Bank BPH

---

Historia

Działalność banku w XX w. i prywatyzacja

Bank Przemysłowo-Handlowy, który ma swoją siedzibę w Krakowie, został ustanowiony w 1988 roku jako państwowy bank akcyjny, w wyniku wydzielenia z Narodowego Banku Polskiego. Kluczową rolę w organizacji tego banku odegrał Janusz Quandt, który objął stanowisko pierwszego prezesa. W 1993 roku Rada Ministrów podjęła decyzję o rozpoczęciu procesu prywatyzacji instytucji. W efekcie dążeń prywatyzacyjnych, bank wszedł na Giełdę Papierów Wartościowych w Warszawie w 1995 roku. Po prywatyzacji, w gronie głównych akcjonariuszy BPH znaleźli się m.in. Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju, Bank Śląski, oddział ING, a także Daiwa Europe oraz Wielkopolski Bank Kredytowy. Henryka Pieronkiewicz została prezesem banku. W 1998 roku instytucja ta stała się siódmym bankiem w Polsce, jeżeli chodzi o wielkość aktywów oraz funduszy własnych.

W roku 1999, BPH odegrał jedną z kluczowych ról w tworzeniu powszechnego towarzystwa emerytalnego Commercial Union OFE BPH CU WBK. Równocześnie miała miejsce druga faza prywatyzacji: Bayerische Hypo- und Vereinsbank nabył większościowy pakiet akcji. W tym procesie, BPH przejął także 100% akcji dwóch banków z grupy niemieckiego właściciela, które miały działalność na polskim rynku, a mianowicie HypoVereinsbank Polska S.A. oraz HYPO-BANK S.A., który wówczas nie prowadził działalności operacyjnej. Po fuzji, HypoVereinsbank Polska S.A. został wchłonięty przez BPH, natomiast HYPO-BANK przekształcono na specjalistyczny bank hipoteczny HypoVereinsbank Bank Hipoteczny. W 2000 roku, bank ten zrealizował pierwszą niepowtarzalną w Polsce emisję listów zastawnych. Po zakończeniu procesu prywatyzacji, bankem zarządzał nowy prezes, Józef Wancer.

W latach 90. XX wieku instytucja ta zainwestowała w wiele projektów poza branżą finansową, w tym w stację radiową RMF FM oraz terminal w Małaszewiczach, a także spółki budowlane takie jak Hydrobudowa i Polnord. Jednak w 1999 roku rozpoczął się proces reorganizacji portfolio inwestycyjnego oraz sprzedaży swoich udziałów w tego typu przedsięwzięciach.

Połączenie BPH i PBK

Jednym z przełomowych etapów w historii banku była fuzja, która miała miejsce 31 grudnia 2001 roku. Połączyły się wówczas dwa banki giełdowe: Bank Przemysłowo-Handlowy SA oraz Powszechny Bank Kredytowy SA w Warszawie (PBK), które wcześniej funkcjonowały jako odrębne komercyjne jednostki wydzielone z Narodowego Banku Polskiego w dniu 1 lutego 1989 r. Integracja tych instytucji była następstwem współpracy ich strategicznych inwestorów: HypoVereinsbank AG i Banku Austria Creditanstalt AG (BA-CA), co miało miejsce pod koniec 2000 roku. Po zakończeniu procedur fuzji, całkowity udział Grupy HVB w nowej strukturze własności banku wyniósł 71,2%, 3,7% pozostawało pod kontrolą Skarbu Państwa, a reszta akcji była w wolnym obrocie. Ta fuzja pozwoliła stworzyć trzeci bank w Polsce pod względem aktywów, znanego jako Bank Przemysłowo-Handlowy PBK S.A. Wartość aktywów na koniec roku 2002 przekroczyła 42,5 miliardów złotych, a udział banku w rynku produktów bankowych wzrósł powyżej 10%, osiągając niemal 17% w kredytach hipotecznych dla osób prywatnych. Bank obsługiwał obszerne grono klientów – 2,6 miliona, posiadając przy tym około 600 placówek.

W 2003 roku podjęto decyzję o zamknięciu oddziałów w Ostrawie i Bratysławie, natomiast w 2004 roku zakończono proces przejęcia Spółdzielczego Banku Rozwoju „Samopomoc Chłopska” z Warszawy, który trwał od 1997 roku.

Podział banku między UniCredit i GE

W skonfrontowaniu z nowymi wyzwaniami, w listopadzie 2005 roku stratezy banku BPH-PBK, z grupy HVB, zostali przejęci przez UniCredit, a ten stał się inwestorem strategicznym dla Banku Pekao SA. Mimo pozytywnej opinii Komisji Europejskiej, Ministerstwo Skarbu Państwa w początkowej fazie zablokowało transakcję z powodu obaw o potencjalne ograniczenie konkurencji. Wówczas, Pekao był drugim, a BPH trzecim co do wielkości bankiem w Polsce, co mogło zaowocować powstaniem największego banku w kraju. Dodatkowo, polska strona odnosiła się do umowy prywatyzacyjnej z Pekao SA, w której UniCredit zobowiązał się do niezakupu konkurencyjnych instytucji do 2009 roku.

Ostatecznie, pod wpływem Komisji Europejskiej, polski rząd zatwierdził połączenie obu banków w kwietniu 2006 roku. W wyniku umowy z UniCredit, przydzielono następujące zasady:> większa część banku (285 oddziałów) trafiła w 2007 roku do Banku Pekao SA, przy czym wszyscy klienci korporacyjni przeszli do nowego właściciela, > pozostających 200 oddziałów Banku BPH nie zostało uwzględnionych w połączeniu i miały zostać sprzedane innemu bankowi, >BPH Bank Hipoteczny (wcześniej HypoVereinsbank Bank Hipoteczny) został zakupiony przez UniCredit i stał się częścią grupy kapitałowej Banku Pekao SA.

Na mocy umowy o przenoszeniu aktywów, akcjonariusze Banku BPH-PBK w dniu 18 grudnia otrzymali akcje Pekao w wymiarze 1:3,3 (tzn. za jedną akcję Banku BPH-PBK przysługiwały 3,3 Akcji Emisji Podziałowej Pekao).

W sierpniu 2007 roku UniCredit oraz General Electric, za pośrednictwem swojej spółki córek GE Money, zadeklarowali sprzedaż Banku BPH-PBK, uzyskując zgodę Komisji Nadzoru Bankowego w 2008 roku.

Grupa kapitałowa GE Money

W dniu 31 grudnia 2009 roku połączono Bank BPH z GE Money Bank, a nowa instytucja przyjęła nazwę Bank BPH S.A. W maju 2010 roku władze banku wprowadziły nową strategię, a następnie rozpoczęto negocjacje dotyczące dużych zwolnień, mających dotknąć ponad 1500 pracowników do końca 2011 roku. W efekcie połączenia kontrakt prezesa zarządu, Józef Wancer, został rozwiązany.

W roku 2013 instytucja została sklasyfikowana jako 12. największy bank w Polsce pod względem aktywów. Dwa lata później, w 2014 roku, przeniesiono siedzibę banku z Krakowa i Warszawy do Gdańska.

Sprzedaż zorganizowanej części BPH Alior Bankowi i zakończenie akwizycji nowych klientów

W 2015 roku ogłoszono plan transformacji, mający na celu redukcję zatrudnienia o około jedną trzecią. W ramach reform lienowanych, na sieć oddziałów banku składać się miało 53 kluczowe placówki, z zamiarem zamknięcia pozostałych lub ich przekształcenia w placówki partnerskie. W kwietniu 2016 roku Alior Bank nabył wydzieloną część działalności BPH, pozostawiając portfel kredytów hipotecznych oraz BPH Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych SA poza transakcją. W listopadzie 2016 roku, po wpisie w Krajowym Rejestrze Sądowym, zrealizowano formalne połączenie wydzielonej części Banku BPH SA z Alior Bank SA. W grudniu 2016 bank został wycofany z Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie, ograniczając swoją aktywność wyłącznie do obsługi istniejących produktów.

Rok później, w 2017 roku ogłoszono sprzedaż BPH Towarzystwa Funduszy Inwestycyjnych SA firmie Altus TFI. Działalność BPH TFI została kontynuowana w ramach nowej marki Rockbridge Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych. Niecałe trzy lata później, w 2020 roku, zlikwidowano ostatnią spółkę z grupy kapitałowej Banku BPH, BPH PBK Zarządzanie Funduszami sp. z o.o.

Akcjonariat

Wyłącznym akcjonariuszem banku jest grupa kapitałowa GE Money, która stanowi część korporacji General Electric i działa poprzez swoje spółki zależne.

Akcjonariusz	Liczba Akcji	% Akcji
GE Investments Poland sp. z o.o.	599737025	99,40%
Selective American Financial Enterprises LLC	3548003	0,60%

W przeszłości akcje banku były dopuszczone do obrotu na warszawskiej Giełdzie Papierów Wartościowych oraz na London Stock Exchange, w formie Globalnych Kwitów Depozytowych. Te kwity były depozytowane przez Bank of New York, gdzie jeden kwit depozytowy odpowiadał 0,5 akcji zwykłej banku. Ostatnie notowanie akcji banku miało miejsce 19 września 2016 roku.

Prezesi banku

W historii Banku BPH stanowisko prezesa zajmowało wiele wybitnych osobistości, które przyczyniły się do jego rozwoju oraz transformacji. Poniższa lista przedstawia osoby pełniące tę funkcję przez lata:

• Janusz Quandt, w latach 1989-1995,
• Henryka Pieronkiewicz, w latach 1995-1999,
• Józef Wancer, w latach 2000-2010,
• Richard Gaskin, w latach 2010-2016,
• Grzegorz Jurczyk, w latach 2016-2017,
• Paweł Bandurski, od 2017 roku.

---

Oceń: Bank BPH

---