Christoph Gottwald


Christoph Gottwald, który przyszedł na świat 1 lipca 1636 roku w Gdańsku, to postać niezwykle interesująca i zasłużona, a jego życie to przykład pasjonującej kariery medycznej i artystycznej, która zakończyła się 1 stycznia 1700 roku w tym samym mieście. Był on nie tylko gdańskim lekarzem i przyrodnikiem, ale również grawerem oraz kolekcjonerem, znanym przede wszystkim jako twórca Musaeum Gottwaldianum – prestiżowej kunstkamery, która w drugiej połowie XVII wieku stała się najbardziej rozpoznawalną w Gdańsku.

Urodził się jako syn kupca Christopha oraz Susanny von Bodeck, a swoje wczesne edukacyjne kroki stawiał w domowym zaciszu. W latach 1649–1650 przebywał w Toruniu, gdzie uczył się języka polskiego, a następnie uczęszczał do gdańskiego gimnazjum. Początki jego kariery medycznej wiążą się z nauką pod okiem lokalnych lekarzy, w tym Lorenza Eichstaedta. W 1657 roku postanowił opuścić Gdańsk, aby podjąć studia medyczne na Uniwersytecie Strasburskim, które kontynuował w Lejdzie od 1660 roku. W 1662 udało mu się zdobyć upragniony tytuł doktora.

W trakcie swoich studiów Gottwald odbył również liczne podróże, odwiedzając Niemcy, Anglię, a także kraje południowej Europy, takie jak Włochy i Francja. Po powrocie do Gdańska w 1664 roku rozpoczął praktykę lekarską, która towarzyszyła mu do końca życia. Równocześnie z rozpoczęciem pracy w charakterze lekarza, w tym samym roku, zaczął gromadzić w swojej kunstkamerze różnorodne obiekty naukowe. W zbiorach znalazły się minerały, skamieniałości, bursztyn oraz wyroby artystyczne, z czasem wzbogacając je o kolekcje zoologiczne, botaniczne, medyczne oraz dzieła sztuki.

Gottwald prowadził także badania zoologiczne i jest autorem trzech prac naukowych dotyczących żółwi, bobrów oraz bezkręgowców z muszlą lub pancerzem, które zostały opublikowane po jego śmierci w Norymberdze w latach 1781–1782. Jego praktyka artystyczna obejmowała także miedziorytnictwo, które rozwijał w czasie nauki rysunku i grawerstwa. Znajomości te wykorzystał, tworząc szereg anatomicznych rysunków i miedziorytów, a także liczne dzieła sztuki, które wzbogaciły zbiory wielu niemieckich arystokratów.

Po założeniu kunstkamery Gottwald publikował miedzioryty ilustrujące swoje zbiory, a część z nich została wydana pośmiertnie przez Johanna Philippa Breyne w 1714 roku w formie albumu anatomicznego oraz innego albumu dotyczącego bezkręgowców.

W swoim życiu prywatnym Gottwald ożenił się w 1667 roku z Constantiną z domu Hecker, a ich małżeństwo doczekało się dziewięciorga dzieci, w tym Johanna Christopha, który poszedł w ślady ojca i rozwinął kunstkamerę. Od 1693 roku zajmował stanowisko lekarza miejskiego oraz angażował się w działalność naukową i polityczną. W 1698 roku dołączył do naukowego towarzystwa Academia Naturae Curiosorum.

Warto zaznaczyć, że Christoph Gottwald znalazł swój ostatni spoczynek w bazylice mariackiej, pozostawiając po sobie bogaty dorobek naukowy i artystyczny, który na trwałe wpisał się w historię Gdańska i nauki.

Przypisy

  1. Świat bursztynu. Katalog wystawy stałej Muzeum Bursztynu w Wielkim Młynie w Gdańsku. Muzeum Gdańska, 2021, strona 127.
  2. Novgorodova D.D. 2018. Musaeum Gottwaldianum i jego losy w Rosji. „Klio – Czasopismo Poświęcone Dziejom Polski i Powszechnym”. 46 (3), s. 109–137, DOI: 10.12775/KLIO.2018.035.
  3. Pękacka-Falkowska 2018, s. 73.
  4. Pękacka-Falkowska 2018, s. 67.
  5. Pękacka-Falkowska 2018, s. 64.
  6. Pękacka-Falkowska 2018, s. 63, 64.
  7. Pękacka-Falkowska 2018, s. 62.
  8. Pękacka-Falkowska 2018, s. 58–60.
  9. Pękacka-Falkowska 2018, s. 56, 58.
  10. Pękacka-Falkowska 2018, s. 56, 57.
  11. Pękacka-Falkowska 2018, s. 55–56, 58.
  12. Pękacka-Falkowska 2018, s. 55.
  13. Pękacka-Falkowska 2018, s. 54.
  14. Pękacka-Falkowska 2018, s. 53, 63.

Oceń: Christoph Gottwald

Średnia ocena:4.9 Liczba ocen:11