Hermann Friedrich Wäsemann, znany również jako Waesemann, to postać, która wniosła znaczący wkład w architekturę niemiecką. Urodził się 6 czerwca 1813 roku w Gdańsku, a swoje życie zakończył 28 stycznia 1879 roku w Berlinie.
Był on architektem, którego główne osiągnięcia i działalność miały miejsce w stolicy Niemiec - Berlinie, gdzie jego prace wpłynęły na rozwój urbanistyczny oraz estetykę miasta.
Życiorys
Hermann Friedrich Wäsemann, urodzony w architektonicznej rodzinie, rozpoczął swoje studia matematyczne na Uniwersytecie w Bonn, gdzie kształcił się w latach 1830-1832. Następnie przeniósł się do berlińskiej Akademii Budowlanej, aby zgłębiać tajniki architektury. Po zakończeniu nauki jego kariera zawodowa rozwijała się głównie w Berlinie oraz w okolicznych miejscowościach, takich jak Rathenow, gdzie często współpracował z uznanym architektem Stülerem.
W 1854 roku Wäsemann przeniósł się do Wrocławia, gdzie do 1856 roku realizował wiele projektów budowlanych. W tym okresie zaprojektował m.in. willę Eichbornów oraz salę bankietową dla Ogrodu Strzeleckiego (Schießwerder) zlokalizowaną na Nadodrzu. Oprócz tych prac, zrealizował także szereg projektów rezydencyjnych w regionie Śląska, w tym zachowany do dziś, choć znacznie przebudowany, ratusz w Wałbrzychu.
Po powrocie do Berlina, w latach 1861-1869, Wäsemann zajął się realizacją swojego najbardziej znanego projektu – tzw. Czerwonego Ratusza, który do dziś pozostaje jednym z jego najważniejszych osiągnięć architektonicznych.
Pozostali ludzie w kategorii "Inżynieria i technologie":
Andrzej Kapuścik | Eugeniusz Jagoszewski | Krzysztof Wilde | Bartosz Felski | Zdzisław Kowalczuk | Wiesław Winiecki | Piotr Mazur (architekt) | Alf Francis | Tomasz Arciszewski (inżynier) | Przemysław Kupidura | Tadeusz Kifner | Krzysztof Kaliński | Andrzej Czyżewski (elektronik) | Theodor Milczewski | Wiesław Czabański | Erich Volmar | Janusz Nieznański | Dariusz Mikielewicz | Zbigniew Maksymiuk | Marcin GnybaOceń: Hermann Friedrich Wäsemann