Emanuel von Stanecke


Emanuel von Stanecke, znany również jako Эммануил Яковлевич фон Станеке, przyszedł na świat 28 stycznia 1750 roku w Gdańsku. Ze względu na swoje znaczące osiągnięcia, zyskał uznanie w ramach administracji Imperium Rosyjskiego.

W swojej karierze zajmował różnorodne stanowiska. Na początku był inspektorem celnym, gdzie odpowiadał za nadzór oraz kontrolę w obszarze obrotu towarami. Jego kompetencje i zaangażowanie w pracę umożliwiły mu awans na wyższe pozycje.

W późniejszych latach objął urząd wicegubernatora, a następnie został gubernatorem Kurlandii, co wskazuje na jego wpływ w regionie oraz umiejętności kierownicze.

Zmarł 8 czerwca 1838 roku w Mitawie, pozostawiając po sobie dziedzictwo jako człowiek zaangażowany w rozwój administracji i gospodarki imperium.

Życiorys

Emanuel von Stanecke przyszedł na świat 28 stycznia 1750 roku w Gdańsku. Jego edukacja rozpoczęła się w 1768 roku na Uniwersytet Albertyna w Królewcu, gdzie zdobył wiedzę, która miała istotny wpływ na jego przyszłą karierę.

W 1779 roku von Stanecke objął stanowisko komisarza w Korpusie Jegrów Carskich, co otworzyło przed nim drzwi do kariery w administracji państwowej. Już w 1786 roku rozpoczął pracę w służbie celnej jako podinspektor w Sankt Petersburgu, gdzie miał okazję zapoznać się z bardziej złożonymi zagadnieniami celnymi. Jego awans nastąpił w 1795 roku, kiedy to otrzymał funkcję inspektora celnego w Libawie. Dwa lata później, w 1797 roku, przeniósł się do Mitawy, gdzie objął stanowisko radcy Izby Skarbowej.

W 1800 roku Emanuel von Stanecke zdał sobie sprawę z dalszych możliwości rozwoju, zostając inspektorem celnym guberni kurlandzkiej. Jego silne związki z tym regionem zostały potwierdzone 26 marca 1803 roku, kiedy to został wpisany do martykuły szlachty piltyńskiej. W 1811 roku, 2 września/14 września, otrzymał awans na wicegubernatora kurlandzkiego, zastępując Jakoba von Brieskorna. Po nominacji dotychczasowego gubernatora, Friedricha Wilhelma von Siversa, do Senatu Rządzącego, von Stanecke pełnił obowiązki gubernatorskie od 4 września/16 września 1814 roku.

Oficjalne objęcie urzędów miało miejsce 4 lutego/16 lutego 1816 roku, kiedy to uzyskał tytuł rzeczywistego radcy stanu (IV ranga cywilna). Jako przewodniczący, 9 września/21 września 1818 roku, stanął na czele Komisji do Wprowadzenia Przepisów Ustawy o Chłopach Kurlandzkich. W oczach lokalnej szlachty był postrzegany jako osoba przyjazna, jednak brak mu było energii potrzebnej do skutecznego rządzenia.

Z biegiem lat, ze względu na podeszły wiek (był najstarszym urzędującym gubernatorem kurlandzkim), 6 lutego/18 lutego 1824 roku złożył dymisję. Po zakończeniu kariery publicznej spędził resztę życia w Mitawie, w atmosferze „filozoficznego wyciszenia”. Emanuel von Stanecke zmarł 6 czerwca 1838 roku, dożywając 88 lat.

Rodzina

Drugą małżonką Emanuela von Stanecke była Sophie Charlotte, która była od niego młodsza o 18 lat. Jej data urodzenia to 12 sierpnia 1768, a zmarła 9 lipca 1843.

Ślub Emanuela z Sophie odbył się 11 stycznia 1788 roku. Warto zauważyć, że jej siostra, Anna Maria, została żoną Gustava Matthiasa von Lambsdorffa, co sprawiło, że obaj gubernatorzy kurlandzcy stali się szwagrami.

Przypisy

  1. Janicki 2011 ↓, s. 455.
  2. Janicki 2011 ↓, s. 260.
  3. Janicki 2011 ↓, s. 254.
  4. Janicki 2011 ↓, s. 230.
  5. Janicki 2011 ↓, s. 229.
  6. Janicki 2011 ↓, s. 223.

Oceń: Emanuel von Stanecke

Średnia ocena:4.84 Liczba ocen:22