Jacek Starościak

---

Życiorys

Jacek Starościak urodził się jako syn lekarza Tadeusza oraz farmaceutki Krystyny z domu Czekałło. W 1965 roku zakończył naukę w I Liceum Ogólnokształcącym w Gdańsku, co stanowiło ważny krok w jego edukacyjnej ścieżce. Następnie, w latach 1965–1971, studiował na Wydziale Elektroniki Politechniki Gdańskiej, gdzie zdobył podstawową wiedzę techniczną.

Po zakończeniu studiów w 1971 roku rozpoczął pracę na Wydziale Nawigacyjnym Wyższej Szkoły Morskiej w Gdyni. Jego kariera naukowa rozwijała się, a po dwóch latach został adiunktem w Instytucie Morskim w Gdańsku. W 1980 roku wstąpił do „Solidarności” i przewodniczył komisji zakładowej w instytucie, co świadczy o jego zaangażowaniu w sprawy społeczne. Po wprowadzeniu stanu wojennego, związał się z diecezjalną komisją charytatywną.

W drugiej połowie lat 80. Starościak pracował jako kierownik redakcji literatury naukowej i fachowej w Wydawnictwie Morskim, a także współtworzył lokalny Klub Inteligencji Katolickiej. Po wyborach w 1989 roku objął stanowisko dyrektora wojewódzkiego biura poselsko-senatorskiego Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego, a w 1990 roku uzyskał mandat radnego Gdańska. W lipcu 1990 roku został powołany na prezydenta miasta, sprawując tę funkcję do 14 czerwca 1991 roku.

Po rezygnacji z urzędu prezydenta, dołączył do Kancelarii Prezydenta RP na stanowisku dyrektorskim. W 1995 roku rozpoczął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, m.in. jako konsul generalny RP w Londynie w latach 1996–1998 oraz radca ministra. Od 1998 do 2002 roku działał jako szef Stałego Międzynarodowego Sekretariatu Rady Państw Morza Bałtyckiego, a następnie pracował w Departamencie Unii Europejskiej i Obsługi Negocjacji Akcesyjnych MSZ.

W 2003 roku przewodniczył Komitetowi Krajowych Koordynatorów w ramach polskiej prezydencji w Inicjatywie Środkowoeuropejskiej. W tym samym roku podjął pracę w Banku Pekao, gdzie pełnił funkcję dyrektora biura zarządzania ryzykiem braku zgodności oraz kierował gabinetem prezesa banku. W 2001 roku otrzymał Medal Księcia Mściwoja II, co potwierdza jego znaczącą rolę w różnych instytucjach.

Jacek Starościak był żonaty z Dorotą z domu Bar, miał dwie córki: Katarzynę i Magdalenę. Posługiwał się językiem angielskim, a także miał bierne umiejętności w językach francuskim, niemieckim oraz rosyjskim. Był członkiem Royal Institute of Navigation w Londynie, co dowodzi jego międzynarodowego doświadczenia. Zmarł 14 maja 2021 roku i został pochowany na gdańskim cmentarzu Srebrzysko (rejon IV kwatera TAR I/2A/1).

---

Oceń: Jacek Starościak

---