Jarosław Alojzy Szczepański, urodzony 14 maja 1952 roku w Gdańsku, był postacią niezwykle znaczącą w historii Polski. Zmarł 20 kwietnia 2024 roku w Rzeszowie, pozostawiając po sobie pamięć jako wpływowy dziennikarz oraz urzędnik.
W okresie PRL, Szczepański aktywnie uczestniczył w ruchu opozycyjnym, stając się członkiem opozycji antykomunistycznej. Jego zaangażowanie w walkę o demokratyczne prawa obywatelskie odcisnęło swoje piętno na polskim społeczeństwie.
Jako dynamik związków zawodowych na Podkarpaciu, Szczepański nie tylko angażował się w działalność związkową, ale również wpływał na kształt polityki społecznej w regionie, zyskując szacunek i uznanie wśród współpracowników oraz lokalnej społeczności.
Życiorys
Jarosław Szczepański to absolwent Wydziału Filozofii Chrześcijańskiej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie uzyskał dyplom w 1979 roku. W czasach studenckich, w okresie od 1971 do 1972 związany był z organizacją młodzieżową „Ruch Jezusowy/Ruch Wolnych Ludzi” w Gdańsku. Po zakończeniu edukacji podjął pracę jako dziennikarz w „Słowie Powszechnym”, najpierw w Gdańsku, a później w Rzeszowie.
Od września 1980 roku aktywnie uczestniczył w działalności NSZZ „Solidarność”. W latach 1980–1981 pełnił rolę przewodniczącego Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” w Oddziale Stowarzyszenia „Pax” w Rzeszowie. Działał również jako członek Zarządu Regionu oraz Prezydium Zarządu Regionu NSZZ „Solidarność” w tym mieście. Jego działalność obejmowała również delegowanie na I Wojewódzki Zjazd Delegatów Regionu Rzeszowskiego i I Krajowy Zjazd Delegatów. Redagował biuletyn „Solidarność Związkowa”, będący informacyjnym głosem związku.
Od stycznia do lutego 1981 roku brał udział w strajku okupacyjnym, który miał miejsce w siedzibie Wojewódzkiej Rady Związków Zawodowych w Rzeszowie, gdzie pełnił funkcję rzecznika prasowego komitetu strajkowego oraz redaktora biuletynu strajkowego „Trwamy”. Po ogłoszeniu stanu wojennego, Szczepański był dwukrotnie internowany w Ośrodkach Odosobnienia w Załężu oraz w Uhercach, wpływając na jego dalszą aktywność zawodową.
Po opuszczeniu ośrodków odosobnienia, napotkał trudności w znalezieniu pracy i w latach 1982–1989 wykonywał prace dorywcze. Niemniej jednak, kontynuował zaangażowanie w działalność związkową poprzez współredagowanie biuletynów „Solidarność Trwa” oraz „Trwamy”. Był także organizatorem obchodów rocznic porozumień rzeszowsko-ustrzyckich i prowadził wykłady oraz pokazy filmowe w ośrodkach kultury chrześcijańskiej.
W 1989 roku był członkiem Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” w Rzeszowie i powrócił na łono dziennikarstwa. Współtworzył „Dziennik Obywatelski A-Z”, w którym pełnił funkcję redaktora naczelnego. W 1992 roku podjął pracę w Gabinecie Ministra Spraw Wewnętrznych, a następnie w rzeszowskiej prasie, w tym jako redaktor naczelny „Gazety Codziennej Nowiny”. W latach 2006–2009 był zastępcą dyrektora Oddziału Telewizji Polskiej w Rzeszowie.
Po zakończeniu pracy w mediach, Szczepański związał się z dwumiesięcznikiem „VIP Biznes & Styl” oraz pełnił funkcje doradcze w Starostwie Powiatowym w Leżajsku. W 2012 roku przeszedł na rentę, a jego zasługi w działalności związkowej zostały uhonorowane Krzyżem Wolności i Solidarności w 2015 roku.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Michał Missan | Janusz Wróbel | Alexander Gibsone IV | Zbigniew Dulkiewicz | Friedrich Gottlieb Reinhold | Jerzy Sikorski (ur. 1947) | Peter Hendreich | Kacper Płażyński | Andrzej Kobylarz | Elżbieta Gelert | Maciej Glamowski | Gerhard Koß | Ryszard Olszewski (polityk) | Nathanael Gottfried Ferber | Krzysztof Szymański (ur. 1990) | Małgorzata Gosiewska | Waldemar Bonkowski | Zdzisław Bradel | Janusz Waluszko | Johann ZierenbergOceń: Jarosław Szczepański (związkowiec)