Janusz Cegliński

---

Życiorys

Janusz Cegliński, wychowanek Wybrzeża Gdańsk, jest postacią znaczącą w historii polskiego sportu. Z klubem tym zdobył cztery mistrzostwa Polski w latach: 1971, 1972, 1973 oraz 1978, a także dwukrotnie sięgnął po tytuł wicemistrza w 1970 i 1980 roku. Dodatkowo, czterokrotnie triumfował w Pucharze Polski. Rekordzista klubu pod względem liczby występów, zaliczył aż 425 meczów i zajmuje drugie miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców w historii klubu, zdobywając 4555 punktów, ustępując jedynie Edwardowi Jurkiewiczowi.

Po zakończeniu kariery w Polsce, Janusz kontynuował swoją sportową drogę, grając w lidze węgierskiej. Jego osiągnięcia w reprezentacji Polski są również godne uwagi; w latach 1971–1977 zagrał w 151 spotkaniach, zdobywając 1417 punktów.

Janusz jest synem Kazimierza i Julianny Plewińskiej. Ukończył gdańskie Liceum Gastronomiczne. Poza karierą sportową, jest także przedsiębiorcą w branży piekarskiej i cukierniczej. W 1974 roku ożenił się z Ewą Domańską i razem mają dwóch synów: Grzegorza i Jacka. Obecnie mieszka w Gdańsku. W 2006 roku został uhonorowany Medalem 60-lecia OZKosz Gdańsk.

Osiągnięcia

Janusz Cegliński to postać, która zapisała się w historii polskiego sportu dzięki swoim wybitnym osiągnięciom. Jego kariera klubowa jest pełna znaczących sukcesów, które miały wpływ na rozwój polskiej koszykówki.

Oto kluczowe osiągnięcia w jego karierze klubowej:

• Mistrzostwo Polski, które zdobył w latach 1971, 1972, 1973 oraz 1978,
• Wicemistrz Polski w latach 1970 i 1980,
• Brązowy medal mistrzostw Polski w 1968 i 1975,
• Zdobywca Pucharu Polski w latach 1976, 1978 oraz 1979.

Jako reprezentant Polski, Cegliński również odniósł wiele sukcesów na arenie międzynarodowej. Warto zaznaczyć jego udział w:

• igrzyskach olimpijskich w 1972, gdzie Polska zajęła 10. miejsce,
• mistrzostwach Europy, w tym 4. miejsce w 1971 oraz 12. miejsce w 1973,
• U–18, gdzie Polacy uplasowali się na 9. miejscu w 1968,
• Interkontynentalnym Pucharze FIBA w 1972, kończąc turniej na 4. miejscu,
• turnieju Alberta Schweitzera U–18 w Mannheim w 1967, gdzie Polacy zdobyli mistrzostwo.

Te osiągnięcia stanowią świadectwo jego znakomitych umiejętności oraz wpływu na polski sport.

---

Oceń: Janusz Cegliński

---