Janusz Jany Waluszko, urodzony 27 lipca 1962 roku w Gdańsku, to postać niezwykle istotna w polskim ruchu społecznym oraz niezależnej publicystyce. Jako działacz społeczny, zyskał uznanie jako współtwórca Ruchu Społeczeństwa Alternatywnego i Federacji Anarchistycznej, co wskazuje na jego znaczący wpływ na rozwój idei anarchistycznych w Polsce.
W okresie lat 80., działał w podziemiu antykomunistycznym, gdzie był jedną z kluczowych postaci zmierzających do obalenia rządów totalitarnych. Waluszko stał się jednym z głównych animatorów współczesnego polskiego anarchizmu, a jego prace i filozofia wciąż inspirują kolejne pokolenia aktywistów.
Jednym z jego najbardziej wyróżniających się osiągnięć jest utworzenie filozofii znanej jako “metafizyka społeczna”, która przekształciła tradycyjne podejście do zainteresowań społecznych i politycznych.
Życiorys
Janusz Waluszko jest absolwentem gdańskiego I Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Kopernika, które ukończył w 1981 roku. Po zakończeniu nauki, w latach 1982–1984, kształcił się w Policealnym Studium Księgarskim w Sopocie. Od 1985 do 1986 pracował jako nauczyciel w Szkole Podstawowej nr 92, usytuowanej na gdańskiej Zaspie. Jego nauczycielska kariera zakończyła się jednak w wyniku zwolnienia, które miało miejsce po odmowie odbycia służby wojskowej. Po tej sytuacji, Waluszko związał się z Uniwersytetem Gdańskim, gdzie podjął pracę w bibliotece.
Od 1987 roku Janusz Waluszko jest związany z Biblioteką Główna Politechniki Gdańskiej, co potwierdza jego zaangażowanie w życie akademickie regionu. W 2012 roku ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Gdańskim, poszerzając swoje horyzonty intelektualne.
Waluszko to nie tylko uczestnik życia akademickiego, ale także aktywny działacz społeczny. Organizował podziemne spektakle teatralne, a także walczył o prawo do odmowy służby wojskowej. Jest autorem i współautorem wielu prac, takich jak RSA (Sopot, 1992), Sarmacja (Mielec, 2000) oraz Moje Miasto (Gdańsk, 2002). Oprócz tego, napisał wiele artykułów, które ukazały się w takich publikacjach jak Maci Pariadka, magazyn Obywatel oraz Inny Świat.
Pełnił również funkcję redaktora w licznych czasopismach, takich jak Gilotyna, Homku, Ulica oraz LaBestia. Od 1978 roku jest twórcą własnego pisma, które nosi tytuł NIErząd. W uznaniu jego działalności w opozycji antykomunistycznej, w listopadzie 2013 roku przyznano mu Krzyż Wolności i Solidarności, co jest świadectwem jego niezwykłego zaangażowania w walkę o wolność i prawa człowieka.
Przypisy
- BARDZO ŻYWE EKSPONATY NA WYSTAWIE STAŁEJ. ecs.gda.pl, 09.2018 r. [dostęp 15.09.2018 r.]
- a b c d Janusz Waluszko. [w:] Encyklopedia Solidarności [on-line]. Stowarzyszenie „Pokolenie”. [dostęp 19.01.2014 r.]
- a b Uroczyste wręczenie odznaczeń państwowych działaczom opozycji antykomunistycznej. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 19.01.2014 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Zdzisław Bradel | Waldemar Bonkowski | Małgorzata Gosiewska | Krzysztof Szymański (ur. 1990) | Nathanael Gottfried Ferber | Ryszard Olszewski (polityk) | Gerhard Koß | Maciej Glamowski | Jarosław Szczepański (związkowiec) | Michał Missan | Johann Zierenberg | Grzegorz Furgo | Bartłomiej Schachmann | Krzysztof Lisek | Janina Ochojska | Zbigniew Frost | Sławomir Rybicki | Johann Konstantin Ferber | Max Gustav Steffens | Anton KuyperkronOceń: Janusz Waluszko