Holger Czukay

Kultura i sztuka

Holger Czukay, znany także jako Holger Schüring, był niezwykłą osobą w świecie muzyki. Urodził się 24 marca 1938 roku w Wolnym Mieście Gdańsku, a jego życie zakończyło się 5 września 2017 roku w Weilerswist.

Był niemieckim kompozytorem oraz utalentowanym gitarzystą basowym. Czukay zapisał się w historii muzyki jako członek i współzałożyciel legendarnego zespołu Can, który wpłynął na rozwój muzyki eksperymentalnej i krautrocka.

Życiorys

Muzyczna podróż Holgera Czukaya rozpoczęła się w latach 60., gdzie swoje pierwsze kroki stawiał w amatorskich zespołach jazzowych. W okresie od 1963 do 1966 roku studiował muzykę u znakomitego kompozytora Karlheinza Stockhausena, co miało ogromny wpływ na jego późniejszą twórczość. Po tym czasie, przez dwa lata, uczył muzyki, a także założył swój pierwszy zespół, Remo Four.

W 1967 roku jego zainteresowania zwróciły się ku rockowi, zwłaszcza w jego bardziej eksperymentalnym wydaniu, które reprezentowali tacy artyści jak Velvet Underground czy Frank Zappa. Już rok później, razem z Irminem Schmidtem, założył zespół Can, gdzie nie tylko grał na gitarze basowej, ale również pełnił rolę inżyniera dźwięku, dbając o techniczną jakość nagrań.

W 1977 roku Czukay postanowił opuścić zespół Can, aby skupić się na swojej karierze solowej. Po jego odejściu miejsce basisty zajmował Rosko Gee, były członek Traffic. Holger poświęcił się wówczas swojemu unikatowemu podejściu do muzyki, eksperymentując z falami radiowymi, samplingiem i preparowanymi taśmami magnetycznymi. Takie innowacje doprowadziły go do skonstruowania interaktywnego instrumentu, którego używał także na koncertach; przykładem tego jest album Radio Wave Surfer wydany w 1991 roku. Tworząc muzykę, Czukay określił swoją metodę jako „malarstwo radiowe”.

Oprócz swojego solowego dorobku, współpracował z wieloma znanymi artystami, takimi jak Jah Wobble oraz David Sylvian, którzy podzielali jego wizje muzyczne oraz pasję do eksperymentów. W jego obszernej biografii można również znaleźć kolaboracje z takimi gwiazdami jak The Edge, Peter Gabriel, Eurythmics czy Brian Eno.

W 1987 roku Czukay wystąpił w roli głównej w eksperymentalnym filmie Krieg der Töne, wyreżyserowanym przez Michaela Meerta, będąc również autorem ścieżki dźwiękowej do tej produkcji. Z kolei od lat 90. kontynuował swoją muzyczną działalność we współpracy z zespołem U-She.

Dyskografia solowa (i z innymi muzykami)

Holger Czukay, znany z eksperymentalnego podejścia do muzyki, ma na swoim koncie wiele interesujących wydawnictw solowych, jak również współpracy z różnymi artystami. Poniżej przedstawiamy listę jego solowej dyskografii oraz projektów, w które był zaangażowany:

  • 1968 Canaxis,
  • 1979 Movies,
  • 1981 On the Way to the Peak of Normal,
  • 1981 Biomutanten / Menetekel (jako Les Vampyrettes z Conny Plankiem),
  • 1982 Full Circle (z Jah Wobble i Jaki Liebezeitem),
  • 1983 Snake Charmer (z Jah Wobble, The Edge i Benem Mandelsonem),
  • 1984 Der Osten ist rot,
  • 1987 Rome remains Rome,
  • 1988 Plight and Premonition (z Davidem Sylvianem),
  • 1989 Flux and Mutability (z Davidem Sylvianem),
  • 1991 Radio Wave Surfer (nagrywane na żywo w latach 1984, 1986 i 1987),
  • 1993 Moving Pictures,
  • 1998 Clash (z zespołem Dr. Walker),
  • 1999 Good Morning Story,
  • 2000 La Luna (album z 2007 roku zremasterowany i rozszerzony o dodatkowe nagrania),
  • 2001 Linear City (współpraca z różnymi artystami),
  • 2003 The New Millennium (z zespołem U-She),
  • 2006 21st Century,
  • 2006 Good Morning Story,
  • 2007 Time and Tide (z zespołem U-She),
  • 2007 21st Century (z zespołem Ursa Major).

Każda z tych płyt prezentuje unikalny styl oraz twórczość artysty, który na stałe wpisał się w historię muzyki eksperymentalnej.

Oceń: Holger Czukay

★★★★★
Średnia ocena:4.89 Liczba ocen:18