Paulina Ołowska


Paulina Ołowska, urodzona w 1976 roku w Gdańsku, to znacząca postać w polskim świecie sztuki, obejmująca swoją twórczością zarówno malarstwo, fotografię, jak i kolaż. Jej prace często eksplorują tematykę przecięcia sztuki z socialnymi aktami i performansem, co czyni ją artystką z niezwykle szerokim spektrum działań. Ołowska odnajduje inspirację w modernistycznych utopiach oraz podejmuje badania nad osiągnięciami artystów XX wieku, ożywiając idee, które mogą zostać zapomniane w natłoku współczesnej twórczości.

W jej twórczości pojawia się również wyraźny wątek badań nad postawami kobiecymi w sztuce. Artystka poszukuje „protoplastek”, czyli inspiracji w pracach wcześniejszych artystek, wśród których wyróżniają się m.in. Alina Szapocznikow i Zofia Stryjeńska. Te odniesienia pozwalają jej łączyć przeszłość z teraźniejszością, nadając nową perspektywę ideom i wartościom wyrażanym w sztuce.

Obecnie Paulina Ołowska mieszka i pracuje w Rabce-Zdroju, gdzie kontynuuje swoje artystyczne poszukiwania, nieustannie przekształcając atrybuty sztuki w różnorodne formy twórcze.

Życiorys

Edukacja

Paulina Ołowska rozpoczęła swoją artystyczną przygodę studiując w prestiżowej ASP w Gdańsku, gdzie w latach 1997-2000 zgłębiała tajniki malarstwa i grafiki. Wcześniej, w latach 1995-1996 miała przyjemność studiować w School of the Art Institute of Chicago. Jej rozwój artystyczny wsparły liczne stypendia, w tym w Królewskiej ASP w Hadze (1988) oraz w Centro de Art Communication Visual (Arco) w Lizbonie(1998/1999). Oprócz tego, miała okazję współpracować z Center for Contemporary Art Kitakyushu (1999/2000) oraz Rijksakademie van Beeldende Kunsten w Amsterdamie (2001/2002).

Twórczość

Twórczość Pauliny Ołowskiej to niezwykła synteza rozmaitych form sztuki. Artystka w swoich realizacjach chętnie sięga po malarstwo, kolaż, instalację oraz performance, wplatając w nie również elementy mody oraz muzyki. Dzięki temu powstają wyjątkowe kompozycje, które odzwierciedlają jej aktualne zainteresowania i doświadczenia. Wspólną cechą wszystkich jej prac jest romantyczna wizja sztuki jako nośnika utopijnych idei i przekonanie, że „sztuka może zmienić świat”. Ołowska szczególnie fascynuje się artystycznymi utopiami z okresu modernizmu, czerpiąc z osiągnięć wczesnego Bauhausu, szczególnie w projekcie „Bauhaus Yoga” z 2001 roku oraz idei rosyjskich konstruktywistów i wczesnej awangardy europejskiej z XX wieku.

W maju 2003 roku, Ołowska i Lucy McKenzie otworzyły podziemny bar Nova Popularna przy ul. Chmielnej w Warszawie, gdzie organizowały koncerty i występy artystyczne. Artystki nie tylko zadbały o estetykę wnętrza, projektując wszystkie elementy, od murali po meble, ale również osobistą obsługę gości przy wsparciu znajomych i lokalnych mieszkańców. Po zamknięciu lokalu, zaczęły pracować nad projektami, które miały upamiętnić jego historię. Powstałe kolaże bazowały na materiałach wizualnych, które inspirowały bar, w tym na takich dziełach jak „A Bar at the Folies-Bergère” autorstwa Édouarda Maneta oraz „The Absinthe Drinker” Edgara Degasa.

Ołowska aktywnie angażuje się także w sztuki performatywne. W 2015 roku zaprezentowała w Tate Modern swój projekt „The Mother An Unsavoury Play in Two Acts and an Epilogue”, który jest adaptacją sztuki awangardowego twórcy Stanisława Ignacego Witkiewicza. W tej surrealistycznej opowieści ojczyzna halucynacji spotyka się z problemami alkoholizmu oraz narkomanii.

Artystka regularnie wraca do postaci Zofii Stryjeńskiej, zgłębiając jej wizjonerskie koncepcje. W projekcie „Bożki słowiańskie” interpretuje balet Stryjeńskiej, projektując kostiumy wzorując się na jej dziełach z 1918 roku. Przez surrealistyczne kostiumy z niezwykłymi nakryciami głowy, aktorzy ożywiają postacie z mitologii słowiańskiej, łącząc różne elementy kulturowe i równocześnie przywracając pamięć o tych zapomnianych symbolach.

Inspiracją dla projektu „Alfabet” stała się książka „ABECEDA” Karela Teige, kluczowej postaci czeskiej awangardy. Tworząc interaktywny performance, Ołowska zderza litery alfabetu z gestami i ruchem. W ten sposób artystka konfrontuje pisany język z jej autorską formą wyrażania znaczeń. „Alfabet” był po raz pierwszy prezentowany w Berlinie w 2005 roku (Galerie Meerrettich), a następnie wystawiony w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie w 2014 roku.

W 2004 roku Paulina Ołowska podjęła się rekonstruowania historycznych neonów, które oświetlały Warszawę w latach 60. i 70 XX wieku. Neon Siatkarki z 1961 roku, pierwotnie zaprojektowany przez Jana Mucharskiego, był jednym z projektów, który postanowiła przywrócić do życia. W 2006 roku zorganizowała wystawę w Fundacji Galerii Foksal, składającą się z neonu, co było częścią większej idei renowacji lokalnej sztuki komercyjnej.

Stworzony przez Ołowską projekt odzwierciedla jej zaangażowanie w platformy aktywizacji społecznej, odzwierciedlające różnorodność regionalnych stylów modernizmu. W 2010 roku artystka malowała wielkoformatowe murale, inspirowane projektami Jerzego Koleckiego, na fasadach budynków. Dążąc do ożywienia sztuki w przestrzeni publicznej, łączyła wybrane fragmenty archiwalnych prac ze swoim oryginalnym stylem.

W obrębie swojego dorobku, Ołowska nie unika również angażujących pod względem społecznym inicjatyw, takich jak seria obrazów inspirowanych fotografiami mody z kultowego pisma „Ty i Ja”. Jej prace często odnoszą się do Ewy Wawrzoń, ujmując zapomniane artystki i ich wpływ na kulturę, starając się zbudować przestrzeń dla ich historii oraz twórczości. To podejście sprawia, że Paulina Ołowska staje się istotnym głosem w narracji o sztuce kobiet.

W latach 2018–2022 artystka była członkinią Kapituły Nagrody Sztuki im. Marii Anto i Elsy von Freytag-Loringhoven. Aktualnie prowadzi Dom Twórczy Kadenówka w Rabce-Zdroju, gdzie zachęca twórców do wspólnej pracy i współpracy w tworzeniu sztuki.

Pavilionesque

Paulina Ołowska jest autorką czasopisma Pavilionesque, które zgłębia rozmaite aspekty sztuki współczesnej oraz teatru.

Publikacja ta pełni rolę nie tylko informacyjną, ale również stanowi aktywną formę archiwum.

W ramach swojej działalności, Pavilionesque poszukuje i odzyskuje niepublikowane materiały archiwalne związane z takimi dziedzinami jak teatr, performance oraz lalkarstwo.

Nagrody i odznaczenia

W 2014 roku, Paulina Ołowska osiągnęła znaczące wyróżnienie, zdobywając Aachen Art Prize, prestiżową nagrodę przyznawaną co dwa lata przez Stowarzyszenie Przyjaciół Ludwig Forum. Wyróżnienie to jest dedykowane wybitnym artystom, których twórczość miała istotny wpływ na rozwój międzynarodowego świata sztuki.

Kolejnym ważnym osiągnięciem Ołowskiej było zdobycie nominacji do nagrody Bessie w 2017 roku. Nominacja ta dotyczyła kategorii „Outstanding Visual Design” za jej performance zatytułowany Slavic Goddesses—A Wreath of Ceremonies, który odbył się w The Kitchen w Nowym Jorku.

Wystawy indywidualne

Paulina Ołowska jest uznaną artystką, której twórczość została zaprezentowana w licznych wystawach indywidualnych. W poniższej tabeli znajdą Państwo szczegóły dotyczące jej wystaw oraz miejsc ich odbywania.

RokTytuł wystawyMiejsce ekspozycji
2023Squelchy Garden Mules and MamunasPace Gallery, Londyn
Visual PersuasionFondazione Sandretto Re Rebaudengo, Turyn
ResonanceKurimanzutto, Meksyk
2022Her HauntologyKistefos Museum, Jevnaker
2021Haus ProudMetro Pictures Gallery, Nowy Jork
30 Minutes Before MidnightSimon Lee Gallery, Hong Kong
2019Destroyed WomenSimon Lee Gallery, Londyn
2018BelaviaMetro Pictures Gallery, Nowy Jork
Amoreski: intelektualny koktajl erotyki kobiecejGaleria Foksal, Warszawa
2017Slavic GodessesFundacja Galerii Foksal, Warszawa
Paulina Olowska: Slavic Goddesses – A Wrath of CeremoniesThe Kitchen, Nowy Jork
The MethodGaleria Miejska, Gdańsk
2016Wisteria, Mysteria, HysteriaMetro Pictures, Nowy Jork
2015Needle / NadelLudwig Forum, Akwizgran
Matka. Niesmaczna sztuka w dwóch aktach z epilogiemTate Modern, Londyn
2014Czar WarszawyZachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa
2013/2014Au Bonheur des DamesStedelijk Museum, Amsterdam
2010Applied FantasticMetro Pictures Gallery, Nowy Jork
Accidental CollagesTramway, Glasgow
The Magnificent SevenCCA Wattis Institute for Contemporary Arts, San Francisco
2009Niezgrabne przedmioty. Alina SzapocznikowMuzeum Sztuki Nowoczesnej, Warszawa
„Head-Wig” (Portrait of the exhibiton), selected by Paulina OłowskaCamden Arts Centre, Londyn
2008Punkty odniesieniaMuzeum Narodowe, Warszawa
2007Salty WaterPortikus, Frankfurt
Noël sur le balcon / Hold the ColorSammlung Goetz, Monachium
Nowa ScenaMetro Pictures Gallery, Nowy Jork
2006Pożegnanie wiosny (z Joanną Zielińską)CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa
Rainbow BriteCSW Zamek Ujazdowski, Warszawa
Hello To You TooCabinet Gallery, Londyn
Obraz – Wymiana – Neon / Painting – Exchange – NeonFundacja Galerii Foksal, Warszawa
2004„Suspicious?”, billboard projectNew Context Gallery, Chicago
Asymmetric DisplayGalerie Daniel Buchholz, Kolonia
Sie musste die Idee eines Hauses als Metapher verwerfenKunstverein Braunschweig, Brunswick
2005IstalacjaMuseum Abteiberg, Mönchengladbach, Sammlung Provinzial Versicherung
MetaloplastykaGalerie Daniel Buchholz, Kolonia
2003In LubelianCabinet Gallery, Londyn
Nova Popularna (z Lucy McKenzie)Warszawa
2002Romansując z awangardąPaństwowa Galeria Sztuki, Sopot
2001Heavy Duty (z Lucy McKenzie)Inverleith House, Edynburg
2000Abstrakcja w procesieZebra Gallery, Tartu
Na wiosnęGaleria Entropia, Wrocław
Summer DiscountBagatte Gallery, Gdańsk
1999Triumph of YouthASP, Gdańsk
Who likes sport styleTelhal 59 Gallery, Lizbona
Two Strangers on Satumus (z H. Lund)Królewska Akademia Sztuk Pięknych, Haga

Wybrane performansy

Paulina Ołowska to artystka znana z wyjątkowych performansów, które oszałamiają zarówno formą, jak i treścią. Jej prace są prezentowane w różnych miejscach na całym świecie, gdzie przyciągają uwagę widzów i krytyków sztuki.

RokNazwa performansuLokacja
2022The Revenge of the Wise WomanProgram Art in Mayfair, Hanover Square, Londyn
Naughty Nymphs in the Courtyard of the FavoritesInstytut Sztuki w Chicago, Chicago
2021Groteskowy Alfabet (po Roland Tapor)Walker Art Center, Minneapolis
2019Abeceda (po Milca Mayerova)Mimosa House, Londyn
2018Słowiańskie Boginie i KustoszeFurla Series #01: Czas po Czasie, Przestrzeń po Przestrzeni, Museo del Novecento, Mediolan
Wise WomanNGV Triennial, Narodowa Galeria Victorii, Melbourne
2017Słowiańskie Boginie—Wianek CeremoniiThe Kitchen, Nowy Jork
2015Matka: Niesmaczna Gra w Dwóch Aktach i EpiloguTATE, Londyn
2012AlfabetMuzeum Sztuki Nowoczesnej, Nowy Jork

Każdy z tych występów jest świadectwem jej zdolności do łączenia tradycji z nowatorskimi pomysłami, tworząc doświadczenia, które są zarówno osobiste, jak i uniwersalne.

Prace w zbiorach

Prace Pauliny Ołowskiej zachwycają swoją unikalnością i można je podziwiać w wielu prestiżowych zbiorach na całym świecie. Wśród instytucji, które posiadają jej dzieła, znajdują się:

  • Centrum Pompidou w Paryżu,
  • nowojorskie MoMA,
  • Tate Modern w Londynie.

Przypisy

  1. HeatherH. Robles, The Bessie Awards Announce 2017 Nominees and Recipient for Outstanding Emerging Choreographer Award [online], The Bessies [dostęp 22.03.2023 r.] (ang.).
  2. Kolekcja – Paulina Ołowska – Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie [online], artmuseum.pl [dostęp 03.07.2021 r.] (pol.).
  3. a b Paulina Ołowska | Życie i twórczość | Artysta [online], Culture.pl [dostęp 03.07.2021 r.] (pol.).
  4. Paulina Olowska, Lucy McKenzie. Nova Popularna. 2003 | MoMA [online], The Museum of Modern Art [dostęp 03.07.2021 r.] (ang.).
  5. AcatiaA. Finbow AcatiaA., Paulina Olowska, The Mother: An Unsavoury Play in Two Acts and an Epilogue 2014 [online] [dostęp 03.07.2021 r.] (ang.).
  6. Biennale Gherdëina | Paulina Ołowska [online] [dostęp 03.07.2021 r.] (ang.).
  7. Paulina Ołowska „Alfabet” [online], Culture.pl [dostęp 03.07.2021 r.] (pol.).
  8. DavidD. Crowley DavidD., Paulina Olowska Natasza, Workers Canteen and Flowers Onethousandsixhundredseventeen Neons in Warsaw, Vienna: Springer Vienna, 2011 [dostęp 03.07.2021 r.].
  9. Redakcja, Rabcio jak za Koleckiego [online], Dziennik Polski, 03.07.2010 r. [dostęp 03.07.2021 r.] (pol.).
  10. Paulina Ołowska – Ewa Wawrzoń w kostiumie z performance „Nosorożec” (1961) – Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie [online], artmuseum.pl [dostęp 03.07.2021 r.] (ang.).
  11. Gala pierwszej edycji nagrody im. MARII ANTO i ELSY VON FREYTAG – Wydział Zarządzania Kulturą Wizualną [online], wzkw.asp.waw.pl [dostęp 03.07.2021 r.].
  12. Dom Tworczy Kadenowka [online], Kadenowka [dostęp 03.07.2021 r.] (pol.).
  13. Magazyn Pavilionesque [online], Cricoteka [dostęp 03.07.2021 r.] (pol.).
  14. Paulina Olowska receives Aachen Art Prize [online], www.e-flux.com [dostęp 03.07.2021 r.] (ang.).
  15. www.aachen.de – Aachen Art Prize [online], www.aachen.de [dostęp 03.07.2021 r.].
  16. ''Metoda'' [online], ggm.gda.pl, wrzesień 2017 r.
  17. Tate, Paulina Olowska born 1976 [online], Tate [dostęp 03.07.2021 r.] (ang.).
  18. Paulina Olowska [online], Centre Pompidou [dostęp 03.07.2021 r.] (ang.).

Oceń: Paulina Ołowska

Średnia ocena:4.87 Liczba ocen:12