Piotr Dyk

---

Życiorys

Piotr Dyk, uznany lekarz i działacz społeczny, ukończył w 1979 roku studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Gdańsku. Po zakończeniu nauki, odbył staż zawodowy w miejskim szpitalu w Tczewie, a od 1980 do 1984 pracował na oddziale chorób wewnętrznych w Szpitalu Wojewódzkim w Gdańsku.

W drugiej połowie lat 70. zaangażował się w działania opozycyjne, wspierając Komitet Obrony Robotników oraz Komitet Samoobrony Społecznej „KOR”. W 1977 roku był jednym z założycieli Studenckiego Komitetu Solidarności w Gdańsku. Przez lata 1977-1979 należał do Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela, a w 1979 współtworzył Ruch Młodej Polski, podpisując wspólnie z innymi jego deklarację ideową.

Jego mieszkanie stało się istotnym miejscem dla opozycjonistów, a w 1978 roku zorganizowano tam czwarte ogólnopolskie spotkanie ROPCiO. Latem 1980 roku, na przyjęciu urządzonym na cześć zwolnionych z więzienia Dariusza Kobzdeja oraz Tadeusza Szczudłowskiego, podjęto decyzję o przeprowadzeniu strajku w Stoczni Gdańskiej.

Po wstąpieniu do „Solidarności”, Piotr Dyk musiał się ukrywać przez okres około sześciu miesięcy po ogłoszeniu stanu wojennego, gdyż był poszukiwany przez funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa. W 1984 roku zdecydował się na emigrację, najpierw do Niemiec, a następnie do USA, gdzie do 1989 roku pracował jako urolog w Medical School of Saint Louis University. Wkrótce po tym rozpoczął prowadzenie własnej praktyki lekarskiej w Saint Louis.

W 2007 roku prezydent RP Lech Kaczyński odznaczył go Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w pracy na rzecz przemian demokratycznych w kraju oraz za znaczące osiągnięcia w działalności zawodowej i społecznej.

---

Oceń: Piotr Dyk

---