Nawojka Cieślińska-Lobkowicz

Kultura i sztuka

Nawojka Cieślińska-Lobkowicz, rocznik 1953, to wybitna historyczka sztuki z Gdańska. W swojej karierze pełniła wiele ról, w tym kuratorki wystaw oraz autorki licznych publikacji.

Przez całe swoje życie zawodowe stworzyła około stu prac, które koncentrują się na tematyce dzieł sztuki oraz na problematyce dóbr kultury. Szczególnie interesują ją ich losy w kontekście II wojny światowej, kiedy to wiele z tych dzieł zostało zrabowanych zarówno z kolekcji publicznych, jak i prywatnych właścicieli, w tym tych pochodzenia polskiego i żydowskiego.

W swoich badaniach dotyka również kwestii restytucji powojennej, co czyni ją istotną postacią w dyskusjach na temat odzyskiwania kulturowego dziedzictwa Polski.

Nawojka Cieślińska-Lobkowicz przez szereg lat była aktywna w polskiej służbie dyplomatycznej, a także angażowała się w muzealnictwo, edytorstwo oraz publicystykę, przyczyniając się do rozwoju kultury i sztuki w Polsce.

Życiorys

Ukończyła VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Reytana w Warszawie w 1971 roku oraz zdobyła wykształcenie z zakresu historii sztuki na Uniwersytecie Warszawskim. Po ukończeniu studiów, w 1980 roku, objęła stanowisko redaktora naczelnego czasopisma „Sztuka”, jednak w 1981 roku została z niego zwolniona w wyniku wprowadzenia stanu wojennego w Polsce. W latach osiemdziesiątych aktywnie współpracowała z „Przeglądem Powszechnym” oraz „Tygodnikiem Mazowsze”, a także była konspiracyjną działaczką opozycji demokratycznej.

W latach 1991–1995 pełniła funkcję radcy ds. kultury w Konsulacie Generalnym Rzeczypospolitej Polskiej w Kolonii. Zainicjowała również działalność Instytutu Polskiego w Düsseldorfie, w którym pełniła rolę dyrektorki. Następnie, od 1996 do 1997 roku, była dyrektorką Muzeum Sztuki w Łodzi. Jej współprace obejmowały m.in. „Tygodnik Powszechny” oraz „Gazetę Wyborczą”. Ponadto, przygotowała sześciotomową edycję Pism wybranych Jacka Woźniakowskiego (wybór, wstęp i opracowanie, Universitas, Kraków 2012).

Jest członkinią Europejskiej Akademii Nauk i Sztuk Pięknych w Salzburgu. Prywatnie, była żoną Nikolausa Lobkowicza (1931–2019). Aktualnie mieszka w Warszawie oraz w Starnbergu koło Monachium.

Przypisy

  1. a b Wojciech Rylski: Absolwenci Reytana 1971. wne.uw.edu.pl. [dostęp 23.04.2023 r.]
  2. a b Cieślińska-Lobkowicz, Nawojka. dnb.de. [dostęp 23.04.2023 r.] (niem.).
  3. a b Polskie. Żydowskie. „Pożydowskie”. Nazistowska grabież dzieł sztuki i problemy restytucji w Polsce 1945–2000. Nawojka Cieślińska-Lobkowicz (biogram). zagladazydow.pl, 15.12.2020 r. [dostęp 23.04.2023 r.]
  4. a b c d e Nawojka Cieślińska-Lobkowicz. jerzyturowicz.pl, 28.07.2016 r. [dostęp 23.04.2023 r.]
  5. Nawojka Cieślińska-Lobkowicz. isabart.org. [dostęp 23.04.2023 r.] (ang.).
  6. Ewa Modrzejewska: Reytan 1953–1989. Szkoła niepokornych. Warszawa: Uniwersytet Warszawski, Wydział Filozofii i Socjologii, Instytut Socjologii, 2002 r. [dostęp 23.04.2023 r.]
  7. a b c Verteidigung der Moderne. Positionen der polnischen Kunst nach 1945 (herausgegeben vom Museum Würth). C. Sylvia Weber, Nawojka Cieślińska-Lobkowicz (red.). Künzelsau: Swiridoff Verlag, 2000, s. 302. (niem.).
  8. a b c Własność a dobra kultury. Grażyna Czubek, Piotr Kosiewski (red.). Warszawa: Fundacja im. Stefana Batorego, Wydawnictwo Trio, 2006, s. 213.
  9. Nawojka Cieślińska-Lobkowicz: „Berlinka” do Berlina!. tygodnikpowszechny.pl, 18.02.2008 r. [dostęp 23.04.2023 r.]
  10. Nawojka Lobkowicz: Przepraszam ambasadora Freytaga von Loringhoven oraz niemieckich polityków za propagandę PiS. wyborcza.pl, 17.12.2021 r. [dostęp 23.04.2023 r.]
  11. European Academy of Sciences and Arts (EASA). Members. euro-acad.eu. [dostęp 23.04.2023 r.] (ang.).

Oceń: Nawojka Cieślińska-Lobkowicz

★★★★★
Średnia ocena:4.87 Liczba ocen:24