Izabella Lipniewicz


Izabella Krystyna Lipniewicz, znana z domu Kochalska, to postać o istotnym wpływie na polską naukę i politykę. Urodziła się 4 kwietnia 1953 roku w Gdańsku, gdzie zaczęła swoją drogę życiową, która wkrótce miała nabrać znaczenia nie tylko lokalnie, ale i w skali krajowej.

Jako polska mikrobiolożka, Izabella Lipniewicz przyczyniła się do rozwijania wiedzy w swojej dziedzinie, jednocześnie angażując się w działalność opozycyjną. Jej prace naukowe były nie tylko inspiracją dla innych, ale także świadectwem determinacji w dążeniu do prawdy i sprawiedliwości.

Życiorys

Izabella Lipniewicz jest osobą, której życie i osiągnięcia są przykładem odważnej walki o wolność oraz aktywnego uczestnictwa w historii Polski. Należała do grona osób, które w sposób zdecydowany angażowały się w wydarzenia, które miały decydujący wpływ na naszą współczesność.

W 1976 roku, uzyskując dyplom, ukończyła studia na Wydziale Biologii i Nauk o ZiemiUniwersytetu Gdańskiego. Jej kariera zawodowa zaczęła się w Zakładzie Mikrobiologii Instytutu Patologii Akademii Medycznej w Gdańsku, gdzie pracowała od 1976 do 1980 roku. Następnie, od lipca 1980 do grudnia 1981, kontynuowała swoją pracę w Pracowni Bakteriologii Klinicznej Instytutu Patologii Państwowego Szpitala Klinicznego nr 1 w Gdańsku.

Rok 1980 był dla niej również istotny z politycznego punktu widzenia. Stała się członkinią NSZZ „Solidarność” oraz aktywnie działała w Komitecie Zakładowym. 17 grudnia 1981 roku została aresztowana, w towarzystwie Witolda Marczuka, po wręczeniu funkcjonariuszom Milicji Obywatelskiej egzemplarza niezależnego pisma. Po wydarzeniach tego dnia osadzona została w Areszcie Śledczym w Gdańsku.

29 grudnia 1981 roku zapadł wyrok skazujący ją na 3 lata pozbawienia wolności oraz 2 lata pozbawienia praw publicznych. Kara ta została wykonana w Zakładzie Karnym w Bydgoszczy-Fordonie, Krzywańcu, oraz Grudziądzu. Wydarzenia te nie tylko wpłynęły na jej życie, ale również pokazały determinację w dążeniu do sprawiedliwości. 20 stycznia 1983 roku, po rewizji nadzwyczajnej przeprowadzonej przez Sąd Najwyższy, została uniewinniona.

Po opuszczeniu zakładu karnego, wróciła do pracy w Szpitalu Klinicznym nr 1, gdzie pozostawała do 1994 roku. W 1985 roku uzyskała pierwszy stopień specjalizacji z mikrobiologii, a w 1994 roku – drugi. W latach 1983–1988 była łączniczką Ewy Kubasiewicz, również w kontaktach z działającym w ukryciu Andrzejem Kołodziejem z Solidarności Walczącej. Izabella współpracowała z Andrzejem i Joanną Gwiazdami przy druku pisma „Poza Układem”.

W latach 1994–2008 pracowała jako laborantka w firmach działających w branży ochrony zdrowia. Na emeryturę przeszła w czerwcu 2008 roku. W 2017 roku, wojewoda Dariusz Drelich, powołał ją do Pomorskiej Wojewódzkiej Rady Konsultacyjnej ds. Działaczy Opozycji Antykomunistycznej oraz Osób Represjonowanych z Powodów Politycznych, w której pracowała aż do 2024 roku.

Izabella Lipniewicz jest również jedną z bohaterek wydanej w 2016 roku książki Anny Herbich pt. „Dziewczyny z Solidarności”. Na co dzień jest matką dwóch synów, córką Bogusława i Elżbiety, nieustannie inspirując przyszłe pokolenia swoimi działaniami.

Odznaczenia

Izabella Lipniewicz zdobyła szereg znamiennych odznaczeń, które odzwierciedlają jej wkład w życie społeczne oraz zawodowe w Polsce.

  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 2009 roku,
  • Krzyż Wolności i Solidarności, uhonorowany w 2016 roku.

Przypisy

  1. Dane osoby z katalogu osób "rozpracowywanych" [online], Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [dostęp 02.06.2023 r.]
  2. ArkadiuszA. Kazański, Lipniewicz Izabella [online], Encyklopedia Solidarności [dostęp 02.06.2023 r.]
  3. Izabella Lipniewicz [online], odznaczeni-kwis.ipn.gov.pl [dostęp 02.06.2023 r.]
  4. Dziewczyny z Solidarności. Ich walka z komuną [online], plus.dziennikbaltycki.pl, 03.11.2016 r. [dostęp 27.05.2023 r.]
  5. Rada Konsultacyjna ds. działaczy opozycji antykomunistycznej oraz osób represjonowanych z powodów politycznych. gdansk.uw.gov.pl, 01.12.2017 r. [dostęp 07.12.2017 r.]
  6. AnnaA. Herbich, Dziewczyny solidarności: prawdziwe historie, Prawdziwe historie, Kraków: Znak, 2016, ISBN 978-83-240-3464-2 [dostęp 27.05.2023 r.]
  7. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10.12.2009 r. o nadaniu orderu (M.P. z 2010 r. nr 29, poz. 386).

Oceń: Izabella Lipniewicz

Średnia ocena:4.58 Liczba ocen:21