Łzy z nieba”,
• w 1995 wystąpiła jako Kristine Reinmuller w „Matczynym darze”,
• w 1997 stworzyła postać Marylin w „Balkan Island: The Last Story of the Century”,
• w 1998 była zaangażowana w projekt „Women’s Day: Making of a Bill”,
• w 1999 zagrała Fatimę w „Śmiertelnej rozgrywce” oraz Beata w „How to Get Laid at the End of the World”,
• w 2001 pojawiła się jako Erica Chamberlain w „Mixed Signals”,
• w 2002 zagrała Mnemosyne,
• w 2004 w „Wolność z desperacji” narratorką była jej postać,
• w 2006 wystąpiła jako Jacy Anderson w „Cyxork 7” i jako Margritas w „Miriam”,
• w 2009 przyczyniła się do projektu „On Profiles in Courage”,
• w 2010 przyjęła rolę Cecylii w „Żona Oficera”,
• w 2014 zagrała poetkę Szymborską w „People on the Bridge”,
• w 2015 jako Beata wystąpiła w „All These Voices”,
• w 2018 była Katriną w „Scenes in a Mind”,
• w 2019 zagrała Rheę Clyman w „Obywatel Jones”.

Oprócz kariery w filmie, Poźniak rozwijała się również w serialach:

• w 1981 wystąpiła jako dziewczyna na przyjęciu w „Białym tągu”,
• w 1982 zagrała Teodozję w „Życie Kamila Kuranta”,
• w 1993 zagrała Mashę w „Szaleję za tobą”,
• w „Melrose Place” była dr Katyą Petrova-Fielding,
• w „Dzikich palmach” jako Tambor,
• wystąpiła jako Irene w „Kronikach młodego Indiany Jonesa”,
• w 1997 była Evą Terenko w „Baza Pensacola”,
• w „Babylon 5” jako prezydent Susanna Luchenko,
• w „Mrocznych niebach” zagrała Ludmiłę,
• także w „JAG – Wojskowe Biuro Śledcze” wcieliła się w postać Malki,
• w 2000 zagrała Betty, nauczycielkę angielskiego w „Klasa na obcasach”,
• w 2001 wystąpiła jako Mary Kobish w „Sprawach rodzinnych”,
• w 2002 zagrała Raisę w „The Drew Carey Show”,
• w „Wbrew regułom” jako główna ławniczka,
• w 2003 zagrała Tammy w „Dowodach zbrodni”,
• w latach 2005–2007 była Heleną Ziomek, przyjaciółką Agaty w „Złotopolskich”,
• w 2010 zagrała Ewę Pol w „Ojciec Mateusz”.

Oprócz aktorstwa Poźniak ma na swoim koncie również doświadczenia jako scenarzystka. W 2001 roku stworzyła scenariusz do „Roots”, a w 2002 do „Mnemosyne”. W 2014 napisała „Ludzie na moście”, a w 2021 „Kremacja czasu”. Jej talent reżyserski ujawnił się w takich projektach jak „Women’s Day: Making of a Bill” w 1998 oraz późniejszych produkcjach takich jak „Libreto para el desierto” w 2021.

Poźniak odnosi też sukcesy jako producentka, uczestnicząc w takich projektach jak „An Unknown Country” z 2015 roku czy „Bride of the Desert” w 2022 roku. Za jej wkład w branżę nagrodzono ją wieloma wyróżnieniami, w tym nagrodą Marszałka Urzędu Pomorskiego za najlepszy film.

Jako aktorka głosowa, ma osiągnięcia w grach komputerowych, użyczając głosu postaci Skarlet w „Mortal Kombat 11”. Za tę rolę otrzymała wyróżnienia Voice Arts Award za wybitny głos postaci w grach wideo w latach 2019 i 2020.

Spektakle teatralne

Aktorka Beata Poźniak ma na swoim koncie liczne osiągnięcia teatralne, które obejmują zarówno występy na scenie, jak i działalność reżyserską.

• 1982: „Vatzlav” autorstwa Sławomira Mrożka w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku, gdzie zagrała rolę Justyny.
• 1982: W „Niemcach” Leona Kruczkowskiego, wystąpiła również w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku.
• 1983: W sztuce „Jak się kochają (How the Other Half Loves)” autorstwa Alana Ayckbourna wystąpiła w roli Mary Featherstone w Teatrze Współczesnym w Warszawie.
• 1983: W „Panie Damazy” według Józefa Franciszka Blizińskiego, ponownie w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku, w reżyserii Jerzego Afanasjewa, zagrała Helenę.
• 1984: W „Pastorałce” według Leona Schillera, wystąpiła w Teatrze Współczesnym w Warszawie.
• 1984: Brała również udział w inscenizacji „Snu nocy letniej” Williama Shakespeare’a w Teatrze Współczesnym w Warszawie.
• 1984: W „Niech no tylko zakwitną jabłonie” autorstwa Agnieszki Osieckiej, zagrała role Suzanny oraz jej córki Kasi w Teatrze Współczesnym w Warszawie.
• 1988: Wystąpiła w „Szewcach” Stanisława Ignacego Witkiewicza w Odyssey Theatre w Los Angeles, w reżyserii Kazimierza Brauna, gdzie zagrała księżną.
• 1989: Wystąpiła w „Voices From the Cauldron” w Bruchion Theatre w Los Angeles.
• 1990: W sztuce „A Fire Was Burning” w Los Angeles zagrała Lucindę.

Oprócz kariery aktorskiej, Poźniak aktywnie angażowała się w reżyserię teatralną.

• 1989: Reżyserowała „Poetry Discordia” w Theatre Discordia w Los Angeles.
• 1990: Prowadziła „Return Of Umbilicus” w Theatre-Theater w Los Angeles.
• 1990: Reżyserowała „Poeticus Umbilicus” w Heliotrope Theatre w Los Angeles.
• 1991: Zrealizowała „Immigration and the American Experience” w Raleigh Studios w Los Angeles.
• 1992: Pracowała nad „We & They” w Gallery Theatre w Los Angeles.
• 1992: Wykonała „Changing Flags” w Raleigh Studios w Los Angeles.
• 1996: Reżyserowała „Meat” w Bing Theatre w Los Angeles.

Książki mówione

W ciągu ostatnich lat Beata Poźniak wydała szereg niezwykle interesujących książek mówionych, które przyciągają uwagę zarówno miłośników literatury, jak i krytyków. Oto chronologiczna lista tych publikacji:

• 2012: „The Winter Palace: A Novel of Catherine the Great”, powieść o Katarzynie Wielkiej, wydana przez Random House,
• 2014: „Empress of the Night: A Novel of Catherine the Great”, kolejna powieść dotycząca Katarzyny Wielkiej, również dla Random House,
• 2015: „The Tsar of Love and Techno” – wyróżniona przez The Washington Post jako Najlepszy Audiobook roku, wydanej przez Penguin Random House,
• 2016: „Illuminae” – nagroda Audie Award, uznawana za Oskar dla audiobooków,
• 2019: „Libretto for the Desert: Poems Dedicated to the Victims of Genocide and War”, wydana przez Blackstone Publishing,
• 2019: „Drive Your Plow Over the Bones of the Dead” autorstwa Olgi Tokarczuk, przekazana przez Penguin Random House, z nagrodą Earphones Award za najlepszą narrację,
• 2020: „Droga do nieba”, zapewniona przez Blackstone Audio,
• 2021: „A Wolf for a Spell”, opublikowana przez Penguin Random House,
• 2020: „The Light in Hidden Places” autorstwa Sharon Cameron, wydana przez Scholastic, posiadająca nagrodę Earphones Award za najlepszą narrację,
• 2021: „Chwile zamyślenia” – zbiorek wierszy rodzinnych dotyczących Sanoku i Mrzygłodu, dystrybuowany przez Blackstone Publishing,
• 2021: „Libretto dla pustyni” (język polski), dostępne za pośrednictwem Blackstone Publishing,
• 2021: „The Yellow Wallpaper” autorstwa Charlotte Perkins Gilman, dystrybuowane przez Blackstone Audio,
• 2021: „Bending Toward the Sun” – opowieść matki i córki,
• 2021: „Libreto Para El Desierto – Poesia Dedicada a Las Víctimas De La Guerra Y El Genocidio” (język hiszpański),
• 2023: „Adopting an Abandoned Farm” autorstwa Kate Sanborn,
• 2024: „Maybe This Time” Cara Bastone, romantyczna komedia (język angielski).

Prace Beaty Poźniak to nie tylko literatura, ale również forma sztuki audio, która zdobywa coraz większą popularność wśród słuchaczy.

---

Oceń: Beata Poźniak

---