Gerard Mach

---

Życiorys

Gerard Mach to postać, która pozostawiła ważny ślad w polskim lekkoatletyce. Był uznawanym sprinterem, a jego największe osiągnięcia miały miejsce w biegu na 400 metrów. Jego kariera sportowa obejmowała uczestnictwo w igrzyskach olimpijskich w 1952 roku w Helsinkach, gdzie dotarł do ćwierćfinałów zarówno w biegu na 200 metrów, jak i 400 metrów.

W ciągu swojej kariery brał udział w mistrzostwach Europy, gdzie wystąpił dwukrotnie. W 1954 roku w Bernie odpadł w eliminacjach biegu na 400 metrów oraz w sztafecie 4 × 400 metrów, natomiast w Sztokholmie w 1958 roku dotarł jedynie do półfinału biegu na 400 metrów.

Mach był także aktywnym uczestnikiem Akademickich Mistrzostw Świata, gdzie trzykrotnie zdobywał medale. Największymi osiągnięciami były czwarte miejsce na 400 metrów w Budapeszcie w 1949 roku oraz brązowy medal zdobyty w sztafecie wiedeńskiej (800-400-200-200 metrów). W Berlinie w 1951 roku uzyskał brązowy medal w sztafecie 4 × 400 metrów, a w Budapeszcie w 1954 zdobył srebrny medal zarówno na 400 metrów, jak i w sztafecie 4 × 400 metrów.

W swojej karierze Gerard Mach zdobył dwudziestokrotnie tytuł mistrza Polski w różnych konkurencjach biegowych, w tym:

• bieg na 200 metrów – 1952 i 1956,
• bieg na 400 metrów – 1948, 1949, 1951, 1952, 1953, 1954 i 1958,
• sztafeta 4 × 100 metrów – 1949, 1956 i 1958,
• sztafeta 4 × 200 metrów – 1949,
• sztafeta 4 × 400 metrów – 1949, 1956, 1957 i 1959,
• sztafeta olimpijska – 1949,
• sztafeta szwedzka – 1949 i 1950.

Mach był również wicemistrzem Polski siedmiokrotnie: w biegu na 200 metrów w 1951 i 1957, na 400 metrów w latach 1955, 1956 i 1957, w sztafecie 4 × 200 metrów w 1950 oraz w sztafecie 4 × 400 metrów w 1955.

Na arenie halowej, Mach zdobył 3 złote medale w mistrzostwach Polski, swoje triumfy odnosił w sztafecie 4 × 50 metrów w 1947 i 1950 oraz w sztafecie 4 × 100 metrów w 1951. Ponadto, sięgnął po trzy srebrne medale: w biegu na 60 metrów w 1947 oraz w sztafecie 3 × 800 metrów w latach 1947 i 1948.

Reprezentując Polskę, wziął udział w 22 meczach międzypaństwowych, odnosząc sześć indywidualnych zwycięstw. W swojej karierze uzyskał tytuł rekordzisty Polski 15 razy na dystansie 400 metrów oraz w konkurencjach sztafetowych.

Jego rekordy życiowe prezentowały się następująco:

• bieg na 100 metrów – 10,8 s,
• bieg na 200 metrów – 21,4 s,
• bieg na 400 metrów – 47,5 s.

Przed zakończeniem kariery sportowej, Mach był związany z klubami Budowlani – Lechia Gdańsk oraz Legia Warszawa. Równocześnie z bieganiem podjął działalność trenerską w Legii Warszawa, gdzie wychował wielu sprinterów, takich jak Stanisław Swatowski, Wiesław Maniak czy Edward Romanowski. Z czasem stał się trenerem kadry narodowej na 400 metrów, której sukcesy miały miejsce w latach 60. i 70. XX wieku. W 1972 roku wyjechał do Kanady, gdzie pełnił rolę głównego trenera lekkoatletycznego reprezentacji od 1976 roku.

---

Oceń: Gerard Mach

---