Krzysztof Skiba

---

Życiorys

Krzysztof Skiba jest znanym polskim artystą, synem Albiny i Franciszka Skibów. W jego młodzieńczej karierze nie brakowało aktywności – trenował judo oraz był modelem podczas pokazów mody na Jarmarku dominikańskim, gdzie zyskał doświadczenie sceniczne. Już w wieku 14 lat zakładał swój pierwszy kabaret o nazwie Tapeta, który wziął udział w wielu ogólnopolskich festiwalach, święcąc triumfy, w tym na Inowrocławskich Spotkaniach Artystycznych, gdzie zdobył nagrodę przyznaną przez publiczność.

Ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Gdańsku, a w szkole zaangażował się w wydawanie gazetki szkolnej „Gilotyna”. Po wprowadzeniu stanu wojennego przekształcili ją w pismo zatytułowane „Podaj Dalej”.

W latach 80. krótko po przemianach politycznych, staje się współzałożycielem Ruchu Społeczeństwa Alternatywnego (RSA) oraz współpracuje z czasopismem „Homek”, jakie było wydawane przez tę organizację. W tym samym czasie angażuje się w Ruch „Wolność i Pokój” (WiP), a jego talent aktorski zaprezentowany został w epizodycznych rolach w dziełach filmowych Zbigniewa Kuźmińskiego – „Republika Ostrowska” (1983) i „Co dzień bliżej nieba” (1985). Niestety, 16 sierpnia 1985 roku, podczas Festiwalu w Jarocinie, został aresztowany przez Milicję Obywatelską za akcję z ulotkami, które były uznawane za antypaństwowe. Spędził trzy miesiące w areszcie po czym wyszedł po tzw. małej amnestii Jana Dobraczyńskiego, dotyczącej pierwszych aresztowanych więźniów politycznych.

W latach 1987-1990 pełnił rolę lidera łódzkiej Galerii Działań Maniakalnych, powszechnie znanej jako Pomarańczowa Alternatywa Łódź. Był autorem i organizatorem wielu happeningów, które miały na celu ośmieszenie władz PRL. W trakcie swoich działań wielokrotnie był zatrzymywany przez Służbę Bezpieczeństwa. 1 czerwca 1988 roku, podczas happeningu niezależnych obchodów Dnia Dziecka, został zatrzymany na kiosku Ruch przy Domu Handlowym „Magda” w Łodzi. Ostatecznie skazano go na grzywnę w wysokości 30 tys. zł przez Kolegium ds. Wykroczeń.

7 listopada 1988 roku, w rocznicę wybuchu Rewolucji Październikowej, został zatrzymany przez milicję oraz pobity w trakcie happeningu „Galopująca inflacja”, który odbywał się na ulicy Piotrkowskiej. Happening ten zyskał sławę, a jego uczestnicy, w tym Skiba, rzucili wyzwanie propagandzie. Przedstawiciele GDM wydali oświadczenie, w którym stwierdzili, że „skończyły się wreszcie kłopoty gospodarcze Polski”.

W trakcie studiów na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Łódzkiego, gdzie skupiał się na kulturze, pracował w kabarecie „Błękitne Lampiony”, który stworzył z kolegą Piotrem Trzaskalskim, a także występował w Teatrze Pstrąg. Po ukończeniu studiów w 1989 roku, uzyskał tytuł magistra, broniąc pracy dyplomowej dotyczącej Pomarańczowej Alternatywy.

W 1988 roku został członkiem zespołu Big Cyc, w którym pełnił rolę wokalisty oraz autorki tekstów piosenek w okresie początkowym istnienia grupy. Oprócz muzyki, pisywał felietony i opowiadania do takich pism jak „Tygodnik Literacki”, „Brulion”, „Gazeta Wyborcza” oraz miesięczników, m.in. „CKM”, „Playboy”, „Dlaczego”, „Luz” i „Hustler”. Działał również w Stowarzyszeniu Nigdy Więcej, za które otrzymał nagrodę „Antyfaszysta Roku”.

W latach 1992-1999 występował w popularnym programie Lalamido, gdzie prowadził cykl „Wykłady profesora Skiby”. W 1998 roku wydał swój debiutancki album solowy zatytułowany „Wąchole”, promowany singlem „Stop podatki”, w którym gościnnie wystąpił Janusz Korwin-Mikke. W lutym 1999 roku po gali „Play-Box” w katowickim Spodku, Skiba zaskoczył publiczność, obnażając pośladki w kierunku premiera Jerzego Buzka, co skutkowało jego nagrodą za szokujące zachowanie.

Od 1994 roku organizuje Biesiadę Felietonistów – plebiscyt, podczas którego przyznawane są antynagrody za działania publicystów. W 2002 roku związał się jako stały felietonista z tygodnikiem „Wprost”. W 2005 roku wydano jego zbiór felietonów pt. „Skibą w mur”, a w 2003 roku Skiba wydał drugi album solowy pt. „Skiba dla dorosłych”. W 2006 roku jego felietony znalazły się w audycji „Cztery pory roku”, emitowanej w radiowej Jedynce.

3 marca 2007 roku Skiba poprowadził Mecz Gwiazd we Wrocławiu, a od października 2007 roku z Beatą Pawlikowską współprowadził program „Podróże z żartem” w TVP2. Obecność w mediach trwała także w kolejnych latach, kiedy w 2013 roku zakończył współpracę z „Wprost” i reprezentował RMF FM w programie „Studio wyborcze” z Krzysztofem Pieczyńskim.

W 2014 roku wydał minialbum „Piosenki Zembate”, nagrany jako hołd dla Macieja Zembatego przy współpracy z Markiem Piekarczykiem. Od kwietnia do listopada 2016 roku prowadził program “W tyle wizji” w TVP Info, a do grudnia 2017 roku krótki cykl felietonów pod tytułem SOS w AntyRadiu.

W latach 2017–2018 jego felietony ukazywały się w „Goniec Polski”, a w marcu 2019 roku stał się przedmiotem pozwu ze strony Telewizji Polskiej, za podnoszenie oskarżeń dotyczących śmierci Pawła Adamowicza. Po oczyszczeniu z zarzutów, kontynuuje działalność w mediach i w kulturze, zasiadając w Radzie Kultury Gdańskiej w kadencji 2019-2023.

W listopadzie 2020 roku zaczyna współpracę z internetową rozgłośnią Halo.Radio, publikując cykl felietonów, a w 2022 roku współprowadził poranny program rozrywkowo-informacyjny w Zoom TV.

Życie prywatne

Jego ojciec pełnił rolę marynarza na stanowisku ochmistrza, podczas gdy matka pracowała jako architekt w Biurze Projektów Kolejowych BPK w Gdańsku. Krzysztof dorastał razem ze swoją starszą siostrą, Małgorzatą.

4. Franciszek Skiba	_			_		_
	_	_	2. Franciszek Skiba
5. Józefa Skiba	_	_		_	_
	_			_	_	1. Krzysztof Skiba
6. Klemens Kuziemski				_	_
	_	_	3. Albina Skiba	_	_
7. Joanna Kuziemska	_	_		_
	_

Do marca 2023 był w związku małżeńskim z Renatą, która była lektorką łaciny i greki na Uniwersytecie Gdańskim. Para ma dwóch synów: Tymoteusza, który przyszedł na świat w 1987 roku, oraz Tytusa, urodzonego w 1997 roku, który jest członkiem punkowego zespołu Danziger. W sierpniu 2023 roku w Łodzi, Krzysztof zawarł nowy związek małżeński z Karoliną Kempińską.

Publikacje

W dorobku Krzysztofa Skiby znajduje się wiele interesujących publikacji, które pokazują jego różnorodne zainteresowania oraz zamiłowanie do satyry i historii. Oto kilka najważniejszych tytułów:

• Skibą w mur (2005) – zbiór felietonów, które ukazały się w tygodniku „Wprost”,
• Opowiadania podwodne (2009) – zbiór satyrycznych opowiadań,
• Artyści wariaci, anarchiści (2010–2011) – książka stworzona we współpracy z Pawłem Konnakiem oraz Jarosławem Janiszewskim, dokumentująca niezależne wydarzenia artystyczne z lat 80., takie jak historie punk rocka, Pomarańczowej Alternatywy, Ruchu Społeczeństwa Alternatywnego i Tot-Artu,
• Komisariat naszym domem. Pomarańczowa historia (2014) – monografia poświęcona happeningom lat 80. XX wieku, organizowanym przez Galerię Działań Maniakalnych w Łodzi,
• Skiba. Ciągle na wolności. Autobiografia łobuza (2018) (współpraca z Jakubem Jabłonką i Pawłem Łęczukiem) – autobiografia artysty,
• Polska bez gaci (2021) – zbiór felietonów, w których Skiba podejmuje różnorodne tematy społeczne i kulturowe.

Każda z tych publikacji wnosi coś unikalnego do polskiej literatury i kultury, a sama postać Skiby z pewnością pozostaje kontrowersyjna i inspirująca dla wielu.

Filmografia

Krzysztof Skiba jest znanym aktorem polskim, który zyskał popularność dzięki swojej wszechstronności w różnych rolach filmowych oraz telewizyjnych.

W swojej filmografii można znaleźć wiele interesujących tytułów:

• O dwóch takich, co nic nie ukradli (1999) jako sierżant Stanik,
• Segment ’76 (2002) jako milicjant,
• Król przedmieścia (2002) jako menadżer Andrew Żołądź,
• Polskie gówno (2014) jako menadżer Prucnal.

Dodatkowo występował gościnnie w kilku produkcjach:

• Co dzień bliżej nieba (1983) jako uczeń na lekcji geografii,
• Republika Ostrowska (1985),
• Świat według Kiepskich (1999–2006) w różnych rolach,
• Szpital na perypetiach (2001–2003) jako Marian G.

Warto również wspomnieć o jego pracy w dubbingu, gdzie użyczył swojego głosu w:

• 7 krasnoludków: Las to za mało – historia jeszcze prawdziwsza (2007) – Pumpernikiel,
• Fallout 3 (2008) – Three Dog.

W obszarze filmów dokumentalnych, Krzysztof Skiba miał okazję wystąpić w kilku ważnych produkcjach:

• Beats of Freedom – Zew wolności (2009, reżyseria: Leszek Gnoiński, Wojciech Słota),
• Krzysztof Skiba. Byłem figurantem SB (film w dwóch częściach). Produkcja Discovery Historia/TVN Historia, 2009, reżyseria Marcin Więcław,
• Wydział Śledczy IPN Jarocin. Discovery Historia, 2011, reżyseria Marcin Więcław,
• Jarocin. Po co wolność (2016, film dokumentalny, reżyseria: Leszek Gnoiński, Marek Gajczak).

Nagrody

W 2008 roku Krzysztof Skiba został wyróżniony jako laureat Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury.

---

Oceń: Krzysztof Skiba

---