Eberhard Ferber

---

Życiorys

Rodzina Ferberów osiedliła się w Gdańsku po przybyciu z Nadrenii, a szybko zyskała fortunę dzięki rozwiniętemu handlowi morskiemu. Eberhard, będąc ambitnym młodzieńcem, zdobywał wiedzę w katedralnej szkole we Włocławku oraz na meklemburskim dworze. Wyruszył na morze w roku 1490, biorąc udział w hanzeatyckiej wyprawie przeciwko Flandrii. W cztery lata później, w 1494 roku, otrzymał tytuł ławnika w Gdańsku, gdzie zahartował się w handlu zbożem, drewnem, suknem oraz różnymi innymi towarami.

Eberhard był zagorzałym przedsiębiorcą, który nabył i dzierżawił wiele majątków na Pomorzu. Jego sytuacja finansowa znacznie poprawiła się dzięki trzem korzystnym małżeństwom, co składało się na znaczny wzrost jego majątku. W 1496 roku, u boku księcia Bogusława X, wyruszył w wyprawę do Ziemi Świętej, która zakończyła się jego pasowaniem na rycerza.

Po powrocie do rodzinnego Gdańska, w 1506 roku objął urząd rajcy miejskiego, a cztery lata później, w 1510 roku, ascendentował do roli burmistrza. Jako doświadczony lider wielokrotnie reprezentował Gdańsk podczas zjazdów miasta hanzeatyckiego. W 1515 roku król Zygmunt Stary nadał mu herb, na którym widniały trzy świńskie łby.

W kolejnych latach, w 1521 roku, Eberhard znalazł się w konflikcie z mieszkańcami Gdańska, co zmusiło go do opuszczenia miasta. Powrócił w 1522 roku, ale poniósł klęskę jako dowódca floty w wojnie z Lubeką, co pogłębiło jego niepopularność wśród społeczeństwa. W styczniu 1525 roku, po serii wystąpień luterańskich, został obalony i zmuszony do ponownego odejścia. Zmarł w 1529 roku, będąc ofiarą epidemii, pełniąc ostatnią funkcję jako starosta tczewski.

Interesujące jest to, że jego syn, Constantin Ferber I, także kontynuował rodzinną tradycję, pełniąc rolę burmistrza Gdańska.

---

Oceń: Eberhard Ferber

---