Eugeniusz Priwieziencew


Eugeniusz „Żenia” Priwieziencew, ur. 17 sierpnia 1946 w Gdańsku, a zm. 8 lipca 2005 w Warszawie, był niezwykle utalentowanym polskim aktorem teatralnym i filmowym. Jego pasja do sztuki nie ograniczała się jednak jedynie do występów aktorskich. Priwieziencew pełnił również funkcje reżysera, scenarzysty oraz dramaturga, co świadczy o jego wszechstronnych umiejętnościach i głębokim zrozumieniu sztuki scenicznej.

W ciągu swojej kariery Priwieziencew zdobył szereg nagród i wyróżnień, pozostawiając trwały ślad w polskim świecie teatru i kina. Jego dorobek artystyczny, zarówno w zakresie aktorstwa, jak i reżyserii, cieszy się dużym uznaniem wśród krytyków i widzów.

Życiorys

W 1971 roku Eugeniusz Priwieziencew zakończył edukację na Wydziale Aktorskim PWSFTviT w Łodzi. Jego talent zaowocował rolami w wielu znanych filmach, w tym w „Piratach” reżyserii Romana Polańskiego, a także w dziełach Krzysztofa Zanussiego takich jak „Barwy ochronne”, „Spirala”, „Kontrakt” oraz „Cwał”. W storze „Zabić księdza” autorstwa Agnieszki Holland miał okazję współpracować z Christopherem Lambertem, Timem Rothem i Edem Harrisem.

Jego kariera filmowa obejmowała także epizod w kultowym dziele „Lista Schindlera” w reżyserii Stevena Spielberga. Szczególną popularność zdobył dzięki niezapomnianej roli Antoniego Pereszczaka — organisty, kościelnego i grabarza w polskim serialu telewizyjnym „Złotopolscy”.

W życiu osobistym był żonaty z Elżbietą Lenarczyk, z którą doczekał się czworga dzieci: Aleksandry, Katarzyny, Joanny i Igora. Po wielu latach spędzonych w Polsce, osiedlił się w Paryżu.

Niestety, Eugeniusz Priwieziencew zmarł na skutek powikłań spowodowanych boreliozą. 15 lipca 2005 roku spoczął w kolumbarium na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, w grobie oznaczonym rzędem 11-2.

Filmografia

Eugeniusz Priwieziencew jest znanym aktorem, którego filmografia obfituje w różnorodne role. Jego kariera aktorska obejmuje wiele znaczących produkcji filmowych oraz telewizyjnych, które pozostawiły trwały ślad w polskim kinie. Poniżej przedstawiamy zestawienie jego najważniejszych osiągnięć w branży filmowej:

  • Stawka większa niż życie (1968), odc. 16: Akcja „Liść dębu” jako skoczek spadochronowy,
  • Być może (1968),
  • Jak rozpętałem drugą wojnę światową (1969), cz. 3 Wśród swoich jako młody zakonnik i partyzant (2 role, nie występuje w napisach),
  • Doktor Ewa (1970),
  • Złote koło (1971) jako Andrzej Rokita,
  • Diabeł (1972) jako kompan,
  • Teraz i w każdą godzinę (1972) jako kierowca sanitarki,
  • Karuzela (1974) jako nowy pracownik,
  • Dyrektorzy (1975) jako Jacek Widlarz, syn Wacława,
  • Brunet wieczorową porą (1976) jako Mleczarz,
  • Smuga cienia (1976) jako marynarz Frenchy,
  • Barwy ochronne (1976) jako Konrad Raczyk,
  • Wakacje (1976) jako pirat,
  • Polskie drogi (1977) jako Waldek Borkiewicz, brat Hanny Szczubełkowej,
  • Spirala (1978) jako chory w klinice,
  • Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz (1978) jako hydraulik remontujący mieszkanie ginekologa,
  • Podróż Luizy (1978) jako Emile Bagnard,
  • Wielki podryw (1978) jako Sylwik,
  • Zapowiedź ciszy (1978) jako pijak,
  • Ślad na ziemi (1978) jako kierowca Wiktor Rębalski,
  • Przyjaciele jako instruktor ZMP,
  • Lekcja martwego języka (1979) jako komunista Miron,
  • Wściekły (1979) jako Zenon Krawczyk, złodziej zegarków z zakładu Okrzesika,
  • W słońcu i w deszczu (1979) jako Edzio,
  • Córka albo syn (1979) jako Piotr,
  • Drogi pośród nocy (Wege in der Nacht) (1979) jako uciekający chłop,
  • Za bramą (1980),
  • Kontrakt (1980) jako tancerz,
  • Bez miłości (1980) jako doktor Jankowski,
  • Dom (1980–2000) jako pracownik Radiokomitetu,
  • Ukryty w słońcu (1980) jako Robert,
  • Constans (1980) jako celnik,
  • Miś (1981) jako milicjant,
  • Fik – Mik (1981) jako mechanik,
  • Filip z konopi (1981) jako kolega Leskiego z pracy,
  • Imperatyw (Imperativ) (1982) jako szaleniec,
  • Wybór Zofii (Sophie’s Choice) (1982) jako więzień,
  • Dla tych których kochałem (Au nom de tous les miens) (1983) jako Rutbinstein,
  • Danton (1983) jako zwolennik Robespierra,
  • Narzeczona z krainy chłodu (La Fiancée qui venait du froid) (1983),
  • Yalta (1984) jako Pawłow,
  • Der Fall Bachmeier – Keine Zeit für Tränen (1984) jako Herbert Schulz,
  • Amerykańska marzycielka (American Dreamer) (1984) jako rosyjski dyplomata,
  • Sinobrody (Blaubart) (1984),
  • Paradygmat, czyli potęga zła (Paradigma) (1985),
  • Kurs na lewo (1986) jako Mikołaj,
  • Piraci (Pirates) (1986) jako garbus,
  • Pociąg do Hollywood (1987) jako milioner Żenia,
  • Gdzieśkolwiek jest, jeśliś jest (1988) jako pacjent w klinice psychiatrycznej w Kolonii,
  • Lance et compte II (1988) jako Belaieff,
  • Zabić księdza (To Kill a Priest) (1988) jako esbek,
  • Kanalia (1990) jako Pluskwiak,
  • Kapitan Conrad (1990),
  • Życie za życie. Maksymilian Kolbe (1990) jako czeladnik,
  • Kamienna tajemnica (1990) jako Alex,
  • Ferdydurke (1991),
  • Przeklęta Ameryka (1991),
  • Le Manège de Pauline (1991) jako człowiek-wilk,
  • Dotknięcie ręki (The Silent Touch) (1992) jako gość na przyjęciu,
  • Wszystko co najważniejsze… (1992) jako Kuczyński,
  • Żenia Priwiezeńcew w … czyli wywiad z samym sobą (1992) jako on sam,
  • Enak (1992) jako asystent Gooda,
  • Szwedzi w Warszawie (1992),
  • Lepiej być piękną i bogatą (1993) jako szofer Doroty we Francji,
  • Kolejność uczuć (1993) jako ojciec Julii,
  • Żegnaj Ameryko! (Auf wiedersehen Amerika) (1993) jako literat,
  • Żywot człowieka rozbrojonego (1993),
  • Lista Schindlera (Schindler’s List) (1993) jako kelner,
  • Żabi skok (1994) jako goryl,
  • Tajemnica Czeskiego Zamku (Un Chateau en Boheme) (1994) jako morderca Doline’a,
  • Les Milles (1995),
  • Nic śmiesznego (1995) jako sąsiad Adama wiercący dziury w ścianach,
  • Pulówek Kwiatkowski (1995) jako kierownik restauracji,
  • Cwał (1995) jako prokurator,
  • Wirus (1996) jako strażnik w budynku giełdy,
  • Złote runo (1996),
  • Szczęśliwego Nowego Jorku (1997) jako Czemp,
  • Złotopolscy (1997) jako Antoni Pereszczako,
  • Ciemna strona Wenus (1997) jako pracownik prosektorium,
  • Brat naszego Boga (Our God’s Brother) (1997) jako żebrak,
  • Królowie życia (Comme des rois) (1997) jako znajomy Kowalskich,
  • Amok (1998) jako ojciec Maksa,
  • Wszystkie pieniądze świata (1999) jako Mykoła,
  • Ogniem i mieczem (1999) jako Maksym, stróż w Rozłogach,
  • Gwiazdka w Złotopolicach (1999) jako Antoni Pereszczako, organista,
  • Trzy szalone zera (1999) jako kierowca,
  • Ajlawju (1999) jako taksówkarz,
  • Żółty szalik (2000) jako alkoholik,
  • Skarby ukryte (2000) jako taksówkarz,
  • Quo vadis (2001) jako senator Afer,
  • Czarna plaża (La Plage noire) (2001) jako urzędnik,
  • Suplement (2002) jako bezdomny w noclegowni,
  • Rób swoje, ryzyko jest twoje (2002) jako kasiarz,
  • Nienasycenie (2003) jako nacjonalista,
  • Persona non grata (2005),
  • Hans Christian Andersen (2005) jako dziadek Hansa Christiana Andersena.

Gościnnie

  • Świat według Kiepskich (1999–2006) jako komisarz,
  • Lokatorzy (1999–2005) jako dyrektor studium gastronomicznego,
  • Sąsiedzi (2003–2006) jako pan Pilica,
  • Punkt widzenia (1980) jako tragarz (odc. 6).

Nagrody

W swojej karierze Eugeniusz Priwieziencew otrzymał wiele prestiżowych nagród za swoje niezwykłe osiągnięcia artystyczne. Jego talent i zaangażowanie w sztukę teatralną oraz filmową przyczyniły się do wielu wyróżnień, które zasługują na uwagę.

  • w 1978 roku zdobył Złotą Plakietkę na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych za znakomitą główną rolę męską w filmie „Wielki podryw”,
  • w 1980 roku został uhonorowany nagrodą na Festiwalu Sztuk Współczesnych za wybitną kreację w spektaklu „Obora” autorstwa Helmuta Kajzara,
  • w 2005 roku, podczas Festiwalu Dobrego Humoru w Gdańsku, zdobył nagrodę „Melonika” w kategorii najlepszy aktor komediowy.

Przypisy

  1. Cmentarz Stare Powązki: Eugeniusz Priwieziencew, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 24.02.2020 r.]
  2. Pogrzeb Eugeniusza Priwiezieńcewa. e-teatr.pl, 14.07.2005 r.
  3. Krystyna Gucewicz: Dlaczego się kochają, czyli życie na różowo. Wydawnictwo Zetdezet, 1995, s. 114. ISBN 83-85056-40-8.
  4. Krystyna Gucewicz: Dlaczego się kochają, czyli życie na różowo. Wydawnictwo Zetdezet, 1995, s. 113. ISBN 83-85056-40-8.

Oceń: Eugeniusz Priwieziencew

Średnia ocena:4.98 Liczba ocen:6