Zbigniew Urbanowicz


Zbigniew Urbanowicz, urodzony 23 października 1955 roku w Gdańsku, jest postacią znaczącą w polskim sporcie, szczególnie w piłce ręcznej. Jako mistrz i reprezentant Polski, Urbanowicz zdobył uznanie zarówno na krajowej, jak i międzynarodowej arenie sportowej.

Jego osiągnięcia sportowe oraz wkład w rozwój dyscypliny stanowią inspirację dla wielu młodych sportowców, którzy marzą o podobnej karierze.

Kariera sportowa

W latach 1973–1988 Zbigniew Urbanowicz był znakomitym zawodnikiem w barwach Wybrzeża Gdańsk, gdzie jego zespół odniósł ogromne sukcesy, zdobywając pięć tytułów mistrza Polski z rzędu w latach 1984, 1985, 1986, 1987, 1988. Poza tym wywalczył również trzy wicemistrzowskie tytuły w latach 1981, 1982 oraz 1983. Po zakończeniu kariery w Polsce, w 1988 roku wyjechał do Niemiec, gdzie kontynuował swoją karierę grając w drużynie Vfl Hameln, a następnie objął stanowisko trenera tego zespołu.

Swoją przygodę z reprezentacją Polski rozpoczął debiutując 21 lipca 1978 roku w towarzyskim meczu przeciwko Włochom. W 1984 roku z drużyną narodową zdobył brązowy medal na zawodach Przyjaźń-84. Jego kariera na międzynarodowej scenie obejmowała także udział w mistrzostwach świata grupy „A” w 1986 roku, gdzie Polska zajęła 14. miejsce, oraz Igrzyskach Dobrej Woli w tym samym roku, w których nasza reprezentacja uplasowała się na 5. pozycji. Ostatnie wystąpienie Zbigniewa Urbanowicza w biało-czerwonych barwach miało miejsce 18 lipca 1986 roku w meczu przeciwko ZSRR. Łącznie zagrał w 110 spotkaniach w kadrze narodowej, zdobywając przy tym 102 bramki.


Oceń: Zbigniew Urbanowicz

Średnia ocena:4.52 Liczba ocen:9