Adam Majewski (poeta)

---

Życiorys

Adam Majewski jest twórcą tomiku wierszy zatytułowanego „słowo/obraz”, który został wydany w Gdańsku w 2002 roku. Publikacja ta, która szczyci się opracowaniem graficznym prof. Janusza Górskiego (ASP w Gdańsku) oraz Anny Okońskiej, zdobyła uznanie w formie nagrody w 43. edycji konkursu PTWK „Najpiękniejsze Książki Roku” podczas Międzynarodowych Targów Książki w Warszawie w 2003 roku.

W jego dorobku literackim znajdują się również wiersze z niewielkiego, ale ważnego zbioru „Ameryka. Esej poetycki”, który został wydany w 2023 roku przez Stowarzyszenie Pisarzy Polskich jako 33 tom serii Biblioteka Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.

Jego teksty literackie oraz publicystyczne ukazały się w wielu renomowanych publikacjach, w tym „Autografie”, „Blizie”, „Czasie Kultury”, „Czasie Literatury”, „Didaskaliach”, „FA-arcie”, „Frazie”, „Gazecie Wyborczej”, „Ha!arcie”, „Kartkach”, „Kresach”, „Metaforze”, „Migotaniach”, „Odrze”, „Pograniczach”, „Punkcie Po Punkcie”, „Strefie Biznesu”, „Studium”, „Toposie”, „Twórczości”, „Tyglu Kultury”, „Tytule”, „Wydawcy”, „Wyspie”, „Zarysie”, a także w internetowych portalach takich jak eleWator, Gdańsk Miasto Literatury, Kultura Liberalna, Kursywa, Obszary Przepisane, Popmoderna, Rita Baum, Stoner Polski oraz Tlen Literacki.

Wielu z jego utworów mogło się również doczekać przedstawienia w mediach, w tym TVP Kultura, TVP Info, TVP3 Gdańsk oraz Polskim Radiu Gdańsk. Poza poezją, autor stworzył szereg felietonów i artykułów omawiających tematykę kolarstwa, które ukazały się na portalu Trojmiasto.pl.

Majewski jest stypendystą Marszałka Województwa Pomorskiego w latach 2002, 2014, 2016, 2020 oraz 2022, a także Fundacji Rozwoju Uniwersytetu Gdańskiego w latach 2005-2006 i Miasta Gdańska w latach 2014, 2019 oraz 2023. Wyróżnieniem, którego również się dorobił, jest nagroda Prezydenta Miasta Gdańska dla Młodych Twórców, której przyznanie miało miejsce w 2001 roku i po raz pierwszy przyznano ją w kategorii literatury.

Od roku akademickiego 2008/2009 Adam Majewski prowadzi wykłady w Wyższej Szkole Komunikacji Społecznej w Gdyni. W przeszłości jako nauczyciel akademicki współpracował z Uniwersytetem Gdańskim oraz z Wyższą Szkołą Finansów i Administracji w Gdyni.

Jako członek Sekcji F Autorów Dzieł Literackich Stowarzyszenia Autorów ZAiKS, jest także aktywnym uczestnikiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich w Oddziale Warszawa oraz komisji rewizyjnej przy Zarządzie Głównym na kadencję 2022-2025. Dodatkowo, w latach 2021-2024 pełnił rolę członka zarządu Oddziału Gdańsk. Majewski jest również członkiem Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek oraz Stowarzyszenia Autorów i Wydawców Copyright Polska.

Na co dzień ma przyjemność mieszkać w Gdańsku, co niewątpliwie wpływa na jego twórczość i osobiste inspiracje.

Odbiór twórczości

Twórczość Adama Majewskiego zdobyła uznanie krytyków literackich, którzy zwrócili uwagę na jej wysokie walory zarówno literackie, jak i edytorskie. W recenzjach podkreślano, że:

„Książka (…) jest czymś więcej niż tomikiem poezji, jest swego rodzaju happeningiem. Niczym na wystawie najdroższych sklepów czy galerii sztuki współczesnej, gdzie na wielkiej, białej i oświetlonej przestrzeni eksponowany jest tylko jeden produkt, ot, torebeczka czy but, tak tutaj wiersze mają czym oddychać. Wkomponowane zostały w przestrzeń pustych lub prawie pustych kartek (oczywiście papier kredowy), na których w miejscach zszycia (w „szwach”) umieszczono kolejno: rozgwiazdę, czerwone usta, pudełko z papierosami L&M, czarno-białe zdjęcie, prezerwatywę, tomik Becketta oraz dwie poruszone fotografie, robione z okna pociągu. Zabawa polega na tym, że zestaw ten ewidentnie nie jest przypadkowy, lecz ustalenie sensów owego happeningu to zadanie dla krytyka sztuki, choć fotografie pełnią też najprostszą funkcję ilustracyjną, co może stwierdzić nawet osoba pozbawiona jakichkolwiek kwalifikacji. (…)(…) technika trochę przypomina mi późne wiersze Krzysztofa Siwczyka, charakteryzujące się lapidarnością, mnożeniem zapytań i ciągłą żonglerką frazeologizmami. Różni ich właśnie zamiłowanie Majewskiego do opisu. U Siwczyka słowa pozostają słowami i nie chcą reprezentować niczego poza gramatyką i ortografią, podczas gdy omawiany autor wierzy, że do słowa przylepiona jest rzecz. I to mi się w nim podoba.” Mariusz Grzebalski – w jednej z zamieszczonych w tomiku opinii – podkreśla niemal awangardowe nastawienie poety wobec przyzwyczajeń czytelniczych, co także łączy Majewskiego z Siwczykiem (…).

Następnie zauważono, że autor potrafił świetnie uchwycić rzeczywistość jego wiersze są pełne ironii oraz refleksji nad politycznymi i społecznymi problemami współczesności:

„Zaprezentował się przede wszystkim jako autor ironicznych skrętów języka oraz inteligentnych komentarzy do rzeczywistości polityczno-społecznej. Ceni skrót i szybkie puenty, które pozwalają mu na różne manewry w ramach iluzji przedstawienia. Raz podsumowuje kpiarsko paradoksy spotkań różnych porządków ludzkiego świata (Jan Paweł II i Cicciolina), innym razem rozszerza scenę wiersza, gdy daje zapisy wieloznaczne, zdekoncentrowane, przymglone. Tak skonstruował Na plaży, w którym spokój wyciszonych fraz („Kładziemy się na piasku. / Nad nami czyste niebo, / okrągłe. Łamie ziemi kości.”) tworzy aurę zagrożenia i rzuca cień na wszystkie bezpieczne strony świata, opisane w pozostałych tekstach. Trzeba też dodać, że książka jest doskonale opracowana graficznie: wspólną przestrzeń z wierszami tworzą różnego rodzaju „przerywniki”: wklejki muzycznych okładek w wersji mini czy opakowań po papierosach.” Michał Witkowski, Wiersze na wystawie, [w:] „Nowe Książki” 2003, nr 3, s. 40-41

Inne komentarze koncentrują się na stylistycznych aspektach jego dzieł:

„Interesujący jest ten chłód, będący zapewne pochodną rzemieślniczej sprawności, ale nie tylko przez nią powodowany.” Leszek Szaruga, Lekturnik (11), [w:] „Kwartalnik Artystyczny” 2004, nr 1

Odbiorcy twórczości Majewskiego są podzieleni. Wiele osób dostrzega w jego dziełach zarówno wartości, jak i sprzeczne emocje:

„Poezja Adama Majewskiego jednych ujmuje inteligencją i dojrzałością, innych prowokuje do ataku ze względu na pustkę kryjącą się za kiczowatymi obrazami. Istnieje też trzecia grupa odbiorców, do której utwory te zupełnie nie trafiają, co może świadczyć o ich hermetyczności. Jedno jest pewne, twórczość Adama Majewskiego budzi kontrowersje. U podstaw sprzecznych opinii leży różnorodność pojmowania zadań poezji i źródeł jej inspiracji.” Joanna Babczyńska, „Głos Wybrzeża” 13 listopada 2002

Jego zbiory, takie jak Ameryka. Esej poetycki, spotkały się z licznymi analizami, które podkreślają złożoność ich treści:

„Podmiot liryczny tej poezji to uważny obserwator, globtroter udający się na podbój Ameryki, a Amerykanie pierwsi wylądowali na Księżycu, więc ta wyprawa ma w sobie coś ze zdobywania Wszechświata. Spojrzenie na miasto, krainę czy państwo jako na elementy większego uniwersum nie jest czymś nowym. Jednak w lirycznym eseju Majewski zestawia detale z poetyckimi obrazami kontynentu. Dzięki temu ogromne odległości, wielkie przestrzenie, ciągnące się przez setki mil drogi i szlaki zyskują szerszy kontekst. Analogia, paralelizm, równoległość i przenośnia mają w tej poezji olbrzymie znaczenie. A jednak mam przekonanie, że zadaniem artysty nie jest budowanie gmachu wyobraźni, a wierna obserwacja i opis rzeczywistości. Opis jak najbardziej poetycki. Ameryka reprezentuje metaforę odnoszącą się do kosmosu istnienia. Prywatna, uwewnętrzniona, pełna osobistych znaczeń, nieprzewidywalna, staje się wyzwaniem i wezwaniem do podróży.” Jarosław Petrowicz, Lirycznie odkryć Amerykę, [w:] „Nowe Książki” 2024, nr 5

Na koniec podkreśla się, że:

„Pomysł na stworzenie tomiku pojawił się u pisarza przed dwudziestu laty, a niektóre zawarte w nim utwory miały już swoją premierę. Wydanie wierszy pisanych na przestrzeni tak długiego okresu wymaga sporej samodyscypliny i motywacji. Wiele tego typu projektów nigdy nie opuszcza szuflady pisarza i na zawsze pozostaje w fazie zalążkowej. Można jednak przypuszczać, że w wypadku twórczości Majewskiego duży odstęp czasowy pomiędzy pomysłem a publikacją zadziałał korzystnie. W ciągu ostatnich lat obraz Ameryki w przestrzeni publicznej dynamicznie się zmieniał. Nie mogło to pozostać bez wpływu na ewolucję indywidualnej wizji poety. Dzięki temu nostalgia do tego kontynentu, wyczuwalna w jego utworach, wydaje się autentyczna.” Julia Halemba, Zamknięte usta Ameryki, [w:] Gdańsk Miasto Literatury 14 czerwca 2024, nr 20 (6/2024)

Analizując całość, można zauważyć, że Majewski potrafi w znakomity sposób oddać złożoność ludzkiej duszy oraz rzeczywistości, co czyni jego prace istotnym elementem współczesnej polskiej liryki.

Twórczość

Poezja

Twórczość Adama Majewskiego obejmuje różnorodne dzieła poetyckie, które znacząco przyczyniły się do polskiej literatury współczesnej. Jego książki poetyckie prezentują unikalne podejście do sztuki słowa, które oddaje emocje i refleksje autora.

Wśród jego książek poetyckich wyróżniają się tytuły takie jak:

• wiersze, słowo/obraz, Gdańsk 2002,
• Ameryka. Esej poetycki, red. Andrzej Appel, Stowarzyszenie Pisarzy Polskich, Kraków 2023 (Biblioteka Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, t. 33).

Oprócz pełnoprawnych tomików, Majewski stworzył także wiele arkuszy poetyckich, które są świadectwem jego twórczej aktywności. Można do nich zaliczyć:

• PuppyLove, Gdańskie Towarzystwo Przyjaciół Sztuki, Gdańsk 2000,
• PuppyLove, Tower Press, literatura.net.pl, Gdańsk 2001,
• ryba, która nie pływa, Gdańsk 2001,
• Ameryka, Dwumiesięcznik Literacki „Topos”, Sopot 2015,
• Mapa pustego kontynentu, lit., Gdańsk 2016.

Każde z tych dzieł odznacza się niepowtarzalnym stylem i głębokim przesłaniem, co czyni je interesującymi dla szerokiego grona odbiorców.

Nagrody

Adam Majewski, znany poeta, otrzymał szereg nagród, wyróżniających jego twórczość i wkład w kulturę.

• laureat Nagrody Miasta Gdańska dla Młodych Twórców w Dziedzinie Kultury (2001).

---

Oceń: Adam Majewski (poeta)

---