Kiełpino Górne

Osiedla

Kiełpino Górne, znane również jako Kôłpino lub Górné Kôłpino w języku kaszubskim, to osiedle domków jednorodzinnych znajdujące się w Gdańsku, w obrębie dzielnicy Kokoszki. Osiedle to zajmuje północno-wschodni fragment tej dzielnicy, którego granica południowa pokrywa się z granicami administracyjnymi miasta.

Kiełpino Górne to miejscowość o ciekawej historii, ponieważ jest to **dawna wieś**, która została przyłączona do Gdańska 1 stycznia 1973 roku. Obecnie stanowi integralną część okręgu historycznego lub obszaru Wyżyny, co podkreśla jej znaczenie w kontekście zarówno lokalnym, jak i historycznym.

Osiedle przyciąga mieszkańców swoją spokojną atmosferą oraz bliskością do większego miasta, co sprawia, że jest to popularny wybór dla osób poszukujących miejsca do zamieszkania w gdańskim regionie.

Historia

Historia Kiełpina Górnego sięga daleko w przeszłość, co odzwierciedlają różnorodne dokumenty i zapisy. W ciągu wieków miejscowość była znana pod różnymi nazwami: Kolpin (1402-1415), Grose Culpyn (1438), Hohe Kolpin (1570), Kielpin Wysoki (1682), Magno Kelpin (1734) oraz Hoch Kelpin (około 1790).

W drugiej połowie XVI wieku Kiełpino Górne stanowiło wieś szlachecką, która znajdowała się w granicach powiatu gdańskiego, wówczas w województwie pomorskim. Według danych z 1860 roku, w miejscowości mieszkało 115 katolików oraz 81 ewangelików, a stanowiły one łącznie 15 domów.

Na początku dziewiętnastego wieku przy ulicy Goplańskiej wzniesiono nowy dwór. W 1925 roku, w Kiełpinie Górnym zbudowano pierwszy kościół, który niestety nie przetrwał II wojny światowej w nienaruszonym stanie, a jego odbudowa miała miejsce po zakończeniu działań wojennych.

W 1926 roku utworzono przykościelny cmentarz ewangelicki, który po wojnie został opuszczony i zamknięty w 1945 roku. Jednak od lat 1972-1973 zaczęto tam ponownie chować zmarłych, a obecnie zajmuje on powierzchnię 0,22 ha i znajduje się przy ul. Otomińskiej. Wcześniej, do czasu zamknięcia cmentarza, zmarli byli chowani na Cmentarzu Łostowickim.

Ostatnie lata przyniosły nową jakość, gdy w latach 2000–2005 w Kiełpinie Górnym powstał nowy kościół, który stał się ważnym punktem w życiu lokalnej społeczności.

Przypisy

  1. Parafia rzymskokatolicka pw. Św. Jana Chrzciciela, Gdańsk Kiełpino. diecezja.gda.pl. [zarchiwizowane z tego adresu 21.12.2017 r.]
  2. a b c d Historia: Kiełpino Górne. [dostęp 24.10.2016 r.]
  3. Rejestr zabytków nieruchomych 2011 woj. pomorskie. kobidz.pl.
  4. Dz.U. z 1972 r. nr 50, poz. 325
  5. Dr F. Lorentz „Polskie i kaszubskie nazwy miejscowości na Pomorzu Kaszubskiem”. ISBN 83-60437-22-X, ISBN 978-83-60437-22-3.
  6. Cmentarz parafialny w Kiełpinie. zdiz.gda.pl.
  7. Mapy województwa pomorskiego w drugiej połowie XVI w. : rozmieszczenie własności ziemskiej, sieć parafialna / Marian Biskup, Andrzej Tomczak. Toruń 1955, s. 90.

Oceń: Kiełpino Górne

★★★★★
Średnia ocena:4.6 Liczba ocen:9