Nelly Marianne Wannow

Od młodych lat Nelly zdobywała wiedzę w Gdańsku-Wrzeszczu, gdzie uczęszczała do szkoły podstawowej w latach 1941–1945. Po zakończeniu II wojny światowej do 1947 roku była internowana w Danii, co stało się trudnym, lecz formującym doświadczeniem w jej życiu. Po powrocie do nauki kontynuowała edukację w Miejskim Liceum Realnym dla Dziewcząt im. Theodora Storma (Theodor-Storm-Schule) w Bremerhaven Lehe, gdzie uczęszczała w latach 1949–1954.

W kolejnym etapie kariery zawodowej, Nelly pracowała jako urzędniczka dla amerykańskich sił zbrojnych w Bremerhaven od 1954 do 1955 roku. W 1955 roku rozpoczęła studia na Wydziale Prawa i Nauki o Państwie Uniwersytetu w Getyndze (Georg-August-Universität Göttingen), które zakończyła uzyskaniem doktoratu z prawa międzynarodowego w 1965 roku. Jej dysertacja nosiła tytuł Prawo samostanowienia narodów w sowieckim pojęciu prawa międzynarodowego (Das Selbststbestimmungsrecht im sowietischen Völkerrechtsdenken).

Po obronie pracy, Nelly rozpoczęła dynamiczną karierę w służbie zagranicznej RFN, obejmując szereg ważnych funkcji. W 1965 roku została urzędnikiem konsularnym w Genewie, a następnie pracowała w Detroit (1968–1969) oraz w Nowym Jorku (1969–1973). W latach 1973–1986 była związana z resortem spraw zagranicznych, gdzie miała wpływ na kluczowe decyzje. Pełniła funkcję zastępcy konsula generalnego w Chicago (1986–1989) oraz konsula generalnego w Gdańsku (1990–1993). Dalsze lata zawodowe spędziła w Detroit (1993–1997) oraz Nowosybirsku (1997–1999). Zakończyła swoją karierę w 1999 roku, przechodząc w stan spoczynku.