Anna Elisa Tuschinski, urodzona 4 grudnia 1841 roku w Gdańsku, to postać, która w znaczący sposób wpłynęła na lokalne życie edukacyjne i społeczne. Zmarła 9 października 1939 roku w tym samym mieście, które było świadkiem jej wielu osiągnięć.
Jako gdańska nauczycielka, Tuschinski zyskała uznanie wśród swoich uczniów oraz ich rodziców. Jest również założycielką Gdańskiego Towarzystwa Esperanckiego, które miało na celu promowanie esperanta jako języka międzykulturowej komunikacji.
Anna Elisa Tuschinski pozostaje w historii jako pionierka ruchu esperanckiego w Gdańsku, przyczyniając się do rozwoju współpracy i dialogu między ludźmi różnych narodowości.
Życiorys
Anna Elisa Tuschinski była wybitną postacią w ruchu esperanto, ewangeliczką, córką Gustava Lorweina oraz Polki Adeli Juchnowicz. Jej edukacja jako nauczycielki zapewniła jej solidne podstawy, które później przyczyniły się do jej działalności społecznej. Po wyjściu za mąż za kupca Karola Tuschinskiego, doczekała się jednej córki. Niestety, Anna została wdową pod koniec XIX wieku.
Mieszkała i rozwijała swoje pasje w gdańskim Wrzeszczu, gdzie angażowała się w lokalne życie kulturalne. Niezwykłą determinację wykazała, ucząc się mówić w esperanto w wieku 60 lat, co zaowocowało jej dalszym rozwojem jako popularyzatorki tego języka. Prowadziła kursy, zyskując miano „Esperanto-Partineto”, co w tłumaczeniu oznacza „Esperancką Mateczkę”.
W listopadzie 1907 roku, Tuschinski miała ogromny wkład w powołanie Gdańskiego Związku Esperantystów. Już w 1910 roku skupiał on około 100 osób, co świadczyło o rosnącym zainteresowaniu esperanto. W 1908 roku brała udział w IV Światowym Kongresie Esperantystów, który odbył się w Dreźnie. To tam miała zaszczyt poznać Ludwika Zamenhofa, z którym zatańczyła przy otwarciu balu kongresowego. Anna była delegatką na ważnym posiedzeniu Światowego Związku Esperantystów (UEA).
Dzięki jej inicjatywie, w dniach 22 lipca – 1 sierpnia 1912 roku, zorganizowano VII Ogólnoniemiecki Kongres Esperantystów w Gdańsku i Sopocie. Wydano także pierwszy przewodnik po Gdańsku w esperanto, co stanowiło istotny krok w popularyzacji tego języka. W 1922 roku, Anna zorganizowała Gdański Kongres Esperantystów, angażując się w współpracę ze Światowym Związkiem Esperantystów. Pięć lat później, zorganizowała w Gdańsku i Sopocie XIX Światowy Kongres Esperantystów, gdzie została honorowo mianowana „Honorowym Przewodniczącym Kongresu”.
W trakcie tego wydarzenia posadzono „Dąb Jubileuszowy”, który niestety został ścięty przez hitlerowców w 1938 roku. Do końca swojego życia, Anna Elisa Tuschinski pozostawała głęboko zaangażowana w ruch esperancki, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w historii esperanto.
Upamiętnienie
W 2020 roku odbyły się starania o to, aby Anna Elisa Tuschinski została patronem jednego z tramwajów w Gdańsku.
Przypisy
- a b c d e f g h WeronikaW. Grygorcewicz WeronikaW., Anna Elisa Tuschinski [online], Metropolitanka [dostęp 19.09.2021 r.]
- Anna Eliza Tuschinski(1841–1939) – 500-lecie Reformacji [online] [dostęp 19.09.2021 r.]
- a b c d 90 lat od spotkania esperantystów w Gdańsku [online], trojmiasto.pl, 13.08.2017 r. [dostęp 19.09.2021 r.]
- Nowa Pesa im. Lecha Bądkowskiego [online], media.gdansk.pl [dostęp 19.09.2021 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Egmont Zechlin | Jan Hupka (chemik) | Anna Mazurkiewicz (historyk) | Johannes Daniel Falk | Anna Joanna Żaczek | Filip Wolski | Małgorzata Rybicka | Bruno Ehrlich | Krzysztof Węgrzyn | Piotr Stepnowski | Ryszard Barczyński | Jerzy Nowacki (matematyk) | Magdalena Modzelewska-Rybicka | Maria Kalinowska | Andrzej Ceynowa | Waldemar Smaszcz | Jerzy Zajadło | Bartłomiej Keckermann | Jakob Breyne | Tadeusz StegnerOceń: Anna Elisa Tuschinski