Emanuel von Stanecke, znany również jako Эммануил Яковлевич фон Станеке, przyszedł na świat 28 stycznia 1750 roku w Gdańsku. Ze względu na swoje znaczące osiągnięcia, zyskał uznanie w ramach administracji Imperium Rosyjskiego.
W swojej karierze zajmował różnorodne stanowiska. Na początku był inspektorem celnym, gdzie odpowiadał za nadzór oraz kontrolę w obszarze obrotu towarami. Jego kompetencje i zaangażowanie w pracę umożliwiły mu awans na wyższe pozycje.
W późniejszych latach objął urząd wicegubernatora, a następnie został gubernatorem Kurlandii, co wskazuje na jego wpływ w regionie oraz umiejętności kierownicze.
Zmarł 8 czerwca 1838 roku w Mitawie, pozostawiając po sobie dziedzictwo jako człowiek zaangażowany w rozwój administracji i gospodarki imperium.
Życiorys
Emanuel von Stanecke przyszedł na świat 28 stycznia 1750 roku w Gdańsku. Jego edukacja rozpoczęła się w 1768 roku na Uniwersytet Albertyna w Królewcu, gdzie zdobył wiedzę, która miała istotny wpływ na jego przyszłą karierę.
W 1779 roku von Stanecke objął stanowisko komisarza w Korpusie Jegrów Carskich, co otworzyło przed nim drzwi do kariery w administracji państwowej. Już w 1786 roku rozpoczął pracę w służbie celnej jako podinspektor w Sankt Petersburgu, gdzie miał okazję zapoznać się z bardziej złożonymi zagadnieniami celnymi. Jego awans nastąpił w 1795 roku, kiedy to otrzymał funkcję inspektora celnego w Libawie. Dwa lata później, w 1797 roku, przeniósł się do Mitawy, gdzie objął stanowisko radcy Izby Skarbowej.
W 1800 roku Emanuel von Stanecke zdał sobie sprawę z dalszych możliwości rozwoju, zostając inspektorem celnym guberni kurlandzkiej. Jego silne związki z tym regionem zostały potwierdzone 26 marca 1803 roku, kiedy to został wpisany do martykuły szlachty piltyńskiej. W 1811 roku, 2 września/14 września, otrzymał awans na wicegubernatora kurlandzkiego, zastępując Jakoba von Brieskorna. Po nominacji dotychczasowego gubernatora, Friedricha Wilhelma von Siversa, do Senatu Rządzącego, von Stanecke pełnił obowiązki gubernatorskie od 4 września/16 września 1814 roku.
Oficjalne objęcie urzędów miało miejsce 4 lutego/16 lutego 1816 roku, kiedy to uzyskał tytuł rzeczywistego radcy stanu (IV ranga cywilna). Jako przewodniczący, 9 września/21 września 1818 roku, stanął na czele Komisji do Wprowadzenia Przepisów Ustawy o Chłopach Kurlandzkich. W oczach lokalnej szlachty był postrzegany jako osoba przyjazna, jednak brak mu było energii potrzebnej do skutecznego rządzenia.
Z biegiem lat, ze względu na podeszły wiek (był najstarszym urzędującym gubernatorem kurlandzkim), 6 lutego/18 lutego 1824 roku złożył dymisję. Po zakończeniu kariery publicznej spędził resztę życia w Mitawie, w atmosferze „filozoficznego wyciszenia”. Emanuel von Stanecke zmarł 6 czerwca 1838 roku, dożywając 88 lat.
Rodzina
Drugą małżonką Emanuela von Stanecke była Sophie Charlotte, która była od niego młodsza o 18 lat. Jej data urodzenia to 12 sierpnia 1768, a zmarła 9 lipca 1843.
Ślub Emanuela z Sophie odbył się 11 stycznia 1788 roku. Warto zauważyć, że jej siostra, Anna Maria, została żoną Gustava Matthiasa von Lambsdorffa, co sprawiło, że obaj gubernatorzy kurlandzcy stali się szwagrami.
Przypisy
- Janicki 2011 ↓, s. 455.
- Janicki 2011 ↓, s. 260.
- Janicki 2011 ↓, s. 254.
- Janicki 2011 ↓, s. 230.
- Janicki 2011 ↓, s. 229.
- Janicki 2011 ↓, s. 223.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Julius August Segerström | Bogdan Felski | Piotr Kowalczuk | Edward Müller | Agnieszka Owczarczak | Jacek Karnowski (polityk) | Philipp Karl Albrecht | Carl Groddeck | Ernst August Claaszen | Friedrich Wilhelm Frantzius jr. | Mariusz Gajda | Sławomir Nowak (polityk) | Marcin Horała | Eduard Friedrich von Conradi | Johann Karl Rothe | Tomasz Arabski | Jacek Kurski | Ryszard Świlski | Ewa Lieder | Alina PienkowskaOceń: Emanuel von Stanecke