Dom Trzech Kaznodziei w Gdańsku

---

Historia

Dom Trzech Kaznodziei, symbol gdańskiej architektury, został zbudowany w latach 1599–1602, a jego projekt stworzył gdański architekt Antoni van Obberghen. Budynek pełnił rolę mieszkań dla duchowieństwa z sąsiadującego kościoła św. Katarzyny, co było kluczowe dla jego historycznego znaczenia.

Fasada kamienicy, która przetrwała II wojnę światową, jest niezwykle interesująca, ponieważ jest podzielona na trzy części. Dzięki temu dom sprawia wrażenie zespołu trzech bliźniaczych kamienic. Tego rodzaju architektoniczne rozwiązanie van Obberghen wykorzystał również przy projektowaniu Wielkiej Zbrojowni, co świadczy o jego umiejętności tworzenia harmonijnych form. Warto zwrócić uwagę na zachowane przedproża z kutą balustradą, które dodają budynkowi charakterystycznego i unikalnego wyglądu.

Od 1967 roku Dom Trzech Kaznodziei figuruje w rejestrze zabytków, co podkreśla jego znaczenie w zabytkowym krajobrazie Gdańska. Pełna rekonstrukcja budynku miała miejsce w 1970 roku, a następnie stał się siedzibą Wojewódzkiej Przychodni Endokrynologicznej, która działała w tym miejscu aż do 2005 roku.

Co ciekawe, chociaż obiekt został wydzierżawiony zakonowi karmelitów, którzy mieli w zamiarze przekształcenie go w Centrum Domu Kaznodziejów, plan ten nie został zrealizowany. W 2014 roku ogłoszono, że od 2015 roku budynek miał stać się siedzibą miejskiego i wojewódzkiego konserwatora zabytków. Obecnie trwają rozmowy dotyczące przekazania obiektu pod opiekę Caritasu, co mogłoby owocować nowymi inicjatywami i projektami związanymi z historią tego niezwykłego miejsca.

---

Oceń: Dom Trzech Kaznodziei w Gdańsku

---