Arkadiusz Olech

---

Życiorys

Arkadiusz Olech to wybitna postać w dziedzinie astrofizyki, która zdobyła uznanie dzięki swoim osiągnięciom naukowym oraz działalności dydaktycznej. Jest stypendystą oraz mentorem Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci, co świadczy o jego zdobytych sukcesach oraz zaangażowaniu w rozwój młodych ludzi.

W latach 1988–1992 uczęszczał do I Liceum Ogólnokształcącego im. M. Kopernika w Gdańsku, gdzie z pewnością zdobył solidne podstawy wiedzy. Następnie, w 1997 roku, ukończył studia na Uniwersytecie Warszawskim, w kierunku astronomii.

W 2001 roku uzyskał tytuł doktora w zakresie astrofizyki, a osiem lat później, w 2009 roku, z powodzeniem obronił habilitację. W 2020 roku zdobył tytuł profesorski i obecnie pełni rolę profesora nadzwyczajnego w Centrum Astronomicznym im. Mikołaja Kopernika Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. Jego zainteresowania naukowe koncentrują się na astrofizyce gwiazdowej oraz badaniach dotyczących małych ciał Układu Słonecznego, co potwierdzają liczne publikacje naukowe.

Arkadiusz Olech był również aktywny w środowisku naukowym jako promotor trzech prac doktorskich. W latach 1993–2001 pełnił funkcję prezesa Pracowni Komet i Meteorów oraz redaktora naczelnego czasopisma o nazwie Cyrqlarz. Jego działalność w 2004 roku doprowadziła do powstania Polskiej Sieci Bolidowej, której był jednym z inicjatorów. Ponadto, jest współzałożycielem oraz redaktorem naczelnym portalu Optyczne.pl, co jeszcze bardziej potwierdza jego wpływ na rozwój astronomii w Polsce.

Nagrody

Arkadiusz Olech zdobył szereg wyróżnień i nagród w ciągu swojej kariery naukowej, co potwierdza jego zaangażowanie i osiągnięcia w dziedzinie astronomii.

• W 1996 roku, jako jeden z utalentowanych studentów astronomii, uzyskał stypendium Tomasza Chlebowskiego, które przyznawane jest wybitnym osobom w tej dziedzinie,
• W latach 2000–2001 był stypendystą Fundacji na rzecz Nauki Polskiej, co potwierdza jego aktywne uczestnictwo w projektach badawczych,
• W 2003 roku zdobył nagrodę Wydziału III PAN im. Stefana Pieńkowskiego, która została przyznana za cykl badań poświęconych gwiazdom typu RR Lyrae w gromadach kulistych,
• W 2006 roku Arkadiusz Olech został laureatem prestiżowego konkursu Złoty Umysł – Mistrz Popularyzacji Wiedzy, organizowanego przez Prezesa Polskiej Akademii Nauk, doceniającego młodych naukowców za ich działalność w zakresie popularyzacji nauki.

Niektóre publikacje naukowe

W lokomotywie badań Arkadiusza Kamila Olecha znajdujemy znaczną liczbę prac naukowych, które znacząco przyczyniają się do rozwoju astronomii. W 2019 roku, opublikował on artykuł zatytułowany PF061018 Bukienka – meteorite dropping fireball, w czasopiśmie WGN, Journal of the International Meteor Organization, tom 47, nr 3, str. 75-78. Autorami oprócz Olecha byli również Przemysław Żołądek oraz Mariusz Wiśniewski i inni.

Rok wcześniej, w 2017 roku, skupił się na temacie Enhanced activity of the Southern Taurids in 2005 and 2015, który opublikowano w MNRAS (469, 2077). Ten artykuł napisał wspólnie z Żołądkiem i Wiśniewskim oraz innymi współautorami.

W 2016 roku opublikował pracę pod tytułem 2015 Southern Taurid fireballs and asteroids 2005 UR and 2005 TF50, która również znalazła się w czasopiśmie MNRAS (461, 674) z tymi samymi współautorami co wcześniej.

Jednym z bardziej intrygujących osiągnięć jest artykuł z 2015 roku opisujący PF131010 Ciechanów fireball: the body possibly related to near earth asteroids 2010 TB54 and 2010 SX11, opublikowany w MNRAS (454, 2965), gdzie Olech współpracował z wieloma innymi naukowcami, w tym z Regina Rudawska oraz Janusz Kałużnym, którego możesz poznać bliżej pod tym linkiem.

W 2013 roku, badania nad PF191012 Myszyniec – highest Orionid meteor ever recorded zaowocowały publikacją w Astronomy & Astrophysics (557, A58), a Olech pracował z zespołem w składzie, który obejmował m.in. Karola Fietkiewicza i Zbigniewa Tymińskiego.

Ponadto, w 2009 roku, uczestniczył w projekcie CURious Variables Experiment (CURVE): CCD photometry of active dwarf nova DI Ursae Majoris, publikując wyniki w AA (497, 437R) razem z Arturem Rutkowskim, Pawełem Pietrukowiczem i innymi.

W tej samej dekadzie, na szczególną uwagę zasługują również prace dotyczące Double Mode RR Lyrae Stars in Omega Centauri, opublikowane w 2009 roku w AA (494, L17), gdzie Olech współpracował z Pawełem Aleksandrem Moskalikiem.

Oprócz tego, w 2008 roku, w jego publikacji Curious Variables Experiment (CURVE). RZ LMi – the Most Active SU UMa star opublikowanej w Acta Astronomica (58, 131-152) kolejnym razem wykazał się współpracą z Złoczewskim i Wiśniewskim.

Również w 2007 roku przeprowadził badania na temat Variable stars in the field of the old open cluster Mellote 66, opublikowane w MNRAS (2007, 8), gdzie współpracował z Józefem Kałużnym oraz innymi specjalistami.

Nie można zapominać o badaniach z 2006 roku w ramach Curious Variables Experiment, które doprowadziły do publikacji CCD Photometry and Variable Stars in the Field of Open Cluster NGC 637 w Acta Astronomica (56, 10). W tym czasopiśmie Olech był autorem w towarzystwie współautorów, takich jak Łukasz Mularczyk oraz Wojciech Dziembowski.

W 2005 roku zakupił dużą popularność dzięki publikacji Cluster AgeS Experiment. SX Phe stars from the globular cluster Omega Centauri, która była zamieszczona w MNRAS (363, 9) i miał przyjemność współpracować z Dziembowskim w tym projekcie, a także z analitykiem Andrzejem Udalskim, którego karierę można śledzić pod tym linkiem.

Olech z całą pewnością pozostawił trwały ślad w dziedzinie astronomii dzięki nim i jego dalszym badaniom i publikacjom, które znacząco poszerzają nasze zrozumienie wszechświata.

---

Oceń: Arkadiusz Olech

---