Mały Młyn w Gdańsku

---

Historia

„Obiekt ten został zbudowany na imponującym sklepieniu nad Kanałem Raduni, który został przekopany w połowie XIV wieku. Znajduje się on w bliskim sąsiedztwie kościoła św. Katarzyny. Ceglany budynek w stylu gotyckim, z charakterystycznym dwuspadowym dachem pokrytym dachówką, powstał około 1400 roku, a jego datowanie mieści się między 1391 a 1407 rokiem. Interesujące jest to, że nie pełnił on pierwotnie funkcji młyna, lecz był wykorzystywany jako spichlerz do magazynowania produktów pochodzących z położonego naprzeciwko obiektu Wielkiego Młyna.

W XV wieku spichlerz przeszedł istotne zmiany; wschodnia ściana szczytowa zyskała dodatkową stabilność dzięki masywnym przyporom, natomiast elewacja południowa, usytuowana na Wyspie Młyńskiej, doczekała się przelicowania. W XVIII wieku przy wnętrzu dodano podmurówkę z odsadzką. Z kolei na przełomie XIX wieku w budynku pojawiły się prostokątne otwory okienne i drzwiowe, a nadproża zostały wzmocnione stalowymi belkami, co znacznie wpłynęło na jego wygląd.

Niestety, w 1945 roku budynek został poważnie uszkodzony, a zniszczeń doświadczył szczególnie pod koniec II wojny światowej. Po wojnie nastąpiła odbudowa, w trakcie której zrujnowano gotycką fasadę wschodnią oraz zwiększono wysokość więźby dachowej. Od momentu odbudowy, a konkretnie od 1967 roku, obiekt ten stał się siedzibą gdańskiego oddziału Polskiego Związku Wędkarskiego, znanego jako Dom Wędkarza.

---

Oceń: Mały Młyn w Gdańsku

---