Park Schopenhauera

---

Historia

Park został stworzony przez Andrzeja Schopenhauera, dziadka Artura Schopenhauera, w XVIII wieku, w pobliżu nieistniejącego już rodzinnego dworku. Pierwotna aranżacja parku odzwierciedlała styl francuski, co nadało mu wyjątkowy charakter.

W połowie XVIII stulecia park był otwarty dla publiczności, co w tamtym czasie było zjawiskiem nierzadko spotykanym. Johann Bernoulli, podróżnik przebywający w 1777 roku na Oruni, zwrócił uwagę na tą rzadko spotykaną sytuację, a w swoim diariuszu podkreślił dobroć i szlachetność właściciela, pisząc: „chce on, żeby jego ogród uważano za publiczny i każdemu, bez wyjątku wolno się w nim przechadzać (…) w parku spotkać można mnóstwo najprostszych nawet ludzi”.

W 1845 roku, po sprzedaży posiadłości, we dworze zorganizowano restaurację, którą przed II wojną światową prowadził Kurt Mathesius, znany jako hitlerowski zbrodniarz. W 1850 roku przez Orunię przeprowadzono linię kolejową Gdańsk-Tczew, co przyczyniło się do dalszej degradacji parku, która z czasem coraz bardziej postępowała.

Obecnie w miejscu, gdzie niegdyś znajdował się dworek, stoi budynek miejskiego domu kultury. Sam park jest w słabym stanie, jednak istnieją plany jego rewitalizacji w celu przywrócenia mu dawnego blasku. W latach dwutysięcznych w jego obrębie, nieopodal miejsca, gdzie stał dwór Schopenhauerów, odkryto fragment granitowego przedproża z wyrytą datą 1701, który prawdopodobnie był częścią dawnej rezydencji. Aktualnie znajduje się on w lapidarium przy ul. Gościnnej 3 na Oruni.

Położenie

Park Schopenhauera usytuowany jest pomiędzy Traktem św. Wojciecha a przystankiem kolejowym Gdańsk Orunia, granicząc od południa z ul. Dworcową.

---

Oceń: Park Schopenhauera

---