Zdzisław Kuźniar to postać, która na stałe wpisała się w historię polskiej sceny artystycznej.
Urodził się 26 lipca 1931 roku w Wolnym Mieście Gdańsku, a jego kariera obejmowała różnorodne formy sztuki, w tym teatr, film oraz telewizję.
Życiorys
W 1955 roku Zdzisław Kuźniar ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Krakowie. Jego debiut na scenie miał miejsce 3 grudnia tego samego roku, kiedy to wystąpił w roli kamerdynera księcia w spektaklu „Intryga i miłość” Friedricha Schillera. Reżyserią zajął się Aleksander Gąssowski, a premierowy pokaz odbył się w Teatrze Polskim w Poznaniu.
Artysta miał przyjemność występować na wielu prestiżowych scenach teatralnych. Jego kariera obejmowała m.in. teatr Dramatyczny w Poznaniu, w którym grał od 1955 roku do 1960 roku. Następnie przeniósł się do Teatru Wybrzeże w Gdańsku, gdzie występował w latach 1960-1961. Po tym okresie kontynuował swoją karierę w Rozmaitości we Wrocławiu, pozostając tam do 1967 roku. Ostatni etap jego zawodowego życia teatralnego miał miejsce w Teatrze Współczesnym we Wrocławiu, gdzie pracował aż do 1996 roku.
Filmografia
Filmografia Zdzisława Kuźniara obejmuje wiele znaczących osiągnięć w polskim kinie, które ukazują jego wszechstronny talent. Poniżej znajduje się szczegółowa lista jego ról filmowych:
- Godziny nadziei (1955)
- Trzy kobiety (1956)
- Warszawska syrena (1956)
- Zimowy zmierzch (1956)
- Ewa chce spać (1957) – bandyta, który kradnie scenariusz filmu
- Pigułki dla Aurelii (1958) – Urban, członek oddziału
- Wolne miasto (1958) – polski listonosz
- Rok pierwszy (1960) – Zwoleń, przyjaciel Otryny z wioski
- Drugi brzeg (1962) – strażnik więzienny
- Jak być kochaną (1962) – pilot na lotnisku
- Zerwany most (1962) – dowódca czoty
- Dwa żebra Adama (1963) – mężczyzna kupujący rozmówki polsko-włoskie
- Pamiętnik pani Hanki (1963) – inspektor policji
- Agnieszka 46 (1964) – Prokop
- Giuseppe w Warszawie (1964) – przedstawiciel podziemia wręczający Giuseppe odznaczenie
- Pierwszy dzień wolności (1964) – żołnierz
- Rękopis znaleziony w Saragossie (1964) – członek świty szejka
- Bumerang (1966) – pasażer autobusu
- Cała naprzód (1966) – marynarz ze szramą na „Rosicie” (opowieść 2.)
- Morderca zostawia ślad (1967) – „Tarzan”
- Sami swoi (1967) – żołnierz, który obserwuje ujeżdżanie konia
- Stawka większa niż życie (serial telewizyjny) (1968) – kapitan Wehrmachtu, znajomy Jeanne Mole (odc. 11. Hasło)
- Wilcze echa (1968) – („Pijawka”, członek bandy Moronia)
- Jak rozpętałem drugą wojnę światową (1969) – Dimo Stojadinovic, kapitan jugosłowiańskiego statku (cz. 1. Ucieczka i cz. 2. Za bronią)
- Ostatni świadek (1969) – SS-mann dowodzący akcją likwidacji więźniów ukrywających skarb
- Sąsiedzi (1969) – kolejarz
- Kto wierzy w bociany? (1970) – Borowiec, ojciec Danki
- Legenda (1970) – żołnierz oddziału partyzanckiego
- Martwa fala (1970) – marynarz
- Aktorka (1971) – Iljuszka Babin
- Diament radży (1971) – ogrodnik pastora
- Meta (1971) – brat (?) Ireny Trzeciak
- Motodrama (1971) – członek ekipy Patagonii
- Niedziela Barabasza (1971) – Barabasz
- Nos (1971) – przyjaciel Kowalewa
- Zaraza (1971) – pracownik zakładu pogrzebowego
- Fortuna (1972) – „Krzywy Edek”
- Gruby (serial telewizyjny) (1972) – Szulc, nauczyciel wf-u
- Ten okrutny, nikczemny chłopak (1972) – wychowawca w domu dziecka
- Droga (serial telewizyjny) (1973) – dyspozytor
- Janosik (serial telewizyjny) (1973) – Jakub Wielosławski, podskarbi krakowski (odc. 5. Tańcowali zbójnicy)
- Karino (serial telewizyjny) (1974) – koniuszy
- Najważniejszy dzień życia (1974) – ojciec Iwony
- Wieczne pretensje (1974) – przyjaciel Ryśka z hufców pracy
- Ziemia obiecana (1974) – Kaczmarek, nabywca Kurowa
- Długa noc poślubna (1976) – kolega ojca Adama
- Za rok, za dzień, za chwilę… (1976)
- Znaki szczególne (1976) – towarzysz z komitetu
- Znak orła (serial telewizyjny) (1977) – margrabia brandenburski (odc. 2. Słowo zakonu. 1308)
- Próba ognia i wody (1978) – inżynier Ciećwierz
- Życie na gorąco (serial telewizyjny) (1978) – Otto, człowiek Bohnego (odc. 7. Wiedeń)
- Janek (1979) – gestapowiec
- Kung-fu (1979) – strażnik
| - Strachy (serial telewizyjny) (1979) – komisarz policji
- W słońcu i w deszczu (1979) – ojciec Julki (odc. 3. W szachu, odc. 4. Na wszystkie fronty i odc. 5. Końskie wesele)
- Bo oszalałem dla niej (1980) – sierżant MO
- Gdy nad „Anną” gorzało niebo (1980) – Wojciech Korfanty
- Misja (1980) – komisarz policji
- Panienki (1980) – mężczyzna z wizytą w szpitalu
- On, ona, oni (1981) – przewodniczący KZ NSZZ „Solidarność”
- Vabank (1981) – Krempitsch, człowiek Kramera
- Blisko, coraz bliżej (serial telewizyjny) (1982) – baron (odc. 3. Trwanie i przemoc. Rok 1884)
- Popielec (1982) – Starostka
- Dolina szczęścia (1983) – Zygmunt Kamiński
- Dzień kolibra (1983) – członek obsługi lotniska
- Nie było słońca tej wiosny (1983) – Wiśniewski, policjant
- Szkatułka z Hongkongu (1983) – policjant na dworcu
- Trapez (serial telewizyjny) (1984) – Włodek, mąż Marii (odc. 3. Sylwia)
- Trzy stopy nad ziemią (1984) – dyrektor Kazimierz Zybel
- Yesterday (1984) – ojciec „Johna”
- Dom Sary (1985) – Julian, kamerdyner Sary
- Kochankowie mojej mamy (1985) – pan Józio
- Osobisty pamiętnik grzesznika przez niego samego spisany (1985) – tkacz
- Przyłbice i kaptury (serial telewizyjny) (1985) – hrabia Heinrich von Warmsdorf, wysłannik krzyżacki w Wilnie (odc. 5. W gnieździe wroga)
- Mewy (fragmenty życiorysu) (1986) – lokator w dawnym pokoju Zosi
- Na całość (1986) – komendant posterunku
- Na kłopoty… Bednarski (serial telewizyjny) (1986) – Horst Filipiak, właściciel biura emigracyjnego „Złote Runo”, współpracownik Abwehry (odc. 3. Złote Runo)
- Republika nadziei (1986) – rządca w majątku Von Zwirnera
- Rykowisko (1986) – szef z MSZ
- Dorastanie (serial telewizyjny) (1987) – sekretarz POP PZPR w fabryce Braniaka
- Kingsajz (1987) – człowiek w berecie
- Misja specjalna (1987) – Niemiec przeszukujący samochody na szosie
- Pociąg do Hollywood (1987) – pasażer pociągu
- Męskie sprawy (1988) – Rozmiarek
- Deja Vu (1989) – O’Halloran, porucznik chicagowskiej policji
- Konsul (1989) – Nowak, sekretarz POP PZPR w zakładach
- Marcowe migdały (1989) – Kos, ojciec Oli
- Powroty (1989) – klucznik od piwnicy
- Seszele (1990) – Józek, szef statystów w operze
- Piggate (1990) – adwokat fałszywego Holdinga
- Żabi skok (1994) – goryl
- Nie ma zmiłuj (2000) – właściciel pokoju wynajmowanego przez Piotra
- Świat według Kiepskich (serial telewizyjny) (2000–2002) – doktor (odc. 63. Kiepski magnes) oraz mówca (odc. 129. Ostatni cham)
- Gorący temat (serial telewizyjny) (2002–2003) – Jacek L. lub Janusz S., „Kapucha”, człowiek Musiała
- Święta polskie (2003) – „oczytany” kierowca TIR-a (w Królowa chmur)
- Fala zbrodni (serial telewizyjny) (2004) – Uchalski „Uchal” (odc. 24. Psy gończe)
- Fundacja (2006) – kredytobiorca Gajewski
- Jasne błękitne okna (2006) – lekarz
- Wszystko będzie dobrze (2007) – komendant Władek
- Na dobre i na złe (serial telewizyjny) (2009) – patolog Zygmunt Niedziela
- Prawo Agaty (serial telewizyjny) (2014) – ojciec oskarżonej (seria 6 odc. 4)
|
Odznaczenia i nagrody
Wielki dorobek artystyczny Zdzisława Kuźniara został uhonorowany wieloma wyróżnieniami, które odzwierciedlają jego znaczący wkład w kulturę i sztukę. Poniżej przedstawiamy listę odznaczeń i nagród, które zdobył w trakcie swojej kariery:
- Złoty Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2021),
- Nagroda Wrocławskiego Towarzystwa Przyjaciół Teatru za wybitne osiągnięcia artystyczne (2003),
- „Złota Iglica” (1988),
- Nagroda artystyczna miasta Wrocławia (1987),
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1986),
- Zasłużony Działacz Kultury (1986),
- Medal 40-lecia Polski Ludowej (1984),
- Nagroda Przewodniczącego Komitetu do Spraw Radia i Telewizji I stopnia (zespołowa) dla twórców spektaklu Teatru Faktu Proces Rudolfa Hoessa (1980),
- Złoty Krzyż Zasługi (1978),
- Nagroda Towarzystwa Miłośników Wrocławia (1974),
- Zasłużony dla Dolnego Śląska (1972).
Oceń: Zdzisław Kuźniar
★★★★★
Średnia ocena:4.45
Liczba ocen:11