Dorota Stalińska

---

Życiorys

Dorota Stalińska to utalentowana artystka, która swoją edukację rozpoczęła w III Liceum Ogólnokształcącym im. Bohaterów Westerplatte w Gdańsku, w którym uzyskała świadectwo dojrzałości w 1972 roku. Swoje umiejętności rozwijała dalej, kończąc studia na PWST w Warszawie w 1976 roku. Następnie, przez kilka lat, występowała na scenie w „Teatrze na Woli”, gdzie zrealizowała wiele znaczących ról.

Na dużym ekranie zadebiutowała w filmie „Człowiek z marmuru”, który miał premierę w 1976 roku. Jej występ w filmie „Bez miłości”, który zadebiutował w 1980 roku, przyniósł jej uznanie i uznanie krytyków. W 2001 roku miała zaszczyt odcisnąć swoją dłoń na Promenadzie Gwiazd w Międzyzdrojach, co było symbolem jej osiągnięć w branży filmowej. Dodatkowo, jest autorką trzech tomików poezji: „Pożyczone natchnienie”, „Niewierny czas” oraz „Agape”.

W 1984 roku jej zdjęcie ozdobiło okładkę wrześniowego numeru tygodnika „Newsweek” w artykule, który ukazywał wzrost popularności fitnessu na świecie. Fotografia, która została wykonana przez Chrisa Niedenthala, przedstawiała Dorotę Stalińską skaczącą na skakance na tle warszawskiego blokowiska. Obraz ten został wyróżniony za swoje walory reporterskie, co potwierdziło jej status ikony tamtej epoki.

Działalność polityczna i społeczna

W obszarze polityki, w latach 1994-1998 Stalińska była członkinią Rady Miasta Milanówka, a także pełniła funkcję radnej Sejmiku Samorządowego Województwa Warszawskiego. W 2014 roku z ramienia Polskiego Stronnictwa Ludowego została wybrana radną Sejmiku Województwa Mazowieckiego. Choć w 2015 roku nie udało jej się zdobyć mandatu do Sejmu, w 2018 roku również nie została ponownie wybrana na swoją wcześniejszą funkcję w sejmiku.

Jednakże w 2019 roku objęła mandat, zastępując w Sejmie Bożenę Żelazowską, która uprzednio została wybrana na parlamentarną posadę. W 2023 roku Stalińska podjęła kolejną próbę zdobycia mandatu sejmowego z listy Trzeciej Drogi, lecz tym razem również nie udało jej się go uzyskać. W 2024 roku ponownie odniosła sukces, uzyskując reelekcję w wyborach do Sejmiku Województwa Mazowieckiego, a także próbując swoich sił w wyborach do Parlamentu Europejskiego. Jej kariera pokazuje zaangażowanie i determinację w pracy na rzecz lokalnej społeczności oraz polityki.

Życie prywatne

Dorota Stalińska jest osobą z wyjątkowym rodowodem. Jest córką prof. Janusza Stalińskiego, który pełnił funkcję rektora na Politechnice Gdańskiej. Jej matką była Karolina Bochniewicz (1920–1979).

W przeszłości była małżonką znanego aktora Krzysztofa Kołbasiuka. Dorota ma syna Pawła, który przyszedł na świat 21 maja 1989 roku w Warszawie. Obecnie zamieszkuje z nim w malowniczym Milanówku.

Filmografia

Filmografia Doroty Stalińskiej obejmuje wiele znaczących ról, które przyczyniły się do jej statusu jako jednej z czołowych aktorek w polskim kinie. Poniżej przedstawiamy pełną listę jej wystąpień:

• Najważniejszy dzień życia (1974) – Jolanta Jordan (odc. 5. Telefon),
• Człowiek z marmuru (1976) – fotoreporterka,
• Niedzielne dzieci (1976) – koleżanka Jolanty Górki,
• Ślad na ziemi (serial telewizyjny, 1978) – Dzidka (odc. 4. Wysoki komin),
• Roman i Magda (1978) – Majka, koleżanka Magdy ze studiów,
• Wesela nie będzie (1978) – Krystyna, koleżanka Małgosi,
• …droga daleka przed nami… (1979) – funkcjonariuszka gestapo,
• Bez miłości (1980) – Ewa Bracka,
• Białe tango (serial telewizyjny, 1981) – Teresa (Ewa),
• Debiutantka (1981) – Ewa Orzechowska,
• Miłość ci wszystko wybaczy (1981) – Hanka Ordonówna,
• Wahadełko (1981) – Laskowska, pani z Komitetu Wojewódzkiego,
• Krzyk (1982) – Marianna „Perełka”,
• Lata dwudzieste… lata trzydzieste… (1983) – Hanka Ordonówna,
• Seksmisja (1984) – reporterka tv,
• Ga, ga. Chwała bohaterom (1985) – dojrzała prostytutka,
• Dziewczęta z Nowolipek (1985) – Helena, kuzynka Mossakowskich,
• Temida (serial telewizyjny, 1985) – prostytutka Rączka (odc. 2. Powrót po śmierć),
• 07 zgłoś się (serial telewizyjny, 1985) – Dorota Stalińska, aktorka,
• Wyrównanie rachunku (Pay off, (1987),
• Dekalog III (1988) – pracownica PKP jeżdżąca na deskorolce,
• Hanna’s War (1988) – Maritza,
• Męskie sprawy (1988) – prostytutka Róża,
• Havet Stiger (1990) – Wanda,
• Historia niemoralna (1990) – Ewa, aktorka,
• Ferdydurke (30 Door Key, 1991) – Młodziakowa,
• Bar Atlantic (1996) – matka Jacusia (odc. 11. Próba),
• Eukaliptus (2001) – prostytutka Sheila,
• Na dobre i na złe (serial telewizyjny, 2002) – Lucyna, weterynarz,
• M jak miłość (serial telewizyjny, 2003–2004) – właścicielka fundacji (odc. 216),
• Niania (serial telewizyjny, 2006) – nauczycielka Euzebia Trefl (odc. 26),
• Ryś (2007) – Kura, sprzątaczka w banku,
• Piksele (2009) – tłumaczka,
• Milczenie jest złotem (2011) – choreoterapeutka Zofia,
• Świat Walerego (2013) – Genia,
• Obywatel (2014) – pani poseł,
• Kontrola (od 2020) – pani Marysia,
• Koniec świata, czyli kogel-mogel 4 (2021) – mama Marleny,
• Chłopi (2023) – Jagustynka,
• Moje stare (2023).

Polski dubbing

• Auta 3 (2017) – Magister Felga,
• Vaiana: Skarb oceanu (2016) – Babcia Tala,
• 101 dalmatyńczyków (1996) – Cruella DeMon,
• Jacek i Placek (1993) – Placek,
• O dwóch takich co ukradli księżyc (1984–1989) – Placek,
• Pogoda dla bogaczy (1976).

Nagrody filmowe

Dorota Stalińska, znana i uznawana aktorka, ma na swoim koncie wiele prestiżowych wyróżnień, które podkreślają jej talent oraz osiągnięcia w świecie filmu i teatru. Poniżej prezentujemy niektóre z jej najważniejszych nagród:

• Nagroda przyznana na XIII Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Jednego Aktora w Toruniu za monodram Żmija (1978),
• Nagroda na XIV Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Jednego Aktora w Toruniu za monodram Utracona cześć Katarzyny Blum według Heinricha Bolla (1979),
• Pierwsze miejsce w Przeglądzie Piosenki Aktorsko-Literackiej w roku 1979,
• Brązowe Lwy Gdańskie na 7. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku za najlepszą główną rolę kobiecą w filmie Bez miłości w reżyserii Barbary Sass (1980),
• Nagroda im. Zbyszka Cybulskiego za najlepszy debiut (1981),
• Międzynarodowy Festiwal Filmowy w San Sebastián – nagroda CIDALC za rolę w filmie Krzyk w reżyserii Barbary Sass (1983),
• Międzynarodowy Festiwal Filmowy w San Sebastián – nagroda CAALA za rolę w filmie Krzyk (1983),
• Brązowe Lwy Gdańskie na IX Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku za najlepszą główną rolę kobiecą w filmie Krzyk (1984),
• Złota Kaczka dla najlepszej aktorki (1984),
• Nominacja do nagrody za najlepszą główną rolę kobiecą na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych za film Historia niemoralna (1990),
• Złota Kaczka dla najlepszej aktorki – dwukrotnie (1984 i 1991),
• Srebrny As (1996).

Każda z tych nagród jest świadectwem nie tylko jej niezwykłego talentu, ale również zaangażowania w rozwój sztuki aktorskiej w Polsce.

---

Oceń: Dorota Stalińska

---