Piotr Szulkin

---

Życiorys

Piotr Szulkin przyszedł na świat w rodzinie akademickiej, jego ojcem był profesor fizyki Paweł Szulkin, który pełnił funkcję rektora Politechniki Gdańskiej, a matką była Maria z Mielników, która zmarła w 1986 roku. W latach 1965–1970 kształcił się w Liceum Plastycznym w Warszawie, a następnie kontynuował naukę w Szkole Filmowej w Łodzi w latach 1970–1975.

Jako profesor na Wydziale Reżyserii Szkoły Filmowej w Łodzi, Piotr Szulkin miał znaczący wpływ na rozwój młodych reżyserów, przekazując swoją wiedzę i doświadczenie nowemu pokoleniu twórców.

Jest autorem ponad trzydziestu realizacji artystycznych, w tym filmów fabularnych oraz krótkich form i spektakli telewizyjnych. Jego twórczość była wielokrotnie nagradzana, zdobywając ponad pięćdziesiąt nagród, w dużej mierze na arenie międzynarodowej.

W 1974 roku ożenił się z Renatą Karwowską, która posiada tytuł doktora psychologii i przez wiele lat piastowała stanowisko prorektora w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej.

Filmy pełnometrażowe

Piotr Szulkin, uznawany za wybitnego twórcę w dziedzinie kina, jest autorem wielu filmów pełnometrażowych, które wywarły znaczący wpływ na polskie kino science fiction oraz inne gatunki filmowe. Oto kluczowe dzieła, które zrealizował:

• 1979: Golem,
• 1981: Wojna światów – następne stulecie,
• 1984: O-bi, o-ba. Koniec cywilizacji,
• 1985: Ga, ga. Chwała bohaterom,
• 1990: Femina (oparty na książce Krystyny Kofty),
• 2003: Ubu Król (na motywach sztuki Alfreda Jarry’ego).

Filmy krótkie i telewizyjne

Poniżej przedstawiamy wybrane dzieła Piotra Szulkina, które znacząco przyczyniły się do rozwoju polskiej kinematografii. Wykaz filmów i produkcji telewizyjnych z lat 1972-1994 obejmuje:

• 1972: Wszystko,
• 1975: Narodziny,
• 1975: Dziewcę z Ciortem,
• 1976: Życie codzienne,
• 1976: Copyright Film Polski MCMLXXVI,
• 1976: Oczy uroczne,
• 1978: Kobiety pracujące,
• 1993: Mięso (Ironica),
• 1994: MFR – notacja.

Teatr Telewizji

Piotr Szulkin, jako utalentowany twórca, zdecydowanie wpisał się w historię teatru telewizyjnego w Polsce. Jego wkład jest nieoceniony, a poniżej znajduje się przegląd najważniejszych dzieł, które zrealizował w ramach tej formy sztuki.

• 1977: Krzyżówka (Robert F. Lane),
• 1978: Opinia (Lech Borski),
• 1980: Maszyny do pisania (Murray Schisgal),
• 1991: Pępowina (Krystyna Kofta),
• 1992: Tango (Sławomir Mrożek),
• 1995: To był skowronek (Ephraim Kishon),
• 1996: Czapa, czyli śmierć na raty (Janusz Krasiński),
• 1997: Kariera Arturo Ui (Berthold Brecht).

Twórczość literacka

Piotr Szulkin, wybitny polski pisarz, zapisał się na kartach literatury wielu znakomitymi dziełami. W roku 1984 ukazała się jego pierwsza książka, O-bi, o-ba i inne nowele, która z pewnością zwróciła uwagę krytyków i Czytelników.

W kolejnych latach, w 1986 roku, autor zaprezentował prace Szpital, czyli o wpływie architektury monumentalnej na architekturę umysłów, w której zgłębia zagadnienia architektury i jej psychologicznego oddziaływania na ludzi. Dwa lata później, w 1988 roku, zyskał uznanie także dzięki wydaniu Gaga. Szpital oraz Socjopatia, które poruszały aktualne problemy społeczno-psychologiczne.

W 2011 roku Szulkin powrócił z nowymi dziełami: Epikryza, a także Lemistry – zbiorze opowiadań, na który współpracował z innymi autorami. Rok później, w 2012 roku, ukazał się Życiopis, stworzony wspólnie z Piotrem Kletowskim i Piotrem Mareckim.

Poza twórczością książkową, autor jest również autorem licznych esejów oraz artykułów, które ukazały się w polskich czasopismach literackich oraz poświęconych tematyce społeczno-politycznej. Jego twórczość nie tylko przynosi rozrywkę, ale również skłania do głębszej refleksji nad otaczającym nas światem.

Scenariusze

W twórczości Piotra Szulkina kluczową rolę odgrywają oryginalne scenariusze, które są fundamentem jego filmów. Tadeusz Sobolewski był ważnym partnerem w pracy nad scenariuszem do filmu „Golem”. Dodatkowo, współpracował również przy adaptacji tekstu Krystyny Kofty pt. „Femina”, której tematyka jest związana z filmem o tym samym tytule. Warto również wspomnieć o pracy nad „Ubu Królem” Alfreda Jarry, którego tłumaczenie autorstwa Tadeusza Żeleńskiego stanowiło punkt odniesienia dla tej produkcji.

Wszystkie inne dzieła Piotra Szulkina, jego filmy, charakteryzują się autorskimi scenariuszami, co sprawia, że każdy z nich nosi unikalny przysmak jego wizji artystycznej.

Role filmowe

W 1980/81 roku Piotr Szulkin zagrał rolę Marcina Kasprzaka w filmie zatytułowanym „Najdłuższa Wojna Nowoczesnej Europy”.

Ważniejsze nagrody

W ciągu swojej kariery artystycznej, Piotr Szulkin zdobył szereg wyróżnień, które potwierdzają jego znaczący wkład w świat kina. Poniżej przedstawiamy chronologicznie jego najważniejsze nagrody:

• 1974: Wszystko – Festiwal Etiud Filmowych Zygzak Warszawa – Grand Prix, Nagroda publiczności,
• 1976: Dziewczę z Ciortom – Festiwal w Mannheim – Grand Prix, Festiwal Filmów krótkometrażowych w Krakowie, Nagroda FIPRESCI,
• 1976: Doroczna Nagroda tygodnika Film „Złota Kamera”,
• 1977: Copyright by Film Polski MCMLXXVI – Syrenka Warszawska, nagroda Jury Dziennikarzy Filmowych SFP,
• 1977: Oczy Uroczne – Festiwal Triest – Nagroda Główna „Złota Pieczęć”,
• 1979: Kobiety pracujące – Festiwal Oberhausen – Grand Prix,
• 1980: Golem – Łagów – Złote Grona Kin Studyjnych,
• 1980: Golem – Koszalin – „Jantar ’80” nagroda dziennikarzy,
• 1980: Golem – Festiwal Filmów Polskich – „Brązowe Lwy” za debiut,
• 1980: Golem – San Sebastián – Nagroda za zdjęcia dla Zygmunta Samosiuka,
• 1980: Golem – PWSFTviT w Łodzi – Nagroda imienia Andrzeja Munka,
• 1981: Golem – IMAGFIC Madryt Grand Prix „Złoty Monolit” – Nagroda Główna za Scenariusz, Nagroda Krytyki Międzynarodowej,
• 1981: Golem – FILMEX Los Angeles, selekcja oficjalna,
• 1981: Golem – Triest – Nagroda Główna za rolę kobiecą dla Krystyny Jandy,
• 1982: Wojna światów – Triest – Nagroda Specjalna Jury, Nagroda Główna za rolę męską dla Romana Wilhelmiego,
• 1982: Wojna światów – Avoriaz – Nagroda Specjalna Jury,
• 1982: Wojna światów – Porto – Nagroda Główna za reżyserię,
• 1982: Wojna światów – Los Angeles – selekcja oficjalna,
• 1982: Wojna światów – IMAGFIC Madryt – Grand Prix Złoty Monolit – Nagroda Główna za scenariusz, Nagroda Główna za rolę męską dla Romana Wilhelmiego, Nagroda Jury Technicznego za zdjęcia dla Zygmunta Samosiuka,
• 1984: EUROCON Seacon Brighton – Doroczna nagroda dla najlepszego reżysera S.F.,
• 1985: Obi, oba – koniec cywilizacji – Gdańsk Festiwal Filmów Polskich – Brązowe Lwy Gdańskie za scenografię dla Andrzeja Kowalczyka,
• 1985: Obi, oba – koniec cywilizacji – Lille – Nagroda Federacji Reżyserów Europejskich FERA,
• 1986: Ga, ga – chwała bohaterom – Gdańsk Festiwal Filmów Polskich – Brązowe Lwy Gdańskie za montaż dla Elżbiety Kurkowskiej,
• 1987: Ga, ga – chwała bohaterom – Strasburg – Nagroda Jury,
• 1988: Ga, ga – chwała bohaterom – Clermont Ferrand – Doroczna nagroda pisma Mad Movies,
• 1991: Femina – Gdynia Festiwal Filmów Polskich – Brązowe Lwy Gdańskie za kostiumy dla Małgorzaty Stefaniak,
• 1994: Mięso (Ironica) – Oberhausen – Grand Prix Jury Międzynarodowego, Nagroda Krytyki Międzynarodowej FIPRESCI,
• 1994: Mięso (Ironica) – Kraków – Nagroda Główna Jury międzynarodowego „Srebrny Smok”,
• 1994: Mięso (Ironica) – Keszethly – Central European Initiatives – Grand Prix Jury Międzynarodowego „Balaton Prix” – Nagroda Dziennikarzy,
• 1994: Mięso (Ironica) – Motecatini Terme – Nagroda Jury Młodzieżowego – Medal Miasta,
• 2003: Gdynia Festiwal Filmów Polskich – Nagroda za pierwszoplanową rolę żeńską dla Katarzyny Figury,
• 2006: Ubu Król – Polskie Orły 2005 – Nagroda za Najlepsze Kostiumy dla Magdy Biedrzyckiej,
• 2012: Łódź – Forum Kina Europejskiego „Cinergia” – Nagroda Prezydenta Miasta Łodzi i Kina Charlie – za konsekwencję dokonań twórczych.

Ordery i odznaczenia

Piotr Szulkin, uznawany za znaczącą postać w polskiej kulturze, otrzymał zaszczytne nagrody oraz odznaczenia, które potwierdzają jego wkład w rozwój sztuki. Wśród nich znajdują się:

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 2013 roku,
• Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, przyjęty 9 lutego 2015 roku.

---

Oceń: Piotr Szulkin

---