Suzanne Eisendieck


Suzanne Eisendieck, urodzona 14 listopada 1906 roku w Gdańsku, była wybitną postacią w świecie sztuki. Zmarła 15 czerwca 1998 roku w Paryżu, pozostawiając po sobie trwały ślad w historii malarstwa.

Jako niemiecka malarka post-impresjonistka, Eisendieck tworzyła w stylu, który łączył w sobie techniki klasycznego impresjonizmu z nowoczesnymi trendami artystycznymi, co czyni jej prace wyjątkowymi i pełnymi emocji.

Życiorys

Suzanne Eisendieck przyszła na świat w Gdańsku, w miejscu o adresie Holzraum Platz 2B (Am Holzraum), w rodzinie niemieckiej, jako córka Karla Eisendick i Anny Eisendick, z domu Klegus. W młodym wieku, mając ledwie 12 lat, podjęła się nauki pod okiem znanego malarza Fritza Augusta Pfuhle, stając się jednym z najmłodszych jego uczniów.

W późniejszym okresie, mając 21 lat, zdecydowała się na trzyletnie studia w Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie, gdzie miała okazję uczyć się od wybitnego Maximiliana Klewera. W trakcie studiów wzięła udział w dużej wystawie grupowej, na której zaprezentowano ponad 1400 dzieł, a zaledwie 9 z nich znalazło nowych nabywców – w tym trzy obrazy Suzanne.

Po tym udanym występie artystycznym, Suzanne przeniosła się do Paryża. W stolicy Francji zamieszkała w skromnym poddaszu w Łacińskiej Dzielnicy, blisko Placu Świętego Michała, gdzie rozpoczęła intensywną pracę nad nowymi obrazami. Pomimo trudności życiowych, jej sytuacja zaczęła się poprawiać, gdy jeden z jej przyjaciół zorganizował wizytę Madame Zak w jej niewielkim atelier. Madame Zak zakupiła sześć jej dzieł i wystawiła je w swojej galerii na placu Saint Germain des Prés.

Malarstwo Suzanne szybko zyskało uznanie, co doprowadziło do organizacji jej pierwszej indywidualnej wystawy. Wkrótce po tym odbyły się kolejne wystawy w Leicester Galleries w Londynie, co oznaczało koniec ciężkich dni dla artystki oraz zwiastowało początek jej kariery pełnej sukcesów.

W swojej twórczości, Suzanne inspirowała się francuskimi impresjonistami. Jej dzieła są obecnie kolekcjonowane przez wiele prywatnych osób, głównie w Stanach Zjednoczonych. Szczególnie charakteryzują się one szybkimi ruchami ołówka lub kredy, co wynikało z dużego popytu na jej prace. Artystka malowała najczęściej korzystając z farb olejnych, a czasami z pasteli, rozwijając swój unikalny styl.

Jednym z najbliższych przyjaciół Suzanne był Dietz Edzard, który również zajmował się malarstwem. To on przedstawił Madame Zak jej dzieła. Ich podobieństwa w stylu malarskim były tak bliskie, że niektórzy mieli kłopoty z weryfikacją, którego z artystów jest dany obraz.

W roku 1938, Suzanne Eisendieck wzięła ślub z Dietzem Edzardem (1893-1963). Para doczekała się dwojga dzieci w Paryżu: Christine Edzard-Goodwin (ur. 1945), która wyszła za mąż za Richarda Goodwina i obecnie prowadzi Sands Films w Londynie, oraz Angelikę Edzard-Károlyi (ur. 1947), która poślubiła Józsefa Károlyi i współprowadzi Fundację imienia Józsefa Károlyi na Węgrzech.

Suzanne Eisendieck zmarła w Paryżu w 1998 roku i spoczywa na słynnym cmentarzu Père-Lachaise.

Wystawy

Artystyczna kariera Suzanne Eisendieck jest pełna znaczących wystaw, które miały miejsce w różnych prestiżowych lokalizacjach na całym świecie. Oto zestawienie najważniejszych z nich:

  • 1929 – Jury Free Art Show, Berlin,
  • 1932 – Madame Zak na Placu Saint Germain des Près, Paryż,
  • 1934 – Leicester Galleries, Londyn,
  • 1936 – Leicester Galleries, Londyn,
  • 1938 – Leicester Galleries, Londyn,
  • 1937 – Marie Harriman Gallery, Nowy Jork,
  • 1939 – Marie Harriman Gallery, Nowy Jork,
  • 1940 – Marie Harriman Gallery, Nowy Jork,
  • 1942 – Galerie Benezit, Paryż,
  • 1946 – Perls Galleries, Nowy Jork,
  • 1948 – Perls Galleries, Nowy Jork,
  • 1949 – Perls Galleries, Nowy Jork,
  • 1950 – Gallery Vigeveno, Los Angeles,
  • 1954 – Exposition Publique Tableaux Moderners, Paryż,
  • 1955 – Galerie Petrides, Paryż,
  • 1956 – O’Hana Gallery, Londyn,
  • 1959 – Hammer Galleries, Nowy Jork,
  • 1959 – Findlay Galleries, Nowy Jork,
  • 1959 – Findlay Galleries, Chicago,
  • 1959 – Findlay Galleries, Palm Beach,
  • 1961 – Adams Gallery, Londyn,
  • 1962 – Galerie Abels, Kolonia.

Przypisy

  1. „Vogue” Magazine; Okładka ~ 15.01.1939 r.
  2. „Vogue” Magazyn; Okładka ~ 15.06.1938 r.
  3. „Life” Magazyn; Reklama na diamenty De Beers Collection ~ 23.06.1941 r.
  4. „Life” Magazine; Reklama Modess na podpaski ~ 26.07.1948 r.
  5. “The Studio” Suzanne Eisendieck – Indywidualistka. Tom. CXII – Nr. 522. 09.1936 r.
  6. „Adreßbuch für Danzig i Vororte” Pomorska Biblioteka Cyfrowa.
  7. “Allgemeines Künstler Lexicon”, K.G. Saur München-Leipzig 2002 r.
  8. „Die kleine Enzyklopädie”, Encyclios-Verlag, Zürich, 1950, Band 1, Seite 402.

Oceń: Suzanne Eisendieck

Średnia ocena:4.93 Liczba ocen:14