Philipp Sauerland


Philipp Sauerland to postać, która pozostawiła swoje piętno w malarstwie pierwszej połowy XVIII wieku. Urodził się w 1677 roku, a jego żywot zakończył się około 1760 roku. Malarz ten był aktywny głównie w dwóch miastach, Gdańsku oraz Wrocławiu.

W swoich dziełach skupiał się na różnych tematach, jednak szczególną uwagę poświęcał martwym naturam, obrazom zwierząt oraz portretom. Jego twórczość odzwierciedlała nie tylko umiejętności techniczne, ale także unikalne spojrzenie na otaczający go świat naturalny i ludzką postać.

Życiorys

Philipp Sauerland wywodził się z artystycznej rodziny, co z pewnością miało istotny wpływ na jego rozwój twórczy. Wielu przedstawicieli jego rodziny zajmowało się malarstwem, w tym dziadek Lorenz oraz ojciec Philipp, którzy byli znani jako malarze zwierząt i członkowie gdańskiego cechu artystycznego. Młodszy Philipp miał okazję uczyć się malarstwa w warsztacie swojego ojca, chociaż nigdy nie przystąpił do cechu malarzy.

Sauerland znany był z podróży, w tym do Berlina, co mogło wpłynąć na jego dalszą karierę artystyczną. W roku 1716 opuścił rodzinny Gdańsk i osiedlił się we Wrocławiu, gdzie zabiegał o uzyskanie stanowiska serwitora cesarskiego. W tej fazie swojej kariery artystycznej często sygnował swoje dzieła imieniem „P.” lub „Phil. Sauerland”, co świadczy o jego rosnącej renomie.

Po osiągnięciu statusu malarza nadwornego, jego prace nabrały jeszcze większego znaczenia. Na jednej z ekspozycji z dumą zaznaczył na swoim dziele: „Von Danzig, Kaiser – Hof – Mahler im Breslau”, co można przetłumaczyć jako „Z Gdańska, malarz nadworny cesarski we Wrocławiu”. Oznaczało to, że Philipp Sauerland, mimo odniesionych sukcesów we Wrocławiu, zawsze czuł silną więź z miastem swojego dzieciństwa.

Twórczość

Prace Philippa Sauerlanda mł. zyskały dużą popularność w XVIII i XIX wieku. Jego martwe natury zajmowały ważne miejsce w czołowych kolekcjach prywatnych, znajdując się m.in. w Gdańsku, Wrocławiu oraz Wiedniu.

Za czasów życia artysty, Christian Ludwig von Hagedorn zwracał uwagę na Sauerlanda, publikując istotne informacje o jego biografii oraz twórczości. Hagedorn nie tylko przybliżał życie tego malarza, ale również oddawał mu hołd, podkreślając jego talent.

Wielu późniejszych badaczy koncentrowało się na kilku kluczowych wydarzeniach w życiu artysty, zauważając, że specjalizował się w malarstwie przedstawiającym zwierzęta, owoce, kwiaty, a także portrety. Niemniej jednak, w XX wieku twórczość Sauerlanda popadła w zapomnienie.

Pierwszy znaczący monograficzny artykuł na jego temat opublikował Piotr Oszczanowski. Od momentu jego publikacji, na rynku sztuki zaczęły pojawiać się kolejne dzieła Sauerlanda, które były nabywane zarówno przez kolekcje publiczne, jak i prywatne.

Przeważająca część dorobku artysty to martwe natury. W okresie jego twórczości, był to niezwykle popularny gatunek malarstwa, zwłaszcza w Holandii i Flandrii, lecz w regionie Europy Środkowo-Wschodniej uprawiany jedynie przez niewielką grupę artystów.

Wybrane prace

Philipp Sauerland to artysta, którego wyjątkowe dzieła ilustrują różnorodność tematów oraz technik malarskich. Wśród jego najważniejszych prac można znaleźć:

  • Martwa natura z zającem, 1714, Kunsthalle Hamburg,
  • Portret pastora P. Baystrupa, 1714, Muzeum Narodowe w Gdańsku,
  • Głuszec, srebrny bażant i drobne ptactwo, Drammens Museum,
  • Martwa natura z globusem, 1744, Schlesisches Museum Görlitz,
  • Jeż, kapusta i jabłka, 1736, sprzedana w 1998 przez Christie’s w Amsterdamie,
  • Martwa natura z muszlami i motylami, sprzedana w 2004 przez Christie’s w Nowym Jorku.

W 2015 roku Muzeum Narodowe w Gdańsku wzbogaciło swoje zbiory o obraz Sauerlanda pod tytułem Martwa natura wanitatywna, datowany na 1709 rok.

Przypisy

  1. "Martwa natura wanitatywna" Philippa Sauerlanda kupiona przez Muzeum Narodowe w Gdańsku MKiDN - 2015 [online], www.mkidn.gov.pl [dostęp 07.02.2020 r.]
  2. Por. Anna Sobecka, Nieznane obrazy Philippa Sauerlanda, w: Quart: kwartalnik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego, 3/2008, s. 45-57, https://web.archive.org/web/20150402103643/http://www.historiasztuki.uni.wroc.pl/quart/pdf//quart07_Sobecka.pdf
  3. Por. Piotr Oszczanowski, Philipp Sauerland – zapomniany malarz gdańskiego i wrocławskiego baroku, Porta Aurea 6, 1999, s. 127-146.
  4. Lettre à un amateur de la peinture avec des eclaircissements historiques sur un cabinet et les auteurs des tableaux, qui le composent. Dresden 1755 (Reprint: Genf 1972). [dostęp 16.03.2015 r.]

Oceń: Philipp Sauerland

Średnia ocena:4.71 Liczba ocen:18