Zenon Kwoka

W 1980 roku Zenon Kwoka dołączył do Ruchu Młodej Polski, co stanowiło dla niego niezwykle istotny krok w jego działalności społecznej. Był inicjatorem strajku, który miał miejsce w Zakładzie Komunikacji Miejskiej Gdyni 15 sierpnia 1980 roku. Jako przewodniczący Komisji Zakładowej „Solidarność” w tym zakładzie, odegrał kluczową rolę w zjednoczeniu pracowników w dążeniu do ich praw oraz lepszych warunków pracy.

Już następnego dnia, 16 sierpnia, Zenon został wydelegowany jako przedstawiciel Zakładu Komunikacji Miejskiej do strajkującej Stoczni Gdańskiej im. Lenina, gdzie pełnił rolę asystenta Lecha Wałęsy, wspierając działania na rzecz protestujących. Po swojej pracy w ZKM, został wybrany przewodniczącym komisji zakładowej „S” w Wojewódzkim Przedsiębiorstwie Komunikacji w Gdańsku oraz dołączył do Zarządu Regionu Gdańskiego „Solidarności”.

Jednak tragiczne wydarzenia miały doprowadzić do jego brutalnych doświadczeń. W czasie stanu wojennego, 16 grudnia 1981 roku, Zenon Kwoka został dotkliwie pobity przez oddziały ZOMO podczas pacyfikacji strajku w stoczni. Jego zaangażowanie w walkę o prawa pracownicze i wolność obywatelską miało swoje konsekwencje, prowadząc do jego zatrzymania i internowania w Ośrodkach Odosobnienia w Iławie oraz Kwidzynie, gdzie spędził aż osiem miesięcy. Ostatecznie, w ramach represji za swoją działalność, został zwolniony z pracy, co pokazuje, jak wielką cenę płacili działacze „Solidarności” za swoje przekonania.