Wacław Wilczyński

---

Życiorys

Wacław Wilczyński był synem Wacława, który pracował w Banku Polskim oraz pełnił funkcję zastępcy Dyrektora Polskiej Kasy Rządowej w Wolnym Mieście Gdańsku w latach 30. W czasie II wojny światowej, Wacław zyskał tytuł podharcmistrza w Szarych Szeregach oraz działał jako oficer Armii Krajowej. Ukończył tajne Liceum Ziem Zachodnich w 1943 roku, gdzie zdał maturę. Po wojnie, w 1948 roku, uzyskał wykształcenie na Akademii Handlowej w Poznaniu.

W 1959 roku z sukcesem obronił pracę doktorską pt. „Ewolucja teorii konkurencji”. To ważne osiągnięcie pozwoliło mu na dalszą karierę naukową. Już w 1963 roku habilitował się, prezentując rozprawę „Rynek sprzedawcy i rynek nabywcy a optymalne wykorzystanie zasobów” w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie.

Na przełomie lat sześćdziesiątych Wacław Wilczyński rozpoczął wykłady na katolickim uniwersytecie w Leuven w Belgii. W 1970 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego nauk ekonomicznych, a w 1976 roku został profesorem zwyczajnym. W latach 70. i 80. był aktywnym uczestnikiem ruchu reform, współpracując z zespołem Leszka Balcerowicza przy reformach gospodarczych. Po wprowadzeniu stanu wojennego zrezygnował z członkostwa w PZPR.

W późniejszych latach, stał się członkiem Rady Ekonomicznej przy rządzie Tadeusza Mazowieckiego, a w latach 1993–1997 pełnił funkcję przewodniczącego Rady Ekonomicznej przy prezesie Narodowego Banku Polskiego. Był również wykładowcą na Akademii Ekonomicznej w Poznaniu oraz Wyższej Szkole Bankowej w Poznaniu. Oprócz tego, działał jako publicysta w czasopiśmie „Wprost”.

Wilczyński był gorącym zwolennikiem gospodarki rynkowej, proponując zdecydowane reformy zarówno w zakresie polityki jak i ekonomii. Proponował tzw. „radykalną terapię ustrojową”, co oznaczało wprowadzenie istotnych zmian w stosunkach ekonomicznych w sposób szybki i bez długotrwałych przygotowań.

Za swoje osiągnięcia w dziedzinie nauki i publicystyki otrzymał szereg odznaczeń: Krzyż Kawalerski (1966), Krzyż Komandorski (1972) oraz Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1998). W 1993 roku uhonorowano go tytułem Zasłużony dla Miasta Poznania i medalem wojewody poznańskiego „Ad Perpetuam Rei Memoriam”. Ponadto, odebrał Medal Komisji Edukacji Narodowej za popularyzację wiedzy. Był odznaczony także Krzyżem Armii Krajowej, Medalem „Za zasługi dla ZHP” oraz Złotą Odznaką Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego.

Wybrane publikacje

Wacław Wilczyński to polski ekonomista, który pozostawił po sobie wiele cennych publikacji, które wzbogacają naszą wiedzę na temat teorii ekonomicznych oraz praktycznych aspektów funkcjonowania rynków. Poniżej przedstawiono wybrane publikacje jego autorstwa:

• Podstawowe kierunki współczesnej teorii konkurencji. Studium krytyczne (PTE, Poznań 1960),
• Rachunek ekonomiczny a mechanizm rynkowy (1965),
• Teoretyczne podstawy stymulacji postępu naukowo-technicznego (1974),
• Przewodnik metodyczny do nauki historii myśli ekonomicznej (1992, współautor, ISBN 83-85530-08-8),
• Moje boje nad bzdurą (ekonomiczną): wybór felietonów (1992–1994) (1995, wybór felietonów, ISBN 83-85972-16-1),
• Ekonomia i polityka gospodarcza okresu transformacji: wybór prac z lat 1991–1995 (1996, ISBN 83-86808-29-2),
• Pochodne instrumenty finansowe (1996, współautor pracy zbiorowej, ISBN 83-907339-0-0),
• Wrogie państwo opiekuńcze, czyli Trudna droga Polski do gospodarki rynkowej: felietony z tygodnika „Wprost” z lat 1995–1999 (1999, ISBN 83-01-12902-6),
• Rynek i pieniądz w Polsce u progu XXI wieku (2000, ISBN 83-88048-22-8),
• Polski przełom ustrojowy 1989–2005: ekonomia epoki transformacji (2005, ISBN 83-7205-217-4).

Publikacje te ukazują rozważania autora na temat zarówno teoretycznych, jak i praktycznych aspektów ekonomii, koncentrując się na zjawiskach, które miały kluczowe znaczenie dla kształtowania się polskiej gospodarki w ostatnich dekadach.

---

Oceń: Wacław Wilczyński

---