Remontowa Shipbuilding SA, która wcześniej funkcjonowała pod nazwą Stocznia Północna, jest renomowaną stocznią znajdującą się w Gdańsku. Jej głównym obszarem działalności jest budowa małych i średnich statków, co czyni ją znaczącym graczem na tym rynku.
Stocznia ta jest członkiem grupy kapitałowej znanej jako Grupa Remontowa, która integruje różne podmioty związane z przemysłem stoczniowym. Do 2015 roku Remontowa Shipbuilding SA miała na swoim koncie imponującą liczbę około 1028 zbudowanych jednostek pływających.
Historia
Stocznia Północna powstała w czerwcu 1945 roku jako Stocznia nr 3, ulokowana na terenach przedwojennej Gdańskiej Fabryki Wagonów DWF Danziger Waggonfabrik. Na początku jej działalność koncentrowała się na budowie oraz naprawie wagonów, tramwajów i małych jednostek pływających. Z czasem, po utworzeniu stolarni, stocznia zaczęła produkować meble okrętowe, które również znalazły zastosowanie na rynku cywilnym.
Zarządzeniem Ministra Żeglugi z 20 lutego 1950 roku Zjednoczone Stocznie Polskie przekształcono w Centralny Zarząd Przemysłu Okrętowego (CZPO). Oddziały ZSP stały się czterema przedsiębiorstwami państwowymi, w tym Stocznią Gdańską, Stocznią Północną, Stocznią Gdyńską oraz Stocznią Szczecińską. Wówczas nadano nową nazwę – Stocznia Północna im. Bohaterów Westerplatte.
Od 1948 roku stocznia zaczęła się specjalizować w budowie kutrów rybackich, z pierwszą serią MIR 20A, jak również produkcji stolarki okrętowej. W 1951 roku zakończono produkcję wagonów, a odpowiednie oprzyrządowanie przekazano do Chorzowa.
W 1955 roku stocznia rozpoczęła współpracę z marynarkami wojennymi Polski, ZSRR, Bułgarii, Jugosławii i NRD, która trwała aż do wczesnych lat 90. XX wieku. W tych latach koncentrowano się na budowie okrętów wojennych oraz jednostek specjalistycznych, przede wszystkim okrętów desantowych, statków szkolnych oraz kutrów torpedowych. Dodatkowo, produkowano specjalistyczne statki rybackie.
Lata 90. XX wieku przyniosły z kolei drastyczne zmiany w działalności stoczni, które objęły przestawienie na produkcję kontenerowców dla Niemiec oraz Nigerii. W 1993 roku przekształcono Stocznię Północną z przedsiębiorstwa państwowego w spółkę akcyjną. W drugiej dekadzie lat 90. XX wieku, oferta stoczni została rozszerzona o budowę niewielkich promów osobowo-samochodowych oraz holowników.
W 2003 roku głównym akcjonariuszem stoczni stała się Gdańska Stocznia „Remontowa”, która później przekształciła się w Remontowa Holding SA, w wyniku czego stocznia stała się częścią Grupy Remontowa. W 2011 roku Stocznia Północna SA zmieniła nazwę na Remontowa Shipbuilding SA.
Do 2018 roku stocznia realizowała zamówienia dla Marynarki Wojennej oraz prywatnych armatorów, w zakresie budowy specjalistycznych jednostek górnictwa morskiego, zatrudniając około 850 osób.
Możliwości techniczne
Remontowa Shipbuilding dysponuje zaawansowanymi możliwościami technicznymi, które są niezbędne do budowy i modernizacji jednostek pływających.
- Dwie boczne pochylnie zrzutowe:
- Cp 1A – maks. masa wodowanego statku 1500 t, dł. 88 m, szer. 13,5 m,
- Cp 1B – maks. masa wodowanego statku 3150 t, dł. 125 m, szer. 18,6 m.
- Nabrzeże o dł. 400 m z trzema żurawiami (dwoma Stotter & Pitt o udźwigu 26 t/17 m oraz jednym o udźwigu 25 t),
- Stanowisko do wodowania małych jednostek (do 300 t i dł. 30 m),
- Hale produkcyjne:
- Hala obróbki wstępnej,
- Hala prefabrykacji sekcji,
- Hala montażu bloków kadłuba.
- Dwa stanowiska do prac malarskich (dł. 50 m),
- Tor (o dł. 200 m z dwoma dźwigami 80 t/21,5 m) do stykowania bloków kadłubów,
- Przesuwnica do transportu bloków (o masie 450 t, dł. 27 m) na stanowisko stykowania.
Najważniejsze zbudowane konstrukcje
W kontekście znaczenia, które ma stocznia w Gdańsku, możliwości, jakie oferuje, i historia jej działalności, warto zwrócić uwagę na zrealizowane projekty. Zbudowano tu wiele okrętów, które dominują w ofercie i są związane z MEN oraz przedsięwzięciami międzynarodowymi.
Wśród zrealizowanych konstrukcji znajdują się między innymi:
- 91 jednostek desantowych projektów 770, 771, 773 i 776 przeznaczonych dla Marynarki Wojennej oraz na eksport, głównie do ZSRR, znanych na Zachodzie jako typ 'Polnocny’,
- część z nich to seria jednostek desantowych projektu 775 używanych w ZSRR, które kodowane są w NATO jako typ 'Ropucha’,
- 5 okrętów transportowo-minowych projektu 767, klasy Lublin, dedykowanych dla MW,
- korweta ORP „Kaszub”, zbudowana dla MW,
- 9 kutrów torpedowych projektów 664 oraz 663, które wyróżniają się aluminiową konstrukcją kadłuba,
- 201 kutrów, w tym trałowych i sanitarnych, projektu 361,
- 28 trawlerów przetwórni typu B422 (Zvieroboy) napędzanych silnikami spalinowo-elektrycznymi, z czego 23 z nich przystosowane były do połowu fok,
- 10 seinerów typu B406 (Rodina),
- 5 trawlerów o DWT 3500 (typ B400),
- 14 jednostek pożarniczych (typ B98),
- Uniwersalny kontenerowiec (typ B184) Europe Feeder – to największa jednostka, jaka powstała w tej stoczni, z której zmodyfikowany projekt posłużył do budowy jednostek B172 oraz B184-II,
- promy samochodowo-pasażerskie (typy B590 i B593),
- holownik B830,
- seria pływających stacji demagnetyzacyjnych projektu 130, które były wykorzystywane przez ZSRR,
- okręt dowodzenia sił obrony przeciwminowej (wcześniej okręt logistyczny) ORP „Kontradmirał Xawery Czernicki”,
- 3 okręty szkolne projektu 888 dla MW (OORP „Wodnik” oraz „Gryf”) oraz dla NRD,
- 3 okręty ratownicze projektu 570 (typu Piast) dla MW (OORP „Piast” oraz „Lech”) i NRD („Otto von Guericke”),
- 16 okrętów hydrograficznych projektu 860, kodowanych w NATO jako 'Samara’, które powstały dla ZSRR,
- 32 okręty hydrograficzne projektu 861, które trafiły do ZSRR, Jugosławii, Bułgarii i MW (OORP „Kopernik”),
- 18 okrętów hydrograficznych projektu 862, klasyfikowanych w NATO jako 'Yug’, dedykowanych dla ZSRR,
- 2 okręty rozpoznawcze projektu 863 dla MW (OORP „Hydrograf” oraz „Nawigator”),
- 7 okrętów rozpoznawczych projektu 864, z NATO jako 'Vishnya’, dedykowanych ZSRR,
- 15 okrętów hydrograficznych projektu 870 dla ZSRR i NRD, identyfikowanych w NATO jako 'Kamenka’,
- 18 okrętów hydrograficznych projektu 871, oznaczonych w NATO jako 'Biya’, dla ZSRR,
- 24 okręty hydrograficzne projektu 872, w NATO jako 'Finik’, dostarczone dla ZSRR i NRD,
- 2 okręty hydrograficzne projektu 874, kodowane w NATO jako 'Modified Finik’, dla Marynarki Wojennej (OORP „Heweliusz” oraz „Arctowski”),
- seria 3 niszczycieli min projektu 258 dla Marynarki Wojennej, w tym OORP „Kormoran” w służbie, a także „Albatros” i „Mewa”, które są w budowie,
- seria 6 holowników projektu B860, zbudowanych dla MW,
- żaglowiec szkolny projektu B103, stworzony dla Marynarki Wojennej Algierii,
- 2 statki wielozadaniowe typu B618, przeznaczone dla polskich Urzędów Morskich w Gdyni i Szczecinie (SV „Zodiak” II, SV „Planeta” I).
Przypisy
- B618/1-2 [online], Remontowa Shipbuilding [dostęp 20.12.2021 r.]
- ORP Kontradmirał X. Czernicki [online], Wojsko-Polskie.pl [dostęp 17.07.2020 r.] (pol.).
- 258/2-3 - Remontowa Shipbuilding, „Remontowa Shipbuilding” [dostęp 14.07.2020 r.] (pol.).
- B860/4-6 [online], Remontowa Shipbuilding [dostęp 14.07.2020 r.] (pol.).
- B103/1 [online], Remontowa Shipbuilding [dostęp 14.07.2020 r.] (pol.).
- Marcin Pszczółkowski, Stocznia Remontowa Shipbuilding - trzeba znaleźć swoją niszę na rynku (plik pdf), Polski Przemysł, październik 2012 r. [dostęp 09.02.2015 r.]
- Janowski 2015, s. 14.
- Janowski 2015, s. 9.
- M.P. z 1950 r. nr 24, poz. 259.
- M.P. z 1950 r. nr 24, poz. 258.
- M.P. z 1950 r. nr 24, poz. 257.
- M.P. z 1950 r. nr 24, poz. 256.
- M.P. z 1950 r. nr 24, poz. 255.
- Janowski 2015, s. 8.
Oceń: Remontowa Shipbuilding