Piotr Grabowski (1947–1998)


Piotr Grabowski, urodzony 30 marca 1947 roku w Gdańsku, był znanym polskim aktorem, którego kariera obejmowała zarówno film, jak i teatr. Jego życie zakończyło się 7 stycznia 1998 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie ważny ślad w polskiej kulturze.

Grabowski był utalentowanym artystą, który zyskał uznanie zarówno wśród widzów, jak i krytyków. Jego dorobek artystyczny przyczynił się do rozwoju polskiego teatru i kina.

Życiorys

„W 1969 roku Piotr Grabowski ukończył PWST w Warszawie, co było ważnym krokiem w jego karierze artystycznej. Był jednym z współzałożycieli popularnego studenckiego kabaretu Coś, który zyskał uznanie wśród młodych artystów. W dziedzinie dubbingu zdobył sympatię widzów, użyczając swojego charakterystycznego głosu postaci Myszki Miki.

W 1980 roku piastował funkcję prezesa rzeszowskiego SPATiF, a także aktywnie angażował się w działalność artystyczną, opiekując się grupą miłośników poezji i teatru w Sanockim Domu Kultury.

Piotr Grabowski zmarł w 1998 roku i spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 71, rząd 1, grób 30).

Kariera

Piotr Grabowski, wybitny polski aktor, miał niezwykle bogatą i różnorodną karierę teatralną, która rozpoczęła się w lublinie. Jego droga artystyczna prowadziła przez szereg istotnych placówek teatralnych, gdzie zyskał uznanie i szacunek zarówno wśród widzów, jak i krytyków.

W latach 1969–1970 występował w Teatrze im. Juliusza Osterwy w Lublinie, a następnie przez kolejny okres, od 1970 do 1973, można go było podziwiać w Teatrze Śląskim w Katowicach. Jego kariera zyskała na dynamice, gdy w latach 1973–1980 związany był z Teatrem Nowym w Warszawie.

Po okresie w Warszawie, od 1980 do 1983, Grabowski występował w Teatrze im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie, a następnie przez cztery lata pracował w Teatrze na Targówku w Warszawie. Jego talent i zaangażowanie doprowadziły go do ostatniego etapu jego kariery, który miał miejsce w Teatrze Polskim w Warszawie w latach 1988–1998.

Filmografia

Filmografia Piotra Grabowskiego, uzdolnionego aktora, jest imponującym zbiorem różnorodnych ról i charakterów, które pomogły mu zdobyć uznanie w polskim przemyśle filmowym. Poniżej przedstawiona jest szczegółowa lista produkcji, w których zagrał między 1966 a 1998 rokiem.

  • 1966: Mocne uderzenie – gość na ślubie,
  • 1966: Pieczone gołąbki – chłopak w budce telefonicznej,
  • 1968: Gra – gość weselny,
  • 1971: Perła w koronie – ksiądz,
  • 1975: Dyrektorzy – mąż Maryni (odcinek 1),
  • 1975: Moja wojna, moja miłość,
  • 1976: Daleko od szosy – Józek, współlokator Leszka w hotelu robotniczym,
  • 1977: Akcja pod Arsenałem – żandarm Schuppe,
  • 1977: Dziewczyna i chłopak – wychowawca klasy Tomka (odcinek 1),
  • 1977: Noce i dnie – oficer rosyjski w kawiarni (odcinek 11),
  • 1977: Polskie drogi – Niemiec, morderca rodziny Poraja (odcinek 10),
  • 1977: Żołnierze wolności – powstaniec,
  • 1977: We dwoje – Piotr,
  • 1978: Bilet powrotny – gość na weselu Antoniny i Pierre’a,
  • 1978: Ślad na ziemi – Wacek Koszucki (odcinek 3),
  • 1978: …Gdziekolwiek jesteś panie prezydencie…,
  • 1979: Gwiazdy poranne – żołnierz niemiecki,
  • 1979: Na własną prośbę – uczestnik zebrania,
  • 1979: Racławice. 1794 – kosynier,
  • 1979: Wędrujący cień – Janek,
  • 1980–2000: Dom – Zygmunt Kuźniak, działacz ZMP, potem sekretarz POP w FSO,
  • 1980: Droga – chłop,
  • 1980: Kariera Nikodema Dyzmy – oficer na przyjęciu,
  • 1980: Polonia Restituta – Eugeniusz Okoń, ksiądz, poseł na sejm ustawodawczy,
  • 1980: Punkt widzenia – Tomek, kolega Włodka z czasów studenckich (odcinek 6 i 7),
  • 1980: Sherlock Holmes i doktor Watson – policjant Jameson (odcinki 4, 8 i 9),
  • 1981: Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy – kolega Artura Bluma na majówce (odcinek 4),
  • 1981: Znachor – Zenek,
  • 1982: Karate po polsku – Gruby,
  • 1982: Polonia Restituta – Eugeniusz Okoń, ksiądz, poseł na sejm ustawodawczy (odcinek 7),
  • 1982: Popielec – Władek Radzik „Siwek”,
  • 1983: Thais – Zenothemis, uczestnik uczty,
  • 1984: Przybłęda – ojciec Bartka,
  • 1984: Zdaniem obrony – Jóźwiak, mąż Małgorzaty,
  • 1985: Podróże pana Kleksa – kucharz Fortelas,
  • 1985: Przyłbice i kaptury (odcinek 1),
  • 1985: Sam pośród swoich – Hubert Pyzik,
  • 1986: Cudzoziemka – gość na spotkaniu z ambasadorem,
  • 1986: Tulipan – realizator wywiadu z Tulipanem,
  • 1987: Cesarskie cięcie – chłop, mąż ciężarnej,
  • 1987: Dorastanie – doktorant (odcinek 1),
  • 1987: Misja specjalna – oficer brytyjski,
  • 1987: Rzeka kłamstwa – lokaj Żabiny (odcinek 5),
  • 1987: Sławna jak Sarajewo – funkcjonariusz NSDAP,
  • 1987: Śmieciarz – wartownik niemiecki w szpitalu (odcinek 2),
  • 1987: Zabij mnie, glino – milicjant z obyczajówki,
  • 1988: Akwen Eldorado – kłusownik Piotr Nalazek,
  • 1988: Czarodziej z Harlemu – sprzedawca w Pewexie,
  • 1988: Generał Berling – Bolesław Kieniewicz,
  • 1988: Oszołomienie – Niemiec aresztujący Stachowskiego,
  • 1988: Piłkarski poker – konferansjer w nocnym lokalu,
  • 1988–1991: Pogranicze w ogniu – Hugo Bertman „Hubert”, członek komórki Abwehry w Gdańsku, współpracownik polskiego wywiadu,
  • 1988–1990: W labiryncie – Robert Heller, właściciel firmy „Farmahel”,
  • 1989: Janka – mężczyzna przyglądający się wyścigowi (odcinek 4),
  • 1989: Jeniec Europy – oficer angielski,
  • 1989: Kanclerz – Piskorzewski, podkomendny Zamoyskiego,
  • 1989: Modrzejewska – dziennikarz (odcinek 5 i 6),
  • 1989: Po upadku – mężczyzna w lokalu,
  • 1989: Sztuka kochania – pacjent Pasikonika,
  • 1989: Żelazną ręką – Piskorzewski,
  • 1990: Janka – kamieniarz,
  • 1990: Maria Curie,
  • 1990: Napoleon – Gardanne (odcinek 1),
  • 1990: Pas de deux,
  • 1990: Superwizja – chirurg,
  • 1991: Kuchnia Polska – ksiądz w samolocie,
  • 1991: Kuchnia Polska – ksiądz w samolocie (odcinek 2),
  • 1991: Niech żyje miłość – ksiądz, proboszcz parafii na Helu,
  • 1992: Wiatr ze wschodu – kierowca Czekowa,
  • 1993: Czterdziestolatek. 20 lat później – poseł (odcinek 12 i 14),
  • 1993: Bank nie z tej ziemi – mężczyzna na licytacji,
  • 1993: Skutki noszenia kapelusza w maju – informatyk Zygmunt, przyjaciel Andrzeja,
  • 1993: Wynajmę pokój… – ojciec Olka,
  • 1993: Nowe przygody Arsena Lupin – policjant,
  • 1994: Ptaszka – pośrednik sprzedający budynek zakładu opiekuńczego,
  • 1994: Spółka rodzinna – klient Romana (odcinek 2),
  • 1994: Miejsce zbrodni,
  • 1994: Piękna Warszawianka – członek jury,
  • 1995: Cwał – członek rady pedagogicznej,
  • 1995: Deborah – piekarz Ryk,
  • 1995: Ekstradycja – pracownik UOP pilnujący uśpionej sekretarki Ewy (odcinek 5),
  • 1995: Kamień na kamieniu – Maciejka,
  • 1995: Sukces – minister przemawiający podczas podpisania umowy między FIB a Dorexem (odcinek 2),
  • 1995: Les milles – piłkarz Oskar Reich,
  • 1996: Ekstradycja 2 – Stasio, oficer UOP (odcinki 5, 6 i 8),
  • 1996: Wirus,
  • 1996: Król Olch – żołnierz niemiecki,
  • 1997: Historie miłosne – sędzia,
  • 1997: Królowa złodziei,
  • 1998: Ekstradycja 3 – agent wywiadu (odcinek 10),
  • 1998: Matki, żony i kochanki – urzędnik USC udzielający ślubu Stokowej i Padlewskiemu.

Polski dubbing

Piotr Grabowski był niezwykle utalentowanym aktorem, którego praca w dziedzinie dubbingu miała istotny wpływ na polską kulturę animacyjną.

Wśród jego najbardziej znanych ról w dubbingu znajdują się:

  • 1995–1996: Maska – det. Doyle (sezon I, z wyjątkiem odcinków 11 i 15),
  • 1995: Goofy na wakacjach – Myszka Miki,
  • 1994–1995: Myszka Miki i przyjaciele – Myszka Miki,
  • 1990–1993: Szczenięce lata Toma i Jerry’ego – Dave Troskliwy (odcinek 36a),
  • 1983: Opowieść wigilijna Myszki Miki – Bob Cratchit (Myszka Miki),
  • 1983: Kaczor Donald przedstawia – Myszka Miki (w niektórych odcinkach),
  • 1982: Przygody Myszki Miki i Kaczora Donalda – Myszka Miki,
  • 1976: Ja, Klaudiusz – Neron (odcinek 13).

Przypisy

  1. Cmentarz Stare Powązki: PAULINA KOWALSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 29.08.2019 r.]
  2. Na nasze pytania odpowiada Piotr Grabowski. „Nowiny”, s. 8, Nr 56 z 20-22.03.1981 r.

Oceń: Piotr Grabowski (1947–1998)

Średnia ocena:4.85 Liczba ocen:8