Jacek Tarnowski


Jacek Władysław Tarnowski, urodzony 15 stycznia 1964 roku w Gdańsku, to postać o wielu talentach: ekonomista, businessmen i polityk. W latach 2005–2006 pełnił on funkcję szefa gabinetu politycznego premiera Kazimierza Marcinkiewicza, co podkreśla jego zaangażowanie w najważniejsze sprawy polityczne kraju.

Jego doświadczenie oraz osiągnięcia są świadectwem jego wpływu na polski rynek i politykę, co czyni go istotną postacią w polskiej historii najnowszej.

Życiorys

W 1988 roku Jacek Tarnowski ukończył studia na Wydziale Ekonomiki Transportu Uniwersytetu Gdańskiego. Po zakończeniu nauki, w latach 1989–1992, pracował w Biurze Zagranicznym Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, gdzie zajmował się kontaktami zagranicznymi oraz organizacją wizyt międzynarodowych przewodniczącego związku, Lecha Wałęsy.

W 1992 roku, na prośbę arcybiskupa Tadeusza Gocłowskiego, Jacek Tarnowski zaangażował się w tworzenie katolickiej rozgłośni Radio Plus Gdańsk, w której działalność kontynuował przez kilkanaście lat. W okresie od 2001 do 2002 roku pełnił funkcję członka oraz wiceprzewodniczącego Rady Nadzorczej Porozumienia Programowego Stacji Radiowych Plus. Jego doświadczenie obejmuje także zasiadanie w radach nadzorczych oraz zarządach wielu przedsiębiorstw. Do 2005 roku piastował stanowisko prezesa Pomorskiego Funduszu Pożyczkowego.

Tarnowski był radnym Rady Miejskiej Sopotu w latach 1998–2002, reprezentując Stronnictwo Konserwatywno-Ludowe. Jego kariera polityczna wzmocniła się w latach 2005–2006, kiedy to piastował funkcję szefa Gabinetu Politycznego Premiera w rządzie Kazimierza Marcinkiewicza. Po dymisji Marcinkiewicza, a następnie jego powołaniu na stanowisko pełniącego obowiązki Prezydenta Warszawy, Tarnowski rozpoczął pracę w Urzędzie m.st. Warszawy, gdzie kierował Biurem Współpracy Międzynarodowej.

Od 31 sierpnia 2006 do 1 grudnia 2006 roku, koordynował on działalność kilku biur, w tym Biur Kultury, Obsługi Inwestorów, Promocji Miasta oraz Współpracy Międzynarodowej. Zakończył współpracę z Urzędem m.st. Warszawy po objęciu funkcji prezydenta przez Hannę Gronkiewicz-Waltz.

W 1996 roku Tarnowski został konsulem honorowym Republiki Francuskiej w Gdańsku i do dziś jest członkiem Zakonu Maltańskiego. W swoim dorobku ma liczne odznaczenia, w tym polski Srebrny Krzyż Zasługi z 2008 roku oraz francuski Krzyż Zasługi.

Przypisy

  1. RyszardaR. Socha, Dyplomata niedrogo [online], Polityka.pl.
  2. Katarzyna Włodkowska, Marek Sterlingow, Człowiek z Sopotu prawą ręką premiera. wyborcza.pl.
  3. a b Sylwetka w serwisie genealogicznym Potomkowie Sejmu Wielkiego.
  4. BiankaB. Mikołajewska, Kasa rządzi [online], Polityka.pl, 19.08.2006 r.
  5. KatarzynaK. Klukowska, Kto szepcze do ucha premiera [online], Wyborcza.pl, 03.04.2006 r.
  6. Zarządzenie Prezydenta m. st. Warszawy nr 3813/2006 z dn. 31.08.2006 r. w sprawie wyznaczenia koordynatorów.
  7. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 06.06.2008 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2009 r. nr 4, poz. 30).

Oceń: Jacek Tarnowski

Średnia ocena:4.77 Liczba ocen:24