Paul Scheerbart


Paul Karl Wilhelm Scheerbart, urodzony 8 stycznia 1863 roku w Gdańsku, a zmarły 15 października 1915 roku w Berlinie, to postać, która na trwałe wpisała się w historię literatury i sztuki niemieckiej.

Był on nie tylko pisarzem, ale również utalentowanym rysownikiem. W swojej twórczości wykorzystywał również pseudonim „Kuno Küfer”, pod którym publikował niektóre swoje prace.

Jednym z jego najbardziej wyróżniających się dzieł jest „Glasarchitektur” wydane w 1914 roku, które zyskało znaczenie w kontekście nowoczesnej architektury i designu.

Życiorys

Paul Scheerbart rozpoczął swoje studia w dziedzinie filozofii oraz historii sztuki w 1885 roku. Już w 1887 roku zaczął swoją karierę poetycką w Berlinie, gdzie swoją uwagę skupił na wynalezieniu perpetuum mobile. W 1892 roku był jednym z inicjatorów założenia Verlag deutscher Phantasten, czyli Wydawnictwa Niemieckich Marzycieli.

W tym okresie jego sytuacja finansowa była dość trudna. Po publikacji kilku różnych prac, zdołał w końcu wydać swoją pierwszą powieść, zatytułowaną Die große Revolution, którą opublikowano w nakładzie Insel-Verlag. Przyjaciel Scheerbarta, Ernst Rowohlt, zdecydował się na wydanie jego zbioru poezji, Katerpoesie.

Ważnym aspektem jego twórczości była bliska współpraca z architekturą ekspresjonistyczną oraz z Brunonem Tautem. Scheerbart stworzył wierszowane aforyzmy o szkle, prezentowane na wystawie Werkbund Exhibition w 1914 roku. Jego innowacyjne eseje na temat szklanej architektury zyskały uznanie w środowisku architektów, w szczególności inspirując Brunona Tauta.

Wśród jego berlińskich znajomych byli także Erich Mühsam oraz Richard Dehmel. Mühsam poświęcił Scheerbartowi istotny rozdział w swojej biografii pt. Unpolitische Erinnerungen. Scheerbart miał znaczący wpływ na Waltera Benjamina, który często odnosił się do jego pomysłów w ramach swojego projektu Pasaże.

Twórczość

Paul Scheerbart, niemiecki pisarz i poeta, pozostawił po sobie wiele dzieł literackich, które odzwierciedlają jego oryginalny styl i zamiłowanie do fantastyki. W ciągu swojej twórczości stworzył szereg znaczących utworów, które zasługują na szczegółowe omówienie.

  • Das Paradies. Die Heimat der Kunst (1889),
  • Ja… was… möchten wir nicht Alles! (1893),
  • Ich liebe Dich! (1897),
  • Tarub, Bagdads berühmte Köchin (1897),
  • Der Tod der Barmekiden (1897),
  • Na prost! (1898),
  • Die wilde Jagd (1900),
  • Rakkóx der Billionär (1901),
  • Die Seeschlange (1901),
  • Die große Revolution (1902),
  • Immer mutig! (1902),
  • Liwûna und Kaidôh (1902),
  • Weltglanz (1902),
  • Kometentanz (1903),
  • Der Aufgang zur Sonne (1903),
  • Der Kaiser von Utopia (1904),
  • Machtspäße (1904),
  • Revolutionäre Theater-Bibliothek (1904),
  • Münchhausen und Clarissa (1906),
  • Jenseits-Galeri (1907),
  • Die Entwicklung des Luftmilitarismus und die Auflösung der europäischen Land-Heere, Festungen und Seeflotten (1909),
  • Kater-Poesie (1909),
  • Das Perpetuum mobile (1910),
  • Das große Licht (1912),
  • Flora Mohr (1912),
  • Lesabéndio (1913),
  • Das graue Tuch und zehn Prozent Weiß (1914),
  • Glasarchitektur (1914),
  • Von Zimmer zu Zimmer (1921).

Jego prace są często pełne kolorowych obrazów oraz konceptów wykraczających poza granice ówczesnej rzeczywistości, co czyni je interesującymi dla współczesnych czytelników.


Oceń: Paul Scheerbart

Średnia ocena:4.84 Liczba ocen:24